Pagina's

maandag 31 augustus 2015

Ik las: 'Een circus van schimmen' van R.J. Ellory


Een circus van schimmen

Kansas, 1959. Reizend circus Diablo strijkt neer in Seneca Falls. Wanneer er een lijk onder het carrousel wordt aangetroffen, wordt de rechtlijnige FBI-agent Michael Travis op de zaak gezet. Travis krijgt te maken met Edgar Doyle, de illustere en ongrijpbare leider van het circus, die ontwijkend en raadselachtig antwoordt.
De zaak voert veel verder en dieper dan het in eerste instantie lijkt. Wanneer zelfs de hoogste bazen van de FBI zoals J. Edgar Hoover én de CIA betrokken lijken te zijn, beseft Travis dat hij niets meer als waarheid kan aannemen. Hij duikt dieper in het onderzoek dan alle anderen hadden gehoopt, niet in de laatste plaats omdat het circus en de mensen die er werken hem na aan het hart zijn komen te liggen.
Om tot een oplossing van de zaak te komen, zal Travis de confrontatie met zijn bazen en met zichzelf aan moeten gaan...

Roger Jon Ellory heeft zichzelf hier overtroffen. Alle pagina's werden door mij verslonden door de speciale manier van het binden van de lezer aan het verhaal. Op een heel rustige manier trekt deze auteur je mee zodat je niet meer weg kunt komen. Zoals iemand een arm om je heen slaat en met je meeloopt. Wie loopt dan met wie mee?
De sfeer is prachtig neergezet, het is alsof je naar een film kijkt. Een film over complotten en geheimen, maar ook over liefde en wantrouwen. Ook de personages zijn goed beschreven, voor zover mogelijk. Het is zoals Doyle zegt;
'De rest van wat ik je heb verteld is echter waar, al zijn er dingen die ik heb achtergehouden. Niet omdat ik je niet vertrouw, maar omdat je ze niet hoeft te weten.'

Het verhaal wisselt tussen heden en verleden van Michael Travis, het loopt zonder enig probleem in elkaar over omdat alles met elkaar te maken heeft. Heel knap gedaan door de auteur.
'Toen kwam de herinnering boven, de herinnering die hij ten koste van alles probeerde te begraven, maar nu wist hij, zoals hij altijd had geweten, dat er herinneringen waren die je je leven lang bij je droeg.'

Steeds komt Michael schimmen tegen; schimmen van pijn, schimmen van het verleden en schimmen van wat hij eerder als waarheid aangenomen had.
Doyle en Michael krijgen een speciale band en Michael krijgt het vervelende gevoel dat iemand in zijn hoofd kan kijken.
'Ik kan uw gedachten niet lezen, agent Travis,' zei Doyle alsof hij opnieuw een vraag beantwoordde die niet gesteld was. 'Ik observeer en interpreteer. Ik doe wat u ook vast elke dag van uw leven doet. We hebben allemaal aannames, natuurlijk, maar vaak zitten we ernaast.'

Deze auteur is een meester in het verwoorden van gevoelens;
'Hij had het gevoel dat hij zich niet hoefde te haasten, dat hij rustig de mooiste weg kon nemen, dus toen hij de handrem losmaakte en de oprit af reed, dacht hij dat het nog wel even zou duren voor hij bij het circus was. Hij dacht dat hij zou weten wanneer hij er moest zijn en als je hem had gevraagd waarom hij dat dacht, zou hij je met lege ogen hebben aangekeken, alsof hij er zelf niet bij was.'

Het verhaal over mensen, hun verdriet, hun vertrouwen en hun teleurstelling wanneer dat vertrouwen beschaamd wordt is heel goed opgebouwd. Het is een literaire thriller, maar meer dan dat is het een reis door het leven van een man.
Het mooie en onverwachte einde van dit verhaal heeft gezorgd voor een prachtige afsluiting van deze reis.
Vijf glinsterende sterren zijn hier op hun plaats.

Ter ere van het verschijnen van 'Een circus van schimmen' heeft Uitgeverij De Fontein een R.J. Ellory Magazine gemaakt, met daarin o.a. een interview en de favoriete muziek van Ellory, een leeswijzer en meer.
Ga daar even kijken, het is een mooi magazine geworden.

Over de auteur:

credit: Adam Scourfield

R.J. Ellory werd geboren in Birmingham, waar hij nog steeds woont. Zijn vader is onbekend en zijn moeder overleed toen Ellory zeven jaar oud was. Samen met zijn broer belandde hij in een weeshuis, een gebeurtenis die van grote invloed is geweest op zijn werk. Hij brak in 2007 door met zijn boek Een stil geloof in engelen, snel gevolgd door inmiddels acht thrillers waarvan Een inktzwart hart en Het kwaad en de rivier de meest recente titels zijn. Naast een veelgeroemd en bekroond auteur, is R.J. Ellory een niet onverdienstelijk gitarist.
R.J. Ellory is een veelbekroond auteur van thrillers die wereldwijd vertaald worden. Als enige auteur werd hij drie keer op rij bekroond met vijf sterren in de VN Thrillergids.

Ik las eerder van deze auteur: Bekraste zielen , Een volmaakte vendetta en Het kwaad en de rivier.

Boekgegevens:
Titel: Een circus van schimmen
Auteur: R.J. Ellory
Genre: thriller
Uitgave: paperback, 496 pagina's
Uitgever: Uitgeverij De Fontein, juni 2015
ISBN: 978 90 26137 60 0
ISBN: 978 90 26137 61 7 (e-book)
NUR: 301, 305

Koop dit boek via uw lokale boekhandel of via:


Met dank aan Uitgeverij De Fontein voor het recensie-exemplaar.

vrijdag 28 augustus 2015

Ik las: 'Het museum van zonderlinge zaken' van Alice Hoffman


Het museum van zonderlinge zaken

New York, Coney Island, 1911: de twaalfjarige Coralie treedt op als de Meermin in haar vaders sinistere rariteitenshow, het Museum van Zonderlinge Zaken, naast de Wolfman en het Vlindermeisje. Op een avond, als ze zwemt in de rivier de Hudson, stuit ze op een aantrekkelijke jongen die in het bos in het maanlicht bomen aan het fotograferen is.

Deze Eddie Cohen, een Russische immigrant die is weggelopen uit de Russisch-Orthodoxe gemeenschap in de Lower East Side, fotografeert de verwoesting na de beruchte brand in de Triangle-overhemdenfabriek, waarbij 147 jonge naaisters om het leven kwamen. Hij raakt vervolgens verstrikt in het conflict tussen fabriekseigenaren en arbeiders en de verdwijning van een jonge vrouw.

Wat is dit een ontroerend en bovendien wonderlijk verhaal!
Alice Hoffman heeft bijzonder gedetailleerd de levens van Coralie en Eddie weten te beschrijven. Op een heel beeldende wijze heeft ze neergezet wat de mensen bezighoudt in deze roerige jaren.
Ik werd in dit boek onthaald op veel historische feiten. De auteur heeft me daar een groot plezier mee gedaan. Ook las ik over de oude amusementswereld van Coney Island en hoe deze naam tot stand kwam;
'De Nederlanders noemden het Conyne Eylandt – konijneneiland.'
Ik ben dol op dat soort weetjes.

Mocht je nog romantische ideeën hebben over het New York rond de jaren 1900, is dat wel veranderd na het lezen van dit boek. Hoe gruwelijk toen met mensen werd omgegaan kun je jezelf bijna niet voorstellen, vooral met mensen die als 'niet normaal' beschouwd werden. Dat neemt niet weg dat het een bijzonder mooi en ook spannend verhaal is om te lezen en ja... toch ook romantisch.
'Dit soort liefde had hij niet gepland, gewild of verwacht, en het was dus echt een val, want zelfs als je ervoor weg probeerde te lopen, volgde het je en ging naast je liggen, en het nam je gezonde verstand en wilskracht weg.'

Niets is wat het lijkt, zo blijkt.
Twee verhaallijnen waarvan één cursief gedrukt is, vertellen over Coralie en Eddie die bezig zijn om zichzelf te vinden. Over de wens meer te weten en tegelijkertijd om te kunnen vergeten. Het gaat over hun achtergrond, hun ouders en hun afkomst.
Coralie heeft een aangeboren afwijking en is een van de attracties in het museum van zonderlinge zaken waarvan haar vader die zich 'professor' Sardie noemt, de eigenaar is.
'Mijn vader hoefde me niet te vertellen wat daar tentoon werd gesteld, want er hing een bordje bij dat hij door een vakman had laten maken, van kastanjehout beschilderd met bladgoud.
DE MENSELIJKE MEERMIN
Onder dat opschrift was slechts één woord gegraveerd, mijn naam; Coralie.
Ik had geen nadere instructies nodig. Ik begreep dat mijn hele leven louter een oefening was geweest voor dit ogenblik.'

Eddie krijgt na de breuk met zijn geloof en zijn vader veel leermeesters waaronder een fotograaf die hem leert dat er behalve zwart en wit ook grijsgebieden zijn.
Eddie komt de 'tovenaar' van de Lower East Side die hem leerde personen op te sporen,  opnieuw tegen.
'Je was op zoek naar de waarheid over je vader, en die heb ik toevallig voor je. Maar misschien is er nu zo veel tijd verstreken dat je het niet meer wilt weten. De waarheid maakt mensen bang, omdat ze niet standvastig is. Ze verandert elke dag.'
Eddie hoorde hem aan en moest zijn mening bijstellen.
'Ik was altijd overtuigd geweest van mijn vaders zwakheid omdat hij om mijn moeder rouwde, omdat hij in het bos in Rusland had gehuild. Ik kon er niet tegen om hem te horen huilen. Ik had elke avond mijn handen voor mijn oren gehouden. Ik had aangenomen dat hij zelf gesprongen was, verloren en hopeloos als hij was.'

Nadat ze opgesloten wordt in de werkkamer van haar vader vindt Coralie zijn dagboek.
'Toen Coralie verder las, was het net alsof ze terug in de tijd ging. Alles wat er ooit was gebeurd, schoof uit de wereld van zwart en wit en werd ingekleurd: het grijs veranderde in rood en indigo en een aarzelend lentegroen dat je alleen in maart zag. Alles wat ze had geweten en alles wat ze ooit was geweest, was tot as vergaan. Uit die as zag ze de waarheid tevoorschijn komen door de aarden vloer waar de wortels van de perenboom doorheen kronkelden.'

Vooral de langzame en zorgvuldige manier waarop het verhaal zich ontwikkelt spreekt me enorm aan. Het gaat hier niet om de apotheose, de afsluiting, maar om de schrijfstijl. Een literaire roman naar mijn mening.
Ik heb dit boek graag gelezen.

Over de auteur:

De internationale bestsellerauteur Alice Hoffman (1952) schreef vele romans, waaronder De ijskoningin, Onder water, De drie zusjes, De derde engel en De duivenhoudsters. Ze woont en werkt in Boston, de Verenigde Staten. Het museum van zonderlinge zaken stond maandenlang in de bestsellerlijst van The New York Times.

Boekgegevens:
Titel: Het museum van zonderlinge zaken
Auteur: Alice Hoffman
Genre: roman
Uitgave: paperback, 384 pagina's
Uitgever: Uitgeverij Orlando B.V., 1 juli 2015
ISBN: 978 90 92086 12 9
ISBN: 978 94 92086 13 6 (e-book)
NUR: 302
Oorspronkelijke titel: The Museum of Extraordinary Things
Vertaald door: Saskia Peterzon-Kotte

Koop dit boek via uw lokale boekhandel of via:
Ako.nl

Mijn dank aan Uitgeverij Orlando voor het recensie-exemplaar

donderdag 27 augustus 2015

Ik las: 'De verscheurde vrouw' van Han Peeters


De verscheurde vrouw

Van de achterflap:
Leesadvies: gewoon blijven doorademen.

Lysanne, een bijstandsmoeder die steun vindt in haar geloof, besluit via een datingsite op zoek te gaan naar een nieuwe partner. Ze ontdekt dat ze over vergaande seksuele driften beschikt en raakt in conflict met zichzelf.
Ze weet dat ze verkeerd bezig is, maar toch rukt een donkere kant in haar steeds verder op. Wat is nog goed en wat is al fout? Het kwaad wil voorgoed bezit van haar nemen, maar zal ze het zo ver laten komen?

Han Peeters schreef met ‘De Verscheurde Vrouw’ zijn negende boek, waarin het getal 9 een mythische rol speelt.

'De verscheurde vrouw' las ik in één dag uit. Onder andere de prettige schrijfstijl maakte dat ik het boek niet weg kon leggen. Dit is een heel speciale erotische thriller en zeker niet vulgair.
Ook speciaal, omdat het een verhaal is met een knipoog naar het eerdere werk van deze auteur, waarin mystiek een grote rol speelt.
De keuze voor de cover die goed bij de titel past, wordt duidelijk tijdens het lezen over de kennismaking van Lysanne en Ruud.

Deze hoofdpersonen Lysanne en Ruud voelen elkaar bijzonder goed aan. Dat blijkt ook wanneer Lysanne hem belt met een vraag;
'Dat kon geen toeval zijn, wat volgens Ruud ook niet bestond. Dat Lysanne bijzonder was, daar was hij inmiddels wel achter, maar dit duidde op een zielsverwantschap die veel verder ging dan bij partners in een doorsnee relatie.'
De afzonderlijke verhaallijnen van Ruud en Lysanne smelten gaandeweg het verhaal ineen tot één verhaallijn. Steeds vaker lijken ze overeenkomsten te hebben in hun gevoelens en herinneringen.

Het is niet alleen maar seks en spanning wat je tegenkomt. Ook is er zeker humor aanwezig in dit verhaal;
'Toen zei Lysanne iets dat Marjan gelukkig maakte. 'Als seks met vrouwen ook zo lekker is dan moet het wat mij betreft in het basispakket van de zorgverzekeraar.'

Ruud en Lysanne hebben een heel speciale seksrelatie, die bovendien een liefdesrelatie is en de auteur laat de lezer daar van meegenieten. De erotiek spat er vanaf! De andere personages worden ook goed beschreven, maar zelfs op het eind weet je nog niet alles van hen.
Meer en meer wordt de spanning opgebouwd in het boek en deze wordt niet minder, integendeel;
'Weet men zeker dat het zelfmoord is geweest?' vroeg Marjan die dat wilde weten, wat Ruud als moordenaar zou uitsluiten. 'Dat hebben ze gezegd op de televisie, en het staat ook in de krant, antwoordde Elviera, 'dus neem ik aan dat het de waarheid is.'

De zinnenprikkelende woorden gecombineerd met de stijgende spanning zorgden er voor dat ik niet op kon houden met lezen;
'Dat Lysanne haar seksuele handelingen benoemde, wond Ruud erg op. Ook wat dat betreft was Lysanne uniek voor hem. Nooit eerder had hij een vrouw ontmoet die zo expliciet en ronduit over seks sprak.'

Ik las op de laatste bladzijde het woord FIN en baalde als een stekker.

Gelukkig komt het vervolg in november op de markt. Ik heb een sneak preview gekregen en ik kan je verzekeren dat je dat boek óók wilt lezen.

Maar begin met 'De verscheurde vrouw', waarvan je net als ik van zult kunnen genieten.

I Want More!



De auteur:
Van de website van de auteur:
Biografie:
Ik heb in mijn leven veel meegemaakt. Teveel om daar in een korte tekst weergave van te doen. Mijn verhaal is te vinden in mijn autobiografie Afscheidsboek. Als je dat boek gelezen hebt, dan weet je precies wie ik ben.


Koop dit boek via uw lokale boekhandel of via:
Boekgegevens:
Titel: De verscheurde vrouw
Auteur: Han Peeters
Genre: erotische thriller
Uitgave: paperback, 218 pagina's
Uitgever: Clustereffect, juli 2015
ISBN: 978 94 62170 80 3
NUR: 343
Ook als e-book verkrijgbaar

woensdag 26 augustus 2015

Nieuwe ACTIE:


Gisteren plaatste ik hier mijn recensie van 'Jij bent de volgende' van Gregg Hurwitz.
Een prachtige thriller, waar ik van genoten heb. Bovendien ontving ik van A.W. Bruna Uitgevers een tweede exemplaar uit een win-actie. Dat exemplaar kun jij nu winnen.

Heb je interesse in deze thriller, voor jezelf of iemand anders aan wie je het boek gunt, laat dan hier onder een reactie achter.
Het bericht delen op Facebook of Twitter is hartstikke lief van je maar het is geen voorwaarde om mee te kunnen doen.
Je kunt me ook volgen op Bloglovin', Facebook en Twitter.

Laat hier een reactie achter vóór zondag 30 augustus 23.30 uur. DEZE ACTIE IS NU GESLOTEN
De naam van de winnaar zal ik hier op dinsdag 1 september bekend maken. Deze winnaar heeft dan drie dagen de tijd om te reageren. Indien op 4 september niet gereageerd is door de winnaar zal een andere naam geloot worden.

Ik wens iedereen heel veel succes!

Warme groet
Mieke

dinsdag 25 augustus 2015

Mag ik even jullie aandacht?


Hebben jullie al gehoord over de Splinters-reeks?

Splinters is een nieuw project van Quasis Uitgevers. Vanaf januari 2016 publiceren zij iedere maand een kort verhaal in een kleine pocketuitgave. Deze korte verhalen worden door diverse schrijvers geschreven.
Een aantal bekende auteurs, zoals Isa Maron en de Engelse schrijfster Steph Swainston, maar ook schrijvers die aan het begin van hun carrière staan, zoals Likaiar en Nieske den Heijer. De verhalen vallen binnen de fantastische genres: fantasy, sciencefiction, bovennatuurlijke thriller, magisch realisme en horror.
De doelgroep van de serie is volwassen lezers, maar vier uitgaves zijn gereserveerd voor Young Adult-verhalen.
Voor ieder wat wils dus. Zeker wanneer je kennis wilt maken met deze genres is dit iets om naar uit te kijken.

Van een verdronken stad in een andere wereld tot Egypte tijdens de revolutie; de Splinters-reeks heeft het allemaal. Laat je meevoeren door verhalen vol dode meisjes, gevleugelde drugsdealers, reusachtige krokodillen, vampiers, halfbloed succambi, verloren graftombes en demonische vloeken.
Quasis Uitgevers publiceert boeken in de fantastische genres. De uitgeverij wil goede auterus die al enige tijd aan de weg timmeren in verhalenwedstrijden en digitale uitgaven helpen te debuteren en zichtbaar in de markt zetten.

In september zal bij Quasis het verhaal Een laatste dag van de Leidse schrijfster Likaiar uitkomen. Dit zal de eerste zijn in de Splinters-reeks.

Binnenkort meer over dit boekje en de auteur op mijn blog.

Ik las: 'Jij bent de volgende' van Gregg Hurwitz


Jij bent de volgende

Mike Wingate heeft een harde jeugd gehad. Hij werd op vierjarige leeftijd in een speeltuin achtergelaten en groeide op in een pleeggezin. Niemand kwam hem ophalen en hij heeft maar een paar herinneringen aan zijn eigen ouders. Nu, als volwassene, heeft Mike eindelijk het leven dat hij altijd al had willen hebben. Hij is gelukkig getrouwd, heeft een lief dochtertje en is eigenaar van een bouwbedrijf dat net bezig is met het afronden van een belangrijk milieuvriendelijk bouwproject.

Dan wordt Mike op een feestje bedreigd en wanneer hij de politie om hulp vraagt, is deze meer geïnteresseerd in zijn onduidelijke verleden. Om zichzelf en zijn gezin te beschermen, ziet Mike zich genoodzaakt de enige echte vriend in te schakelen die hij ooit heeft gehad: Shep. Mike en Shep zaten in hetzelfde pleeggezin, maar waar Shep het criminele pad opging kon Mike studeren en de criminaliteit achter zich laten. Nu moeten ze samen proberen Mikes gezin te beschermen tegen een mysterieuze vijand.

De titel 'Jij bent de volgende' wordt in de loop van het verhaal duidelijk. Via een sms'je...

Het boek is onderverdeeld in de delen met als titels; Heden en Verleden, die elkaar afwisselen zodat de lezer een gedeelte te weten komt over wat er gebeurd is in het verleden.
Dit alles maakte het mysterie niet kleiner kan ik je vertellen. Het blijft spannend van A tot Z.
Daarmee bedoel ik een spannend, mysterieus gevoel van dreiging dat voornamelijk in het begin de hoofdpersonen blijft vergezellen op hun reis door het verleden. Ze weten niet van welke kant deze dreiging komt, maar dat maakt het voor hun niet minder gevaarlijk. Dit mysterie is zelfs onheilspellend te noemen!

Het heden blijkt ook behoorlijk spannend, de keiharde en veelal gewelddadige acties volgen elkaar steeds sneller op. Wat overkomt hen toch? En waarom? Wat hebben ze gedaan om dit alles te verdienen? Deze vragen blijven door je hoofd spelen tijdens het lezen. Later wordt steeds duidelijker hoe een en ander in elkaar zit. Dat gegeven zorgt er niet voor dat de spanning minder wordt, integendeel;
'Graham stapte over de lijken heen en bleef op de drempel naar de keuken staan, kijkend naar de openstaande achterdeur. Hij vloekte zacht. Zijn bezorgde toon strookte niet met de doelbewustheid waarmee hij op de deur richtte. 'Mike? Alles goed?' Mike had niet gezegd hoe hij heette.'

Mike en Shep nemen een besluit. Dat vergt veel van Mike. Hij wil zijn gezin bij elkaar hebben en het beschermen, maar dat is nu niet mogelijk;
'Je wilt haar terug', zei hij.
'Ja,' reageerde Mike.
'Veilig.'
'Ja.'
'Dan moet je niets zijn. Niets willen. Als je ze nodig hebt, Kat of Annabel, kun je ze niet hebben. Je bent geen echtgenoot. Je bent geen vader. Je bent een man met een missie. Begrepen?'
'Ja.'

Het hele verhaal zit zo goed in elkaar dat je nieuwsgierig blijft en meer en meer wilt lezen; nergens verminderde mijn aandacht en ik wilde weten hoe alles in elkaar zat. Dit alles overgoten met een heerlijke portie actie! Deze auteur heeft dat prima voor elkaar gekregen. Mijn complimenten aan Gregg Hurwitz.
Over uithoudingsvermogen en trouw.

Graag gelezen!

Over de auteur:
(info: A.W. Bruna)

Gregg Hurwitz, auteur van onder andere Jij bent de volgende en Dan sterft ze, groeide op in de omgeving van San Francisco en woont tegenwoordig in Los Angeles. Hij studeerde Engels en psychologie aan Harvard en vervolgde zijn studie aan Trinity College (Oxford University), waar hij zich specialiseerde in de tragedies van William Shakespeare. In Engeland speelde hij tijdens zijn studie fanatiek voetbal in het universiteitsteam en nog steeds voetbalt hij graag (maar iets minder fanatiek). Naast zijn thrillers heeft Hurwitz screenplays voor bekende Hollywood-producers als Jerry Bruckheimer en Lorenzo di Bonaventura, bedacht hij tv-series voor Warner Studios en schreef hij comics voor Marvel.

Tijdens zijn afstuderen schreef Gregg Hurwitz zijn eerste boek. Voor zijn thrillers doet hij altijd grondig onderzoek. Zo heeft hij met de Navy SEALs op testterreinen met explosieven rondgeslopen, heeft hij met haaien in de Galápagos gezwommen en is undercover gegaan in hersenspoelende cultgroepen. Zijn thriller De misdaadschrijver kwam op de shortlist voor de Ian Fleming Steel Dagger Award en werd door de International Thriller Writers Association tot de beste thriller van 2007 benoemd. Zijn volgende boek Vertrouw niemand werd genomineerd voor de Crimespree Award 2010.

Koop dit boek via uw lokale boekhandel of via:
bol.com
Bruna.nl
Ako.nl

Boekgegevens:
Titel: Jij bent de volgende
Auteur: Gregg Hurwitz
Genre: thriller
Uitgave: paperback, 384 pagina's
Uitgever: A.W. Bruna Uitgevers, 2015
ISBN: 978 94 00501 78 2
NUR: 332
Oorspronkelijke titel: You're Next
Vertaling: Joost van der Meer
Ook als e-book verkrijgbaar

Hartelijk dank aan A.W. Bruna Uitgevers voor het recensie-exemplaar.

zondag 23 augustus 2015

Samen met de LS Sterrenthriller-leesclub las ik: 'Het masker van Dimitrios' van Eric Ambler.



Het masker van Dimitrios

De Engelse thrillerschrijver Charles Latimer is op vakantie in Turkije als hij kolonel Haki ontmoet. Deze man is een liefhebber van spannende boeken en vertelt Latimer over de mysterieuze en berichte Dimitrios - een gangster, huurmoordenaar, spion en vrouwenhandelaar die voor een geheimzinnige bank werkte en wiens lichaam onlangs uit de Bosporus is gevist. Latimer is gefascineerd door het verhaal en besluit de mythe rond Dimitrios te ontrafelen en het verhaal te gebruiken voor een nieuw boek. Al snel slaat zijn fascinatie echter om in een obsessie. En als hij zich in de onderwereld van Dimitrios begeeft, ontdekt Latimer - met gevaar voor eigen leven - dat niets is wat het lijkt.

Deze cover geeft helemaal niets prijs over wie er achter het masker zit. Je ziet niets...

In het boek mag je meekijken met een 'verteller' die je al voor in het verhaal op een aangename en rustige manier voorstelt aan Charles Latimer en waar het voor Latimer allemaal begon;
'Het was in Istanboel en uit de mond van kolonel Haki dat hij voor het eerst over Dimitrios hoorde.'

Over de titel;
Reisbagage wordt in een gesprek tussen Latimer en de heer Peters door deze laatste vergeleken met een masker;
'Hoezeer lijkt dat niet op een mens! Op reis door het leven verzamelt het heel wat felgekleurde labels. Maar die labels zijn slechts de buitenkant, het masker dat het opzet tegenover de buitenwereld. Belangrijk is wat erin zit. En heel vaak - hij schudde moedeloos zijn hoofd- ontzettend vaak, zitten er totaal geen schone zaken in de koffer.'

De manier waarop dit verhaal neergezet is zorgde er voor dat ik me in een mum van tijd waande in de periode waarin het zich afspeelt. Het enige Franse woord dat ik niet kende 'pneumatique' heb ik met alle plezier opgezocht en me verbaasd over wat het was. Ik kende het bestaan daarvan niet
'Een Parijs netwerk van buizenpost tussen woonhuizen, bij de uitbreiding zelfs tot vierhonderdvijftig kilometer lengte in totaal.'

Latimer ontpopt zich als een ware detective in dit verhaal. Ik werd meegenomen door Europa en daaraan grenzende landen in een sfeer die me behoorlijk intrigeerde. De corruptie en al wat daar bijhoort is blijkbaar van alle tijden. Heel beeldend heeft de auteur me kennis laten maken met de leefomgeving en de gebruiken van de bewoners van deze landen. Heerlijk, om zo mee te kunnen reizen vanuit je luie stoel!

De auteur herinnerde me er weer aan dat ik een boek aan het lezen was;
'Bovendien was er hier sprake van een echte moord; geen keurige nette boekenmoord met een lijk en aanwijzingen en verdachten en een dader, maar moord waarover het hoofd van de politie zijn schouders ophaalde, waar hij zijn handen vanaf trok en waarvan hij het stinkende slachtoffer in een kist liet stoppen. Ja, dat was het. Het was écht.'
Dimitrios is een interessant personage, maar het is de manier van schrijven die het boek geweldig goed maakt. Elke personage heeft zijn/haar eigen verhaal te vertellen en Latimer probeert daar zijn voordeel mee te doen.

Ik ben, om in het taalgebruik van de tijd waarin het verhaal zich afspeelt te blijven, werkelijk in vervoering geraakt door zowel de mooie manier van schrijven als de inhoud van het verhaal.
Daarom kan ik naar waarheid zeggen 'Graag gelezen'!

Over de auteur: Eric Ambler (1909 -1998) werd in de jaren dertig beroemd met zijn intense en originele thrillers. In 1957 vertrok hij naar Hollywood. Hij schreef er enkele filmklassiekers, waaronder 'A night to remember' en 'The Cruel Sea', waar hij een Oscarnominatie voor kreeg. Ambler was getrouwd met Joan Harris. Zij schreef veel scenario's voor Alfred Hitchcock.


'Het masker van Dimitrios' is Amblers beroemdste boek en werd opgenomen in de Crimezone Canon van de misdaadliteratuur.

Bestel dit boek via uw lokale boekhandel of via:
bol.com
Bruna.nl
Ako.nl

Boekgegevens:
Titel: Het masker van Dimitrios
Auteur: Eric Ambler
Genre: literaire thriller
Uitgave: paperback, ca. 280 pagina's
Uitgever: Uitgeverij Luitingh-Sijthoff, verschijningsdatum 2 september 2015
ISBN: 978 90 24568 78 9
NUR: 305
'The Mask of Dimitrios' – verscheen in VS als 'A Coffin for Dimitrios' in 1939
Vertaling: Rob van Moppes

Met dank aan Uitgeverij Luitingh-Sijthoff voor het leesexemplaar

Ik las: 'Station Elf' van Emily St. John Mandel


Station Elf

Op een winterse avond in Toronto sterft de beroemde acteur Arthur Leander op het toneel terwijl hij de rol van zijn leven speelt. Diezelfde avond strijkt een dodelijk griepvirus neer op het Noord-Amerikaanse continent.
De wereld zal nooit meer hetzelfde zijn.

Twintig jaar later trekt Kirsten, een actrice van het Reizende Symfonieorkest, langs de nieuwe nederzettingen rondom de Grote Meren om Shakespeare op te voeren voor de overlevenden van de ondergang.

En dan wordt haar hoopvolle nieuwe wereld wederom bedreigd.

'Wat blijft er over als de beschaving ten onder gaat? En hoever zou je gaan om dit te beschermen?'
Dit is iets om over na te denken.

Toen ik de cover vóór het lezen zag wist niet wat ik kon verwachten van dit verhaal. Een cover waar achteraf gezien, alles op staat wat er op moet staan.
Dit is een verhaal zoals ik er nog niet eerder een las. Een roman die vertelt over een apocalyptische wereld en de mensen die de ramp overleefden. Vanaf de eerste bladzijde heeft het verhaal me bij de kraag gegrepen en wilde ik verder lezen.

Tijdens het lezen kwam ik verschillende karakters tegen.
Sommige overlevenden willen de wereld zien zoals hij is en willen er meer van zien. Andere karakters willen alleen maar beschermen wat er nog van over is. Sommige overlevenden van de Georgische griep herinneren zich bovendien de wereld hoe hij was en anderen herinneren zich dat niet. Ze herinneren zich niet dat er elektriciteit was, dat er mobiele telefonie was, dat vliegtuigen konden vliegen, dat hulpdiensten beschikbaar waren.
De verschillende verhaallijnen die ik tegenkwam, boeiden me stuk voor stuk. Het lijken aparte wereldjes te zijn, maar deze schijn bedriegt.

Het verhaal lijkt lang op de presse-papier die Kirsten kreeg. Onduidelijk, maar met de belofte dat er wat staat te gebeuren;
'… en Kirsten, die over een paar dagen acht zou worden, staarde buiten adem door haar tranen heen naar de presse-papier, en ze vond hem the mooiste, wonderbaarlijkste en vreemdste dat iemand haar ooit had gegeven. Het was een klomp glas waar een onweerswolk in gevangen zat.'

De kunst is ook na de 'ondergang' belangrijk. Belangrijk, omdat je door middel van kunst alles kunt neerzetten zoals je dat zelf zou willen, je eigen gevoelens uitdrukken of even ontsnappen aan de realiteit. Bijvoorbeeld in een toneelstuk, in een lied, op een schilderij. Maar ook in een comic.
'Op alle drie de woonwagens staat aan beide zijden in witte letters HET REIZENDE SYMFONIEORKEST, maar op de voorste woonwagen staat nog een extra regel: Want overleven is niet genoeg.'

'Station Elf' is een mooi verhaal en zeker geen somber verhaal, zoals ik dat vóór het lezen verwacht had.
'Hoop' is de emotie die me na het lezen van deze roman het meest is bijgebleven.

Over de auteur:

Emily St. John Mandel is geboren aan de westkust van British Columbia, Canada. Ze studeerde hedendaagse dans aan de School of Toronto Dance Theatre en woonde tijdelijk in Montreal. Ze publiceerde eerder een drietal romans; The Lola Quartet , The Singer's Gun en Last Night in Montreal.
Station Elf betekende haar literaire doorbraak. Station Elf was in 2014 een van de finalisten voor de National Book Award en The PEN/Faulkner award, en was de winnaar van The 2015 Arthur C. Clarke Award. Mandel woont in New York met haar echtgenoot en schrijft regelmatig voor The Millions.

Koop dit boek via uw lokale boekhandel of via:

Boekgegevens:
Titel: Station Elf
Auteur: Emily St. John Mandel
Genre: roman, fantasy
Uitgave: paperback, 384 pagina's
Uitgever: Uitgeverij Atlas Contact, juni 2015
ISBN: 978 90 25445 40 9
NUR 302


Oorspronkelijke titel: Station Eleven
Vertaling: Astrid Huisman
De vertaler ontving voor deze vertaling een projectsubsidie van het Nederlands Lettterenfonds

Met dank aan Uitgeverij Atlas Contact voor het recensie-exemplaar

zaterdag 22 augustus 2015

Nog te lezen 'De nieuwe achternaam' van Elena Ferrante


De nieuwe achternaam- de Napolitaanse romans 2 -  Adolescentie

Elena en Lila proberen ieder op hun eigen manier het beste van hun leven te maken, al zijn ze ontheemd en hebben alleen elkaar. Maar hun verbondenheid heeft ook een donkere kant. Loyaliteit en nabijheid worden afgewisseld door jaloezie en bedrog.
De gebeurtenissen in 'De nieuwe achternaam' slepen de lezer mee in het leven van deze twee jonge vrouwen. Ze volgen elkaar, raken elkaar kwijt, vinden elkaar terug – op elke bladzijde wacht een verrassing. Door Lila en Elena leren we onszelf kennen, zowel in hun neiging tot conformisme als in hun vastbeslotenheid om het lot in eigen hand te nemen.

Over de auteur:
Elena Ferrante is het pseudoniem van een Italiaanse schrijfster, die ondanks haar mysterieuze identiteit ook wel de belangrijkste schrijfster van haar generatie wordt genoemd. Haar eerste boek kwam uit in 1992.
Ze heeft vier indrukwekkende romans over het vrouwelijk bestaan geschreven die bij Uitgeverij Wereldbibliotheek verschenen. 'Dagen van verlating', 'De verloren dochter','De geniale vriendin' en dan nu 'De nieuwe achternaam'.
Deze boeken gaan over huwelijk en scheiding, het verlangen naar verbintenis, het moederschap en kinderhaat, de sleur van seks en alles wat vrouwen bezielt. Zoals ook het vechten om binnen het huwelijk en tijdens het grootbrengen van kinderen een eigen identiteit te kunnen behouden.
'Van Elena Ferrante is alleen bekend dat zij omstreeks 1965 in Napels is geboren en lange tijd in het buitenland heeft gewoond.'
Klopt dit laatste wel ?

Eerder las ik van haar: De geniale vriendin

Boekgegevens
Titel: De nieuwe achternaam
Auteur: Elena Ferrante
Genre: roman
Uitgave: paperback, 480 pagina's
Uitgever: Uitgeverij Wereldbibliotheek, 2015
ISBN: 978 90 28426 06 1
NUR 302
Oorspronkelijke titel: 'Storia del nuovo cognome'

Vertaling: Marike van Laake

woensdag 19 augustus 2015

Ik las: 'Tuin van Eden' van Tine Hertmans


Tuin van Eden – Gedichten over seksueel misbruik

Deze bundel is, zoals Thierry Deleu het noemde in zijn essays over poëzie "Dichters dromen lucide", een "document humain", een getuigenis. De beklijvende poëzie handelt over seksueel misbruik, een kennelijk universeel gegeven. Vaak zijn ook erg jonge kinderen hiervan slachtoffer en de gevolgen zijn dramatisch, veelal levenslang.

Door de bewuste keuze tot het hanteren van een strak stramien in de gedichten, verkrijgt het geheel een zeker monotoon ritme. Het leed van de slachtoffers wordt hierdoor treffend verwoord. Toch is de bundel boeiend en vlot leesbaar tot het einde toe.

'Tuin van Eden'

De toelichting van de auteur eindigt met de volgende woorden;
'Als eerbetoon aan alle slachtoffers, in het bijzonder diegenen wier stem nooit is gehoord, diegenen die hun wonden niet hebben overleefd en hun geheimen met zich meenamen in het graf.'

Een gedeelte uit het voorwoord van vertrouwensarts Dr. Johan Marchand;
'Het verbaast mij steeds weer dat mensen, die zo zwaar zijn vernederd en geraakt in hun diepste ik, toch de sterkte vinden om hun gevoelens te uiten en zo een deel van hun verleden te verwerken.'

In ben enorm aangegrepen door de woorden van Tine Hertmans in deze bundel, aangegrepen door wat zij hier aan de lezer duidelijk maakt. Het slaat in als een bom; het onbegrip, de angst, de liefde, de afschuw en dat alles vaak in een en hetzelfde gedicht.

Hier lees je een gedicht waarbij je een klein meisje voor je ziet als onderwerp, daar een gedicht over een wat ouder kind. Maar steeds is het onbegrip, de pijn en ook het afscheid nemen van wat eens was aan de orde. Dat wat afgenomen is en nooit meer terugkomt.
De dader is soms heel dichtbij het slachtoffer, vaak is het zelfs een familielid.

Uit het gedicht met als titel 'Neurose';
'één twee drie vier vijf
weg met die verscheurende pijn in mijn onderlijf

één twee drie vier vijf zes zeven
wie geeft er nog wat om mijn prille leven

één twee drie vier vijf zes zeven acht
de pijn laait in extremis op, wat had ik verwacht'

Uit deze bundel leer je bovendien dat ook wanneer de dader reeds overleden is, hij toch voortleeft in de angsten van het slachtoffer. Dat wat het slachtoffer is aangedaan, stopt niet doordat de dader niet meer lijfelijk aanwezig is maar gaat door en door en door in de herinneringen van de misbruikte.
Deze slachtoffers worden vaak zelfs niet geloofd wanneer ze over het misbruik vertellen;
'ze werd bespot
ze was nu eenmaal, zeiden ze, “zot”!'
(Uit: dorpsgek)

In deze bundel voelde ik bovenal de vertwijfeling en wanhoop van de slachtoffers.
'het leven heeft zijn glans verloren
niets kan mij nog bekoren' (Uit: levensmoeheid)

'Tuin van Eden' is een indrukwekkende bundel met aangrijpende gedichten over seksueel misbruik.

Over de auteur: Tine Hertmans werd geboren in Gent. Ze werkte een tijdlang als leerkracht, doch haar creatieve geest stuwde haar andere richtingen uit. Toch duurde het nog tot 2006 vooraleer haar debuutbundel verscheen "De dagen zijn van spinrag", met een tiental illustraties van grafisch kunstenaar Tony De Bruycker. In 2010 publiceerde ze "De geur van akkerwinde" en in 2011 "Tuin van Eden". In 2014 verscheen een kinderbundel "Vannacht heb ik een droom gevangen". Verder werkte ze mee aan een veertigtal verzamelbundels. Ze schreef ook korte verhalen en publiceerde veelvuldig in literaire en andere bladen, in kunstcatalogi e.d.
In 2009 werd ze aangesteld als eerste Dorpsdichter van Destelbergen. Haar werk werd veelvuldig bekroond.
Tuin van Eden werd verkozen tot beste bundel van 2011 (ANSIEL). Het gedicht "tijd" werd opgenomen in de bundel van VSB Poëzieprijs 2012.

www.tinehertmans.be



Bestel deze bundel via uw lokale boekhandel of via:
Bruna.nl
Cosmox.be

Boekgegevens:
Titel: Tuin van Eden
Auteur: Tine Hertmans
Genre: gedichten en poëzie

Uitgave: paperback, 80 pagina's
Uitgever: Schrijverspunt, 2015
ISBN: 978 94 62660 85 4

dinsdag 18 augustus 2015

Ik las: 'Het slagveld van de liefde' van Rutger van Reysen



Het slagveld van de liefde

Als relaties sneuvelen kan liefde standhouden. Vlak voor zijn dood schrijft Baer een brief aan zijn ex-vrouw Esther, die inmiddels met een andere man samenwoont. Hij vertelt het verhaal van zijn leven en geeft haar zijn kijk op hun relatie. Baer vertrouwt het papier toe wat hij haar nooit heeft kunnen vertellen. Het verhaal rakelt veel op, zowel bij Baer als bij Esther.

Zal hij, met zijn schrijven, haar leven opnieuw ontwrichten? 'Het slagveld van de liefde' is een roman over liefde, lust, loslaten en een onverwerkt verleden.

De eerste zin zorgt er voor dat de lezer meteen hoe het er voor staat;
'Lieve Esther, als je dit leest, ben ik dood.'

In de vijf delen, onderverdeeld in 49 hoofdstukken volgde ik het leven van Baer en zijn voormalig vrouw Esther. Hun leven in al zijn facetten, zoals liefde, lust, opgroeien en dood.
Lekker korte zinnen zonder allerlei moeilijke woorden, waardoor het verhaal door iedereen vlot te lezen is. Het verhaal van Baer is cursief gedrukt zodat het mooi afsteekt tegen de belevingen van Esther, die in normale print zijn.
'Het slagveld van de liefde' is een goed gekozen titel voor dit soms tot tranen roerende verhaal.
Op een van de eerste bladzijden staat een mooie quote, helemaal passend bij het verhaal;
'Schrijf je slechte ervaringen met een stok in het zand, beitel de goede in graniet.'

Dit verhaal was goed aan mij besteed; ik las bijzonder graag met Esther mee om zo een kijkje in het leven van Baer maar ook dat van haarzelf te kunnen nemen. Al vanaf dat hij een kleine jongen was, draagt Baer een geheim met zich mee dat zijn hele leven zal blijven beïnvloeden, zijn denken en zijn handelen.
Maar het verhaal is zeker niet alleen maar in duistere sferen gehuld, op veel pagina's is zeker een soort van droge humor aanwezig;
'We liepen er tot mijn verbazing niet linea recta naartoe maar maakten een volledig rondje om de kerk, lang voordat de NS hier ooit van gehoord had.'

De auteur weet mooie golvende zinnen neer te zetten zonder zweverig te zijn;
'Ik voelde in mijn buik dat het station naderde en dat jij nabij was, daar had ik geen zicht voor nodig. Toen ik je zag op het perron leek je nog mooier dan de vorige keer, mooier zelfs dan in mijn fantasie. Als een baken stond je op het perron te wachten. Het moet de droom van iedere man zijn dat een vrouw als jij, Esther, de mist zou trotseren en op hem zou wachten. En je wachtte op mij!'
Daarnaast de nuchtere waarheid;
'Baer besefte daarentegen maar al te goed dat hij moest oppassen dat zijn door verlatingsangst gevoede, ziekelijke jaloezie geen selffulfilling prophecy ging worden. Als Esther met ruzie vertrok, leek de kans dat het mis zou gaan hem groter.'

Ik wilde niet stoppen met lezen, ik was geboeid door het verhaal. De personages zijn heel duidelijk weergegeven en als lezer leefde ik met hen mee. Met name Esther en Baer heb ik in mijn hart gesloten; zo menselijk zijn ze geworden tijdens het lezen. Vooral de gedachten van Baer die hij neergeschreven heeft in zijn brief aan Esther hebben me ontroerd;
'Het besef dat dit de laatste keer was dat ik dit zag, kwam hard binnen. De laatste vlucht, de laatste vakantie. Niets was meer routine of een vanzelfsprekendheid en in alles loerde het afscheid.'
Maar ook de andere karakters zijn duidelijk en geloofwaardig binnen het verhaal.

Ik heb het boek enorm graag gelezen! 

Over de auteur:
Rutger van Reysen (1970) debuteerde in 2011 met De Adelaar Leeft, in 2013 volgde Het Tenue. Met Het slagveld van de liefde (2015) slaat hij een opmerkelijke nieuwe richting in. Zijn roman gaat over de complexiteit van de liefde waarin het leven van alledag een wig kan drijven en waarbij het verleden voortdurend op de achtergrond aanwezig is in het heden.

Koop dit boek via uw lokale boekhandel of via:
bol.com

Boekgegevens:
Titel: Het slagveld van de liefde
Auteur: Rutger van Reysen
Genre: roman
Uitgave: paperback, 234 pagina's
Uitgever: Elikser Uitgeverij, juni 2015

ISBN: 978 90 89547 66 8  

maandag 17 augustus 2015

Ik las samen met de Hebban Feelgood Leesclub: 'Zin' van Jackie van Laren

Zin
Deel 1 van de Q-serie

Iedereen kent de schathemelrijke, razend aantrekkelijke Wessel Quist, bijnaam Q. Hij is een wereldberoemde trance-dj, producer, en de oprichter van het Moonbeam-event: een internationaal openlucht dance-feest bij volle maan waar alles en iedereen in zilver is gehuld. En ondanks zijn overvolle agenda slaagt Q er ook nog in er een woest liefdesleven op na te houden: hij is een beruchte player met een onnavolgbare seksdrive.

Nina de Wit solliciteert bij Q Productions op de vacature van personal assistant voor Q. Ze wil na haar hippieachtige, grenzeloze opvoeding niets liever dan een burgerlijke baan, huis en man.
Maar Q, gedreven door iets onbespreekbaars uit zijn verleden, blijkt allesbehalve burgerlijk te zijn.

De cover laat een meisje zien, dat naar muziek luistert en daar van geniet, zo lijkt het.
Als titel had de auteur geen betere kunnen verzinnen, zo blijkt tijdens het lezen. Wessel heeft altijd zin in…

Je neemt een kijkje in de wereld van dj's en dance-feesten. Er komt nogal wat bij kijken om zo'n feest te organiseren, zo blijkt. En niet alles gaat van een leien dakje.
Maar het is zoals in elk bedrijf; als je er niet bovenop zit, gaan ze met je lachen.
Er komt veel seks in dit verhaal voor maar dat hoort bij Wessel, hij heeft het nodig zoals een ander ademhalen nodig heeft.

De auteur heeft gebruik gemaakt van korte zinnen, waardoor het verhaal heel soepel leest. Bovendien is het verwoorden van gevoelens en gebeurtenissen heel knap gedaan. Ik heb het boek mede daardoor vlot uit kunnen lezen.
'Ze kijkt naar de financiële karper, die er een beetje bleek en lillerig bij zit en die zijn vissenlippen likt voor hij begint te praten.'
Je ziet zo iemand toch meteen voor je gezicht verschijnen? Heel beeldend beschreven.
'Haar stem klinkt zelfs een beetje anders dan normaal. Minder als een strak, doordacht, geborsteld roestvrijstalen designvoorwerp. Meer als een met de hand gebreide, ietwat scheef uitgevallen trui. Echter. Menselijker.' Deze beschrijving toverde een glimlach op mijn gezicht.

Deel twee uit deze serie heeft als titel: 'Lief' en het derde deel is getiteld: 'Ziel'.
Ik las dit boek samen met de Hebban feelgood leesclub.

Over de auteur:  Jackie van Laren (Amsterdam, 1968) heeft twee grote passies in haar leven: muziek en verhalen. Al op jonge leeftijd schreef ze voor haar eigen plezier zowel fictie als poëzie en muziek. Een studie Nederlands en Engels, een nachtelijk bestaan op de poppodia van Nederland en een carrière in het uitgeefvak volgden. Met de Q-serie maakte ze haar debuut als schrijfster.


Jackie van Laren is het pseudoniem van Jacqueline Remmers.

Boekgegevens:
Titel: Zin
Auteur: Jackie van Laren
Genre: roman
Uitgave: paperback, 352 pagina's
Uitgever: Meulenhoff Boekerij BV, juni 2015
ISBN: 978 90 22573 73 0
Ook verkrijgbaar als e-book met social drm
NUR: 301

zondag 16 augustus 2015

Recensie: 'Bed & breakfast' van Candy Brouwer


Bed & breakfast

Een B&B in Frankrijk.
Het klinkt zo lieflijk. Maar niets is minder waar…

Als Jessica’s oude schoolvriendin Danielle naar New York vertrekt voor een fotoshoot, vraagt ze Jessica op haar B&B in Frankrijk te passen. Jessica kan wel wat afleiding gebruiken en ze accepteert het aanbod. Naast Jessica is alleen Danielle’s bloedmooie assistent Alain aanwezig. Dan arriveert er onverwacht een gast. Terwijl Jessica Danielle probeert te bereiken, neemt Sven zijn intrek in het gastenverblijf. Alain en Sven liggen elkaar niet en Jessica ontdekt algauw dat Sven met een speciale bedoeling is gekomen. Als een van de mannen een ongeluk krijgt waarbij hij in coma raakt en Danielle maar onbereikbaar blijft, vermoedt Jessica dat deze zaken met elkaar samenhangen. Ze begint te wroeten en doet een afschuwelijke ontdekking...

Crime & summer staat op de cover. Dat zijn woorden die goed bij dit boek passen.

Het is een spannend, erotisch, zinnenprikkelend verhaal om van te genieten in de (na)zomer. De cover laat een vrouw of meisje zien die op een koffer zit. Niet spannend, zou je zeggen. Maar laat deze cover je niet misleiden.
Het boek is niet zo verschrikkelijk spannend dat je niet alleen durft te gaan slapen, maar het is een heerlijk spannend verhaal. Dit verhaal laat je niet los en je wilt verder lezen om het het naadje van de kous te weten. De korte zinnen, zonder poespas zorgen er voor dat het boek gemakkelijk leest. De erotiek die aanwezig is past helemaal in het verhaal en is niet vunzig, maar wel heftig te noemen.

Jessica gaat op onderzoek uit nadat iets vreselijks is gebeurd. Ze zoekt naar antwoorden, maar krijgt alleen maar meer vragen te verwerken;
'Ik wrijf over mijn voorhoofd. Hier begrijp ik helemaal niets van. Wat heeft een camping met een galerie te maken? Het raadsel wordt er alleen maar groter door, en toch moet het een betekenis hebben.'

De personages zijn duidelijk beschreven. Je leert ze gaandeweg het verhaal goed kennen. Met name het personage Danielle wordt steeds duidelijker doordat je haar verhaallijn leest, naast de verhaallijn van Jessica. De verhaallijnen zijn in een ander lettertype gedrukt waardoor je meteen merkt dat de verhaallijn veranderd is van personage. De verhaallijnen komen steeds dichter bij elkaar naarmate je verder leest in het boek.

Ik heb het boek in de tuin gelezen, lekker in de zon.
Het verhaal eindigt op een hier bijzonder passende manier; met een knal!

Over de auteur:

Candy Brouwer (1978) schrijft onder pseudoniem, aangezien haar werkgever liever niet wordt geassocieerd met Candy's hobby: het schrijven van erotische thrillers. In het dagelijks leven is Candy namelijk woordvoerder van een bedrijf in de commerciële sector. Ze woont samen met haar vriend in de Randstad. Het Luxor Resort was haar eerste thriller.

Bestel dit boek via uw lokale boekhandel of via:
bol.com
Bruna.nl
Ako.nl

Boekgegevens:
Titel: Bed & Breakfast
Auteur: Candy Brouwer
Genre: thriller
Uitgave: paperback, 300 pagina's
Uitgever: De Crime Compagnie, augustus 2015
ISBN: 978 94 6109 136 9

EN DE WINNAAR IS...

De winnaar van een exemplaar van 'Lieve dochter' van Elizabeth Little is:



 JOYCE REMMERSWAAL

Joyce, stuur je jouw adresgegevens via het contactformulier binnen 3 dagen naar me toe of via een pb op mijn Facebook-pagina Mieke's blog: Graag Gelezen!
Ik zorg er dan voor dat het boek zo snel mogelijk naar je toe komt.

Iedereen hartelijk dank voor het meedoen. Binnkort kun je hier meedoen aan een nieuwe win-actie!

Warme groet, Mieke

vrijdag 14 augustus 2015

Ik las: 'Zupheul, Febbo, en de kleine Grakjesbembaaf, kortweg Jan' van Mike Boddé.


Zupheul, Febbo, en de kleine Grakjesbembaaf, kortweg Jan

Na 'Pil', Mike Boddé's boek over zijn depressie, een gitzwarte periode in zijn leven, wilde hij een boek schrijven om zichzelf aan het lachen te maken. Dat werd 'Zupheul, Febbo en de kleine Grakjesbembaaf, kortweg Jan', een bundel onwaarschijnlijke verhalen.

Tekst op de voorflap:
Deze Flaptekst wordt mede mogelijk gemaakt door de Nederlandse Vereniging van Flapteksten. En is vervaardigd uit 100% flappende tekst. Wanneer mag u deze flaptekst niet lezen? Indien u overgevoelig bent voor flapte en/of in het verleden allergische reacties hebt opgelopen bij het flappen, wordt u ten strengste afgeraden deze flaptekst tot u te nemen. Mocht u onverhoopt de tekst toch gelezen hebben, lees dan onmiddellijk zes flinke alinea's van Harry Mulisch om de schade te beperken. Indien u besluit deze flaptekst in te nemen, besef dan evenwel ook dat het gewenste effect van de flaptekst niet bereikt wordt indien u halverwege stopt met lezen. En dat u derhalve de gehele tekst dient uit te lezen om het gewenste resultaat te bereiken. Anders mist u namelijk de volgende belangrijke zin:
'In Zupheul, Febbo en kleine Grakjesbembaaf, kortweg Jan wordt maar één ding gezegd.'

Prachtig, deze mooie cover. Een cover die een uitbundige feestvierder laat zien in kleding uit voorbijgegane tijden. Deze feestvierder lijkt sprekend op de auteur.De titel kan ik herleiden naar Hoofdstuk 2 Benjamin op pagina 181. Niet dat me dat veel wijzer gemaakt heeft. Deze cover wordt gevolgd door de voorflap, de fransetitel Pagina, een lege pagina en de titelPagina. Deze laatste voorzien van een tekening van de auteur. Deze tekeningen kom ik tegen door het hele boek. Stuk voor stuk bijzonder op hun eigen manier. De tekeningen hebben een titel en een jaartal. Meestal staat er een bedrag achter vermeld. Een willekeurig bedrag denk ik, een bedrag dat uit de lucht gegrepen is.

Midden in het boek, op bladzijde 181 een dankwoord! Niets in dit boek staat op de plek waar je het zou verwachten, het is niet te vergelijken met de indeling van andere boeken. Heel absurd, dit alles.
Verschillende lettertypes, andere vormgeving, woorden zonder betekenis; dit alles zou je kunnen verwarren. Ik ging er van uit dat de auteur dit boek voornamelijk voor zichzelf geschreven heeft, in een taal die hij begrijpt. Anderen hoeven dat niet te begrijpen, het staat er en dat is genoeg. Niet alleen de vormgeving wijzigt steeds ook de sfeer; soms serieus, dan weer lollig of vrolijk.
Het verhaal 'Benjamin', in de hoofdstukken 1 tot en met 9 wordt in tegenstelling tot de rest anders in het boek gedrukt, namelijk overdwars.

Sommige dromen van de auteur zijn neergeschreven en hieruit blijkt een soort van faalangst. Bijvoorbeeld in het stuk 'Herstel' op pagina 181 waarin hij beschrijft dat hij weer naar de lagere school gaat en blijft zitten. Is het jullie al opgevallen dat de pagina's hetzelfde genummerd zijn?
In dit boek spreekt zijn voorliefde voor beroemde mensen. Wil hij zelf ook zo beroemd worden, vraag ik me af?
Achter in het boek nog een uittreksel voor scholieren op een manier die past bij de rest van het boek.

Het lezen van dit boek was al met al een ware belevenis.
Ik stond versteld van het bij elkaar kunnen zetten van zoveel onzin, het heeft me niet geërgerd, maar het heeft me ook niet kunnen bekoren.


Over de auteur en meer:
Mike Boddé is een Nederlandse cabaretier. Samen met oud-studiegenoot Thomas van Luyn vormt hij het duo Mike & Thomas. Ze wonnen in 1991 het Groninger Studenten Cabaret Festival en daarna ook het Amsterdams Kleinkunst Festival. Bij het grote publiek is Boddé vooral bekend door zijn imitaties in het tv-programma Kopspijkers.

Kijk ook even op zijn website, deze is al even bijzonder!

Koop dit boek via uw lokale boekhandel of via:

Boekgegevens:
Titel: Zupheul, Febbo, en de kleine Grakjesbembaaf, kortweg Jan
Auteur: Mike Boddé
Genre: geen roman
Uitgave: paperback met flappen, 196 pagina's
Uitgever: Uitgeverij Brandt, 2015

ISBN: 978 94 92037 20 6