Bühne
Literatuur / cultuur
no. 7 – 2017
Gegevens
Titel: Bühne no. 7 – 2017
Bijdragen van diverse auteurs
Redactie: Margreet den Buurman en Perry Pierik
Genre: kunst en cultuur, literaire fictie
Uitgave: Tijdschrift, paperback, 152 pagina's
Uitgever: Uitgeverij Aspekt, september / oktober 2017
ISBN: 978 94 63383 05 9
NUR: 247/300
Tijdschrift Bühne is een tijdschrift voor literatuur en cultuur en verschijnt twee keer per jaar, in het voorjaar en in het najaar.
‘De zee rook
naar citroen
Al van ver
Mijn hoofd uit
het raam van de
taxi’
Dit is de eerste strofe van het openingsgedicht Melilla door Perry Pierik.
‘Verwachting’ is het motto van dit najaarsnummer.
Neem in de inhoudsopgave een kijkje op het gevarieerde aanbod van Bühne no. 7:
- Ten geleide
- Perry Pierik Melilla - gedicht
- Ezra de Haan: Het brood is zwart, net als de horizon - Beckett in Hamburg - essay
- Jan Kleefstra: De teloorgang van het land - lofzangbrief aan het lage Midden
- Ruud Alers: #Locatie De laatste reis - over Louis Couperus
- Pieter Sparre: Wat overblijft - voorpublicatie
- Doede Nauta: Srebrenica/Magnificatie/In de leer bij Anselmus - drie gedichten
- Karel Wasch: Brendan Behan, de revolutionair die zichzelf gevangen zette - essay uit de biografie
- Hans Dütting: Buenos Aires, Tango en Milonga: Miniaturen deel II
- Dina-Perla de Winter: #Selfie - Parrhèsia
- Bert van Galen: Steven Barends - Een leven lang extremist - essay
- Reinold Widemann: De reddingswekker - kort verhaal
- Pieter Jan Verstraete: Julius Langbehn of de Rembrandt-Duitser - essay
- Puck van der Land: De commune van Rotterdam - romanfragment
- Ali Hiemstra i.s.m. Godelieve Mangangi: Variole - memoires uit Congo
- Jan de Rooy: IJzerkruid - kort verhaal
- Margreet den Buurman: Liaison dangereuse: de RAF en de flirt met de DDR - essay
- Noud Bles: Het vierenzestigste veld, een schaaksonnet/Mijn vriend - Jurriaan - twee verhalen
- Auteurs (met korte biografie)
In ‘Ten geleide’ wordt de bijdrage van Ezra de Haan, pseudoniem van de schrijver/publicist/radiomaker Peter de Rijk over het volgen van de voetsporen van de Ier, Samuel Beckett in deze uitgave als eerste genoemd.
‘Zwervend langs Hauptbahnhof en Rathausmarkt, dat in een duister verleden een geheel andere naam droeg. Hier ontstaan boeken, hier worden teksten geboren, daar waar de geschiedenis werd geschreven. Ergens, tussen Ierland en Hamburg.’
Beckett ontving de Nobelprijs voor Literatuur in 1969. In dit essay krijg je een beeld van de gevoelens van Beckett over Hamburg en de leefbaarheid en veranderende bereikbaarheid van kunst in Duitsland. Hij ervaart het begin van het einde wanneer hij op donderdag 4 december in het Hamburger Fremdenblatt een overzicht van namen van personen leest waaronder die van Thomas Mann, die geen recht meer hebben op Duits
staatsburgerschap.
Dit is een indrukwekkende bijdrage van Ezra de Haan die het voorgevoel voor iets wat dan nog onvoorstelbaar is, goed weergeeft.
In de lofzangbrief aan het lage Midden lees je over het feit dat de mens de diversiteit van de natuur teniet doet, door telen en enten. De mens bemoeit zich teveel met alles. Hierbij moet ik denken aan Baruch Spinoza, die stelt dat de mens door onwetendheid veel vernielt wat mooi en goed is.
In de essay van Bert van Galen over Steven Barends las ik over de Algemene Nederlandsche Fascistenbond waarvan ik eerder nooit het bestaan heb geweten en wat de relatie van Steven Barends met deze bond was. Ik las over de vertaler van Mein Kampf die ook de bijsluiters voor pillen vertaalde voor Bayer. De weg die hij bewandelde was beslist niet eenvoudig, maar zelf zag hij dat anders.
Een spannend kort verhaal door Noud Bles met als onderwerp de manier van kijken van een Russische jongen op het schaakspel en hoe het gespeeld moet worden. Het wordt levensecht!
De ontroerende memoires uit Congo laten je meekijken naar de behandeling van een ziek kind.
Zoals u in bovenstaande kunt zien is het aanbod in deze zevende Bühne wederom heel divers, heerlijk afwisselend en voor ieder wat wils.
Poëzie wordt afgewisseld door een romanfragment, korte verhalen en essays.
Ook de rubrieken #Locatie en #Selfie ontbreken in dit nummer niet.
Mijn mening:
Bühne is een fraai uitgevoerd tijdschrift in boekvorm. Een informatief, soms aangrijpend bewaartijdschrift dat door de diversiteit uitnodigt om te lezen.
Bühne, no. 7 is geïllustreerd en ligt hier op de salontafel te glimmen als het even niet in niemands handen is!
Morgen pak ik het weer op en blijf me verbazen over wat hier aangeboden wordt.
‘Er is iedere dag een nieuwe dageraad, nieuwe plannen, nieuwe mensen en een nieuwe werkelijkheid. Wat het verleden ons spiegelt is een recept voor de toekomst. Bühne luistert en groeit mee.’
Dat is toevallig (?) onderdeel van mijn motto: Carpe Diem.
Bühne, no. 7 koopt u bij u bij
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat gerust een reactie achter. Dat waardeer ik. Ik zal zo snel mogelijk op de vraag of opmerking reageren. Bij voorbaat mijn dank.