Auteur: Tiny Polderman en Jan-Willem AntheunisseGenre: non-fictie, geschiedenis en politiek, oorlog en vrede
Uitgave: paperback, 140 pagina's
Uitgever den Boer/de Ruiter november 2004
ISBN: 978 90 74576 52 9
Uit de reeks van de Stichting OOGgetuigen van de twintigste eeuw Zeeland
Auteurs:
Tiny Polderman en Jan-Willem Antheunisse, bij uitgave van dit boek beiden werkzaam bij Omroep Zeeland, laten in dit boek verschillende mensen aan het woord die elk op hun eigen wijze
offers hebben moeten brengen voor de bevrijding van hun vaderland.
Het registreren, opslaan en toegankelijk maken van verhalen is een vak apart. Verhalen staan niet los, ze horen bij de verteller.
Tiny Polderman is inmiddels werkzaam als freelance tekstschrijver en redacteur.
Tiny Polderman en Jan-Willem Antheunisse, bij uitgave van dit boek beiden werkzaam bij Omroep Zeeland, laten in dit boek verschillende mensen aan het woord die elk op hun eigen wijze
offers hebben moeten brengen voor de bevrijding van hun vaderland.
Het registreren, opslaan en toegankelijk maken van verhalen is een vak apart. Verhalen staan niet los, ze horen bij de verteller.
Tiny Polderman is inmiddels werkzaam als freelance tekstschrijver en redacteur.
Jan-Willem Antheunisse is nog steeds werkzaam bij Omroep Zeeland als redacteur-samensteller van het programma 'Trugkieke'.
Samenvatting:
Wat iemand ziet of beleeft is een persoonlijke ervaring. Het verzamelen en opslaan van de verhalen van deze personen maakt het mogelijk ook anderen over deze belevenissen te informeren. Ook al zijn het andermans verhalen kunnen we toch ooggetuigen zijn, zonder het zelf mee te hoeven maken.
Oorlog, bezetting en bevrijding hebben in het leven van oudere Zeeuwen een onuitwisbare indruk achtergelaten. Zeeland heeft zwaar geleden in de oorlog, niet alleen tijdens de meidagen van 1940, maar vooral in de periode na augustus1944 tot aan de bevrijding van heel Nederland. Voor veel Zeeuwen betekende het geen werkelijke bevrijding, maar moest het ergste nog komen. Het kostte vaak veel moeite de tegenslagen het hoofd te bieden, maar de meesten wisten toch de draad van het leven weer op te pakken Over hen gaat dit boek: Zeeuwen voor wie pas met en na de bevrijding hun persoonlijke oorlog begon.
Zeeuwen van joodse afkomst werden na terugkeer uit de kampen niet met open armen ontvangen. Ook waren er mensen die door hun afkomst of de politieke voorkeur van hun ouders te maken kregen met wraakacties of internering.
Wat ik er van vond:
Ik kreeg dit boek onder ogen bij mijn buurman in IJzendijke, Zeeuws-Vlaanderen (waar ik vaak te vinden ben), die nog vaak met de gebeurtenissen in WO II bezig is. Hij is een van de personen die hun ervaringen gedeeld hebben met de auteurs. Inmiddels is zijn broer, ook een van de geïnterviewden, helaas overleden.
Dit boek is heel dierbaar voor mijn buurman en ik mocht het lenen, maar ik heb een exemplaar ontvangen van Jan-Willem Antheunisse, waarvoor hartelijk dank !
Het boek is een verzameling van 12 verhalen van Zeeuwen over WO II. Maar voor hen nog belangrijker, ná de bevrijding.
Het is een boek waarvan je steeds maar een verhaal moet lezen om het goed te kunnen laten bezinken en te plaatsen, want het zijn allemaal verschillende stukjes Zeeland en natuurlijk allemaal verschillende mensen met een andere achtergrond.
Ikzelf ben geboren in 1957, dus een hele tijd na de oorlog en in een andere provincie (Noord-Brabant). Wat zich afspeelde in Zeeland is niet te vergelijken met wat ik hoorde van verhalen thuis. In Zeeland toch nog een schepje er boven op ! Bij het boek hoort een CD waarop fragmenten te horen zijn van de interviews die in dit boek zijn opgenomen. Daar wordt nog eens bevestigd wat ook in het boek te lezen is: het leed is niet geleden bij de bevrijding. De belevenissen op CD en in het boek worden met zo'n passie en soms ook een gelatenheid verteld, waar je gewoon koud van wordt. Zoveel verschillende ervaringen in een zelfde tijdspanne in toch zo'n klein stuk Nederland, de provincie Zeeland. Verraad, achterklap, pijn, armoe en onzekerheid komen hier duidelijk naar voren en laat deze lezer achter met een groot respect voor alle geïnterviewden en hun naasten !
Wat iemand ziet of beleeft is een persoonlijke ervaring. Het verzamelen en opslaan van de verhalen van deze personen maakt het mogelijk ook anderen over deze belevenissen te informeren. Ook al zijn het andermans verhalen kunnen we toch ooggetuigen zijn, zonder het zelf mee te hoeven maken.
Oorlog, bezetting en bevrijding hebben in het leven van oudere Zeeuwen een onuitwisbare indruk achtergelaten. Zeeland heeft zwaar geleden in de oorlog, niet alleen tijdens de meidagen van 1940, maar vooral in de periode na augustus1944 tot aan de bevrijding van heel Nederland. Voor veel Zeeuwen betekende het geen werkelijke bevrijding, maar moest het ergste nog komen. Het kostte vaak veel moeite de tegenslagen het hoofd te bieden, maar de meesten wisten toch de draad van het leven weer op te pakken Over hen gaat dit boek: Zeeuwen voor wie pas met en na de bevrijding hun persoonlijke oorlog begon.
Zeeuwen van joodse afkomst werden na terugkeer uit de kampen niet met open armen ontvangen. Ook waren er mensen die door hun afkomst of de politieke voorkeur van hun ouders te maken kregen met wraakacties of internering.
Wat ik er van vond:
Ik kreeg dit boek onder ogen bij mijn buurman in IJzendijke, Zeeuws-Vlaanderen (waar ik vaak te vinden ben), die nog vaak met de gebeurtenissen in WO II bezig is. Hij is een van de personen die hun ervaringen gedeeld hebben met de auteurs. Inmiddels is zijn broer, ook een van de geïnterviewden, helaas overleden.
Dit boek is heel dierbaar voor mijn buurman en ik mocht het lenen, maar ik heb een exemplaar ontvangen van Jan-Willem Antheunisse, waarvoor hartelijk dank !
Het boek is een verzameling van 12 verhalen van Zeeuwen over WO II. Maar voor hen nog belangrijker, ná de bevrijding.
Het is een boek waarvan je steeds maar een verhaal moet lezen om het goed te kunnen laten bezinken en te plaatsen, want het zijn allemaal verschillende stukjes Zeeland en natuurlijk allemaal verschillende mensen met een andere achtergrond.
Ikzelf ben geboren in 1957, dus een hele tijd na de oorlog en in een andere provincie (Noord-Brabant). Wat zich afspeelde in Zeeland is niet te vergelijken met wat ik hoorde van verhalen thuis. In Zeeland toch nog een schepje er boven op ! Bij het boek hoort een CD waarop fragmenten te horen zijn van de interviews die in dit boek zijn opgenomen. Daar wordt nog eens bevestigd wat ook in het boek te lezen is: het leed is niet geleden bij de bevrijding. De belevenissen op CD en in het boek worden met zo'n passie en soms ook een gelatenheid verteld, waar je gewoon koud van wordt. Zoveel verschillende ervaringen in een zelfde tijdspanne in toch zo'n klein stuk Nederland, de provincie Zeeland. Verraad, achterklap, pijn, armoe en onzekerheid komen hier duidelijk naar voren en laat deze lezer achter met een groot respect voor alle geïnterviewden en hun naasten !
Heel mooi dat dit vastgelegd is toen het nog kon, veel van de vertellers konden het direct aan de auteurs vertellen. Het is geen kwestie van: horen zeggen !
Ik waardeer dit boek met 5/5 sterren 10 oktober 2013
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat gerust een reactie achter. Dat waardeer ik. Ik zal zo snel mogelijk op de vraag of opmerking reageren. Bij voorbaat mijn dank.