Pagina's

woensdag 23 augustus 2017

Ik las 'Waterstof', geschreven door Ineke Berentschot



Waterstof

Boekgegevens:
Titel: Waterstof
Auteur: Ineke Berentschot
Genre: roman
Uitgave: paperback, 312 pagina's
Uitgever: Trophonios Publishing, mei 2017
ISBN: 978 94 91728 24 2
NUR: 301

Van de achterflap:
Een vrouw dwaalt door niemandsland na de dood van haar geliefde. De oude man, G, sleurt haar het leven weer in. Zij verleiden elkaar tot nieuwe taal. 

In verstild en poëtisch proza schetst Berentschot het verleden tussen Jan en Ineke en het heden tussen G en Dina. Daar doorheen loopt de scheikundige studie 'Materie en leven' (1972) van prof. Dr. J.D. Fast. 

Waterstof is het verhaal van een onorthodoxe vriendschap. De ogenschijnlijk lukraak gekozen tekstfragmenten vormen bij nader inzien een hechte compositie. Hierin bestaat niets dat niet iets anders aanraakt.
(bron: Trophonios Publishing)

Mijn mening:
Waterstof is een boek dat door de auteur geschreven moest worden. Dat schreeuwt iedere bladzijde uit. 

Waterstof vertelt het verhaal van Ineke die niet diegene is die ze eigenlijk wil zijn. Na het overlijden van haar geliefde Jan wordt haar dat nog duidelijker. De boerendochter wil een schrijfster zijn maar heeft zich zelf steeds daarvan weerhouden en op de achtergrond van het leven gehouden. Ze is dat nu beu. Door het contact met G. krijgt ze de kans om op te bloeien tot wie ze wil zijn.
Ze filosoferen over het leven en het bestaansrecht en Dina (h)erkent dat ze Jan niet als persoon zag maar als de man die hij voor haar was. 

Een periode van ongeveer een jaar uit het leven van Ineke/Dina wordt door deze auteur beschreven met hier en daar verzonnen woorden of uitdrukkingen die toch goed binnen het verhaal passen.
(onontvangen, onomarmd, gedachten die rumoeren etc.)

Waterstof is overal op aarde aanwezig maar het is vluchtig, zoals ook onze gedachten zijn.
Ineke was ook vluchtig na het overlijden van Jan. Hier brengt de taal een uitkomst; wanneer we onze gedachten opschrijven zijn ze niet meer vluchtig.

Waterstof is een boek dat niet geschikt is om even tussendoor te lezen. Om het verhaal te kunnen waarderen heb je tijd nodig. Het verhaal is niet spannend en niet mooi, maar het is goed om over na te denken.

De auteur: 

Ineke Berentschot (1952) is geboren op een boerderij in de Achterhoek. In haar jeugd denderde de combine nog niet over de akkers en hielp de hele familie nog met de roggeoogst. Zou haar grote passie voor brood daar en toen zijn ontkiemd?

Na haar professionele bakkersbestaan, studeerde Ineke aan de schrijversvakschool ’t Colofon. Terwijl ze bijna twee decennia werkte als postbode, bleef de liefde voor het schrijven en het broodbakken. “Het mooie van broodbakken is, dat als je meel, water en gist of zuurdesem bij elkaar brengt, zich vanzelf processen gaan afspelen. Je hoeft niets te doen, er is alleen tijd voor nodig…”

Ineke schrijft sinds 2008 over broodbakken op haar website wie bakt mee. Haar derde boek over brood, Nachtbrood, verscheen in 2014 bij Trophonios Publishing. 
In 2017 treedt Ineke definitief naar buiten met haar 'andere schrijven'. Naast de roman Waterstof verschijnt tevens haar eerste dichtbundel met als titel 'Aodem'.

Waterstof koopt u bij uw lokale boekhandel of bij

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Laat gerust een reactie achter. Dat waardeer ik. Ik zal zo snel mogelijk op de vraag of opmerking reageren. Bij voorbaat mijn dank.