dinsdag 26 mei 2015

Recensie: Het regende vogels - Jocelyne Saucier

Het regende vogels

Op de achterkant:
'Het regende vogels' neemt je mee naar het diepste hart van het Canadese woud, waar het woord vrijheid zijn volle betekenis krijgt. Een groot verhaal in een klein boek.

Een fotografe gaat op pad om een reportage te maken over overlevenden van de brand die decennia geleden diepe wonden heeft geslagen in het collectieve geheugen van de bewoners: de grote brand van Matheson. In het Canadese woud treft ze een paar zonderlinge en vrijheidslievende outcasts. Ze zijn aanvankelijk wantrouwig, maar al snel besluiten ze de fotografe te helpen, een beslissing die ongewild hun bestaan danig overhoop haalt.
En dan, plotseling, is daar Marie-Desneige, een raadselachtige tachtigjarige met sneeuwwit haar die ternauwernood is ontsnapt uit het verzorgingstehuis. Tegen alle verwachting in eist de liefde zijn plaats op.

Ik las deze roman en dit is mijn mening;

Steeds wanneer ik een boek recenseer wil ik graag meer weten over de achtergrond, ik ging op zoek naar informatie over de grote brand van Matheson. 

De grote brand van Matheson, Ontario, Canada was een enorme brand die begon op 29 juli 1916 door kleine geplande brandjes die resulteerden in een vuurstorm van ruim 64 kilometer. Op die rampzalige dag werden diverse stadjes, waaronder Matheson compleet vernietigd door het onstuitbare vuur. Er werd in totaal ruim 2000 vierkante kilometer vernietigd. Officiële cijfers spreken van 223 overledenen. Een aantal mensen overleefden deze ramp.
Deze ramp heeft geleid tot oprichting van bosbescherming van het Ministerie van Land-, bos- en tuinbouw en een wet om bosbranden te voorkomen in Ontario.

Met deze informatie in mijn achterhoofd begon ik met lezen in 'Het regende vogels'.

Een fotografe (ik heb geen naam kunnen ontdekken) is op zoek naar overlevenden van de grote brand van Matheson in 1916, waaronder Ted, Ed, of Edward – de juiste naam is niet bekend – Boychuck die zijn hele familie verloor in deze brand, een drama dat hij sindsdien met zich meedraagt. De ontdekking van de honderden schilderijen die Boychuck gemaakt heeft om zich te kunnen uiten, is een mogelijkheid voor de fotografe om meer te weten te komen over hem en zijn verhaal.

Tom en Charlie hebben besloten om te leven de rest van hun leven op hun eigen voorwaarden, verborgen in een afgelegen bos, met als enige verbinding met de buitenwereld een paar wiet-telers die wat ze zelf niet gebruiken, verkopen.

Een legende of een vertelling laat een bepaalde indruk achter bij diegene die naar het verhaal luistert. Als je maar vaak genoeg datzelfde verhaal hoort, wordt het vaak als een waarheid aanvaard, zonder dat er bewijs voor is. Deze onduidelijkheid kwam ik ook tegen in het verhaal, waar ik bij het begin van een hoofdstuk in de veronderstelling was met een bepaald personage te maken te hebben, terwijl even later bleek dat een ander aan het woord was.

'In het bos sterft iemand zoals hij er heeft geleefd. Onopvallend, behoedzaam, trachtend niet meer rumoer te maken dan een blad aan zijn boom.' (171) De 'getuigen van het verhaal' zoals ze genoemd worden door de auteur, heb ieder voor zich redenen om te leven waar en hoe ze leven. Niet opvallend, op de achtergrond levend en soms wachtend op de dood, die nog niet zo ver is.
'Op de oever kijkt een verre aanwezigheid hen na. De dood denkt bij zichzelf dat hij alle tijd heeft. Laat die twee maar hopen, zoveel als ze willen.' (178)

Dit is een ontroerend, onopgesmukt verhaal. Geen zware literaire kost maar een mooi verhaal waarin je meegenomen wordt naar de donkere bossen in Canada. Een verhaal over vriendschap, liefde, genegenheid, de dood en het leven. Waar of niet waar.
In het dankwoord bedankt de auteur 'de fantastische Jessie Dambrowitz, negenentachtig jaar, die zich voor mij heeft herinnerd heeft dat haar vader de vogels uit de hemel had zien vallen.' (191)

Ik heb genoten van deze prachtige roman, die gaat over zelf keuzes kunnen maken over je eigen leven op het moment dat het er toe werkelijk toe doet.

De auteur:
Jocelyne Saucier (1948, Clair, Canada) heeft politicologie en journalistiek gestudeerd. Daarna ontplooide ze zich als journalist, tot in 1996 haar debuut verscheen, waarmee ze prompt een belangrijke literaire prijs won.
Dit patroon bleef zich doorzetten met haar volgende boeken. Met Het regende vogels, haar eerste roman die in Nederland verschijnt, won ze in eigen land alle grote literaire prijzen, zoals de "Prix des cinq continents de la francophonie" en de "Prix littéraire des collégiens".

Bestel dit boek via uw lokale boekhandel of via:

Boekgegevens:
Titel: Het regende vogels
Auteur: Jocelyne Saucier
Genre: roman
Uitgave: hardcover, 194 pagina's
Uitgever: Meridiaan Uitgevers, april 2015
ISBN: 978 90 488 2216 4
ISBN: 978 90 488 2217 1 (e-book)
NUR: 302
Oorspronkelijke titel: Il pleuvait des oiseaux
Vertaling uit het Frans: Marianne Kaas
De vertaalster ontving voor deze vertaling een werkbeurs van het Nederlands Letterenfonds.

4 opmerkingen:

  1. Klinkt goed Mieke, vooral dat het verhaal niet opgesmukt is. Trouwens, mooie omslag heeft het boek!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het is een onwaarschijnlijk mooi verhaal dat heerlijk leest, Sue. Dank voor je reactie :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Lijkt me een mooi verhaal...onopgesmukt....!!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat vond ik een gepast woord, bij dit verhaal. Het bleef in mijn hoofd hangen en heb het dan toch maar neergeschreven. Dank je voor je reactie :-)

      Verwijderen

Laat gerust een reactie achter. Dat waardeer ik. Ik zal zo snel mogelijk op de vraag of opmerking reageren. Bij voorbaat mijn dank.