'Graag Gelezen', mijn boekenblog: Ik las: Ik ben je niet vergeten

Die ene kans om het voor altijd goed te maken

Ik ben je niet vergeten

Voor Xander Uitgevers doe ik mee aan de blogtour van 'Ik ben je niet vergeten'. Dit is het eerste boek dat ik lees van het schrijversduo Christina Lauren.

Beste vriendinnen Christina Hobbs en Lauren Billings schrijven sinds 2009 samen onder de naam Christina Lauren. Ze hebben al meer dan twintig titels op hun naam staan, die allemaal New York Times-bestsellers werden. Hun werk wordt in meer dan dertig landen uitgegeven.

In de proloog vertelt hoofdpersoon Macy Lea Sorensen over 'een grote Deen en een kleine Braziliaanse'; dit zijn haar vader en haar moeder. Ze vertelt over het verdriet bij het verlies van haar moeder en hoe haar vader haar opving op zijn eigen manier. Je leest over een lijst die haar moeder maakte voordat ze overleed, met meer dan vijftig punten om hun dochter naar de volwassenheid te begeleiden.

Hoe hartverwarmend kan iets zijn?

Macy lijkt het prima naar haar zin te hebben in San Francisco. Ze is arts in opleiding. Voor haar werk heeft ze veel met kinderen te maken en onwillekeurig denkt ze vaak terug aan zo'n veertien jaar geleden en hoe ze toen kennis maakte met een gezin met veel kinderen die haar na aan het hart liggen.

Toen haar vader een tweede huis kocht in Healdsburg werd het gezin Petropoulos hun buren. Om Macy een eigen plekje te geven waar ze zich terug kon trekken kreeg ze een grote kamer met inloopkast. Dat werd haar bibliotheek. Hier ontmoette Macy voor het eerst Elliot Lewis Petropoulos omdat in die kamer daar zat te lezen en het voelde meteen goed.

Wanneer ze bij elkaar zijn vraagt de een vaak naar het lievelingswoord van dat bepaald ogenblik aan de ander. Het antwoord zegt heel over de gevoelens die op dat moment spelen. Soms broeit het...

Macy en Elliot ontwikkelen samen een pracht van relatie; een relatie die veiligheid biedt aan Macy en haar ook uit doet kijken naar de toekomst. Een toekomst voor hen beiden. Al haar geheimen zijn bij hem veilig en Elliot is alles voor haar.

Tot dat op een vreselijke avond helemaal veranderde.

Elf jaar later ontmoet Macy Elliot op straat in Berkeley. Vanaf dat moment lijkt het leven van Macy op zijn kop te gaan staan; haar verloving met Sean met wie ze samen met zijn dochtertje samenwoont, lijkt niet meer zo vanzelfsprekend te zijn als voordien. Wil ze deze stabiele verhouding met Sean wel of wil ze weer met Elliot verder?

Macy verbrak hun contact elf jaar geleden en heeft helemaal nooit meer van zich laten horen. Zelfs de reden waarom ze niets meer met Elliot te maken wilde hebben heeft ze hem nooit laten weten.

Elliot begrijpt het niet en Macy weet niet wat te doen.

De afwisseling in hoofdstukken tussen TOEN (vanaf ruim veertien jaar geleden) en NU lezen zo prachtig; door deze afwisseling leer je steeds meer over alle personages en wat hen bezighoudt en bezighield.

Deze twee mensen die weten dat ze voor elkaar bestemd zijn, maar niet weten of ze wel samen kunnen leven zoals ze eigenlijk zouden willen. Allebei hebben ze tenslotte een eigen geschiedenis.

Wat is er gebeurd dat het tot deze breuk moest komen, vraag je jezelf af?

Macy en haar vader hebben een mooie relatie; zeker na de dood van haar moeder betekent hij heel veel voor haar.

'Het spijt me dat ik vanavond zo stil was,' zei hij aarzelend.

Ik ontmoette zijn blik in de spiegel. 'Je bent stil op een fijne manier. Je hart is niet stil.'

Hij boog voorover, drukte zijn wang tegen mijn slaap en glimlachte naar me via de spiegel. 'Je bent een bijzonder meisje, Macy Lea.'

De schrijfstijl is zo heerlijk poëtisch en tegelijkertijd lekker vlot, dat ik het boek bijna niet weg kon leggen. Dat is een prachtige combinatie in Ik ben je niet vergeten.

"Ik ben je niet vergeten is een verhaal dat je hart doet smelten, dat je hart sneller zal laten kloppen en soms een luchtsprongetje van blijdschap laat maken. Het heeft mijn hart veroverd!" - Graag Gelezen