Kroniek van een kindertransport vanuit Reeuwijk naar Drenthe tijdens de Tweede Wereldoorlog, 19 maart – 23 juni 1945
Vergeten kinderen
Boekgegevens
Titel: Vergeten kinderen
Auteur: Jessica A. Verhagen
Genre: geschiedenis algemeen
Uitgave: paperback, 166 pagina's
Uitgever: Uitgeverij Aspekt BV, april 2017
ISBN: 978 94 63382 11 3
NUR: 680
Vlak na de hongerwinter, op een koude maandagochtend in maart 1945, verzamelen zich ouders en kinderen op de loswal in Waddinxveen. De kinderen zijn ondervoed, ze gaan per schip naar Drenthe om aan te sterken. Men weet niet voor hoe lang. Ook de pleeggezinnen zijn onbekend. Maar men vertrouwt op de dominee en de nood is hoog. Oorlogsvluchtelingen in eigen land.
In 2016 vond de auteur, kleindochter van dominee Warmenhoven het reisdagboek uit 1945. In dit dagboek beschreef hij dit transport, waarvan hij de hoofdleider was. Dit boek bevat een reconstructie van deze reis en is vertelt vanuit de kinderen die deel uitmaakten van deze tocht. De verhalen van de 'kindjes' van toen zijn aangrijpend, persoonlijk en geven een indringend beeld van wat het is om kind te zijn in oorlog.
In dit boek ook het verhaal van alle stille helden die hebben meegewerkt aan dit kindertransport en de kindjes liefdevol hebben opgevangen in hun eigen gezin en huis.
De persoonlijke interviews van de kindjes van de tocht, samen met het reisverslag en foto's uit die tijd, maken dit een uniek boek, over kinderen in de oorlog. Het is maatschappelijk relevant omdat er nu zovele kinderen uit oorlogsgebieden hun toevlucht zoeken in Nederland. Dit boek geeft een uniek kijkje in een aangrijpend deel van de Nederlandse geschiedenis, die we gezamenlijk bijna zijn vergeten.
Mijn mening:
Dit boek lees je in een dag uit. Het is een kroniek, zoals de ondertitel al aangeeft. Feiten zijn hier in chronologische volgorde verhaald. Maar het boek leest zeker niet zo klinisch als deze ondertitel doet vermoeden.
Het werk van het landelijke Inter-Kerkelijk Bureau voor de Nood-voedselvoorziening (IKB) was bij mij eerder niet bekend en heeft me verrast door de goede samenwerking van de diverse Kerken.
Het is een heel menselijk verhaal geworden over kinderen die geruime tijd uit huis geplaatst werden, met het beste voor hen voor ogen.
Je leest over hen in de periode van 19 maart tot 23 juni 1945, wie ze waren op dat moment, waarom ze op transport mochten, wie degenen waren die dat bepaalden, waar ze terecht kwamen en waarom, en uiteindelijk hoe het naderhand met hen ging.
Het is duidelijk dat de auteur veel moeite heeft gedaan om alle feiten boven water te krijgen en er een gevoel in te leggen dat tot dan toe ontbrak. Het grote aantal foto’s, krantenknipsels en documentatie is indrukwekkend. De vaak aangrijpende en persoonlijke verhalen van deze kinderen zijn stuk voor stuk het onthouden waard.
Er werd zelfs na terugkeer niet meer over gesproken in het eigen gezin, dat vond ik heel bijzonder om te lezen.
Jessica A. Verhagen heeft er goed aan gedaan om iedereen de kans te geven zijn of haar verhaal te vertellen. Zoals ze zelf ook aangeeft in haar slotgedachte zijn dit ervaringen die niet verloren mogen gaan, het is net zo belangrijk als die vreselijke oorlog die een en ander verzaakt heeft.
‘Het is een deel van onze geschiedenis dat merkwaardig genoeg eigenlijk nooit aan bod komt in het onderwijs op scholen en in herdenkingen.’
Nogmaals, dit boek las ik in een dag uit. Ondanks het ruime aanbod aan informatie is het een prettig leesbaar verhaal geworden, met het dagboek van dominee Warmenhoven als een warme rode draad door het boek heen gevlochten.
Tegen de auteur Jessica A. Verhagen wil ik graag zeggen: Chapeau!
De auteur:
Drs. Jessica A. Verhagen, is sociaal- en organisatiepsycholoog, profiler en onderzoeker. In haar dagelijks werk is ze beleidsadviseur bij de overheid en onderzoeker van incidenten op het vlak van arbo, veiligheid, beveiliging en integriteit.
Privé werkt ze als lifecoach voor particulieren en doe vrijwilligerswerk als mentor. Dit is haar eerste onderzoek buiten het werk en haar eerste boek.
Vergeten kinderen koopt u bij uw lokale boekhandel of bij:
Ik kom van de scheepvaart en had hier ook nog nooit van gehoord. Sinds ik het boek eerder dit jaar heb gelezen, vraag ik me af of mijn opa en oma en mijn oud-tante en oud-oom misschien ook kinderen hebben vervoerd naar andere plaatsen. Helaas kan ik het ze niet meer navragen. Diegenen die het misschien zouden kunnen weten heb ik nog niet gesproken.
BeantwoordenVerwijderenDat is jammer, Anneke. Die dingen wil je toch graag weten. Ik wens je veel succes op je zoektocht naar antwoorden. Dank voor je reactie, hier.
Verwijderen