Mensen die ik heb gekend maar die er nu niet meer zijn...
Dit boek en mijn mening:
De titel van dit boek laat aan duidelijkheid niets te raden over. De hoofdpersonen zijn inmiddels overleden.
Deze keer schreef Kees Bos een boek met allemaal verhalen met een sterke onderlinge samenhang: alle hoofdrolspelers zijn inmiddels overleden. Kees kende ze van dichtbij.
De hoofdpersonen uit dit boek zijn niet allemaal bekenden van de lezers; soms betreft het een familielid van de auteur en een andere keer een bekende Nederlander.
De auteur geeft een eerlijke inkijk in zijn eigen leven door een kijkje op zijn ervaringen met het leven van anderen. Het is niet vanzelfsprekend dat niets dan goeds over de doden wordt geschreven; er zijn tenslotte uitzonderingen. Hij steekt hier zijn ongenoegen over sommige bekende Nederlanders niet onder stoelen of banken.
Alle verhalen zijn neergeschreven uit het oogpunt van de auteur, maar daar is niets mis mee tenslotte. Het mag gezegd worden.
Ik las hier ook over 'Meelopers' en 'Flippelaars'.
Ook het gevoel van gemis aan warmte en liefde in zijn jonge jaren terwijl het er materieel hem aan niets ontbrak. Hoe hij tegengewerkt werd door zijn moeder om een band op te bouwen met de dochter van 'slechts' een eenvoudige fabrieksarbeider.
Wat ook opvalt in deze verhalen is zijn betrokkenheid met mensen met dementie, en dan vooral de mensen die wonen in een zorginstelling.
De vele verhalen hebben me aangegrepen, vooral dit stukje uit het verhaal over Meneer Schuurman.
"De verzorging streefde ernaar om de bewoners(s) zo zelfstandig mogelijk te laten functioneren. Een lofwaardig streven. Echter, meneer Schuurman had daar niet zo veel aan. Hij werd 's ochtends na de wasbeurt gedeeltelijk aangekleed en op een stoel gezet. 'Kijk dat zijn uw schoenen. U mag ze zelf aantrekken en als u klaar bent, dan geeft u maar een seintje.'
Enfin, een uur later zat de beste man nog steeds roerloos op zijn stoel zonder schoenen aan de voeten. Triest, maar waar. Zijn kortetermijngeheugen was korter dan ooit. Dat je vergeetachtig bent, of zoals in het geval van de heer Schuurman, compleet leeg van boven, dat is geen probleem, maar dan verwacht je wel dat het personeel dat voor je zorgt, hier rekening mee houdt."
Deze verhalen zorgen er voor dat zowel de auteur als de mensen die hij beschreven heeft een plekje veroverd hebben in het leven van de lezer. Op deze manier maken we kennis met hen, of blijven deze mensen die er niet meer zijn wat langer in ons midden.
" 'Wie schrijft, die blijft’ is van oorsprong een spreekwoord wat betekent dat je boekhouding op orde moet zijn.
Maar tegenwoordig wordt er meestal mee bedoeld: wie schrijft, die blijft in beeld. In dit geval gaat het over de personen waarover geschreven wordt. Dit zou zeker vaker mogen gebeuren en verdient dan ook navolging, naar mijn mening!"- Graag Gelezen
Het taalgebruik in deze bundel met korte verhalen is eenvoudig, met niet te lange zinnen waardoor deze bundel geschikt is voor een breed publiek. Ik heb deze verhalen graag gelezen.
(foto: website Kees Bos)
De auteur:
Kees Bos (Delft, 1952) is een Nederlandse schrijver.
Hij volgde een middelbare school opleiding en studeerde later Nederlands. Met de laatste studie is hij gestopt nadat hij op het cabaretfestival Cameretten in 1974 in de prijzen viel. Hij werd winnaar van de persoonlijkheidsprijs. De groep (cabaret Kwartoverelf) waarvan hij deel uitmaakte werd tweede ( publieks- en juryprijs). In 1976 sleepte hij alsnog twee eerste prijzen in de wacht.
Hij schreef tot nu toe voornamelijk liedteksten, columns en conferences.
Deze keer schreef hij een boek met allemaal verhalen met een sterke onderlinge samenhang: alle hoofdrolspelers zijn inmiddels overleden. Kees kende ze van dichtbij en schreef er met plezier een verhaal(tje) over opdat de overledenen op deze manier nooit vergeten zullen worden.
Ze leverden niet alleen een boeiend verhaal op maar gaven Bos ook voldoende stof om een avondvullend (cabaret)programma tot stand te brengen. Voornamelijk met repertoire wat u niet in het boek terug zult vinden. Het is dan ook zeer de moeite waard om Bos ook ‘Live’ mee te maken.
"Bos gaat er van uit dat er nog vele drukken zullen volgen.
Maar hij hoopt voor u dat u geen hoofdpersoon wordt..." - achterflap
Lees meer over Kees op zijn website.
Mensen die ik heb gekend maar die er nu niet meer zijn... koopt u bij uw lokale boekhandel of
Boekgegevens
Titel: Mensen die ik heb gekend maar die er nu niet meer zijn...
Auteur: Kees Bos
Genre: korte verhalen
Uitgave: paperback, 120 pagina's
Uitgever: Kees Bos, juli 2018
Druk: bestelmijnboek.nl
ISBN: 978 90 82870 70 1
Met dank aan Kees Bos voor het toezenden van een recensie-exemplaar
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat gerust een reactie achter. Dat waardeer ik. Ik zal zo snel mogelijk op de vraag of opmerking reageren. Bij voorbaat mijn dank.