'Graag Gelezen', mijn boekenblog: Ik las: 'Zand', geschreven door Koen D'haene

Zand is het zelfstandig leesbare vervolg op zijn misdaadroman IJs (2016). De roman speelt zich af op Schiermonnikoog, het eiland waar IJs eindigde.

Zand

Reddingswerkers hebben Mats jaren geleden uit een gletsjer bevrijd, maar zelf herinnert hij zich daar niets van. Samen met zijn psycholoog slaagt hij er moeizaam in een nieuw leven op te bouwen.

De zoektocht naar zijn verleden leidt hem naar Sarah, de vrouw die vaak opduikt in zijn verwarde dromen. Als hij op het eiland Schiermonnikoog erg dicht bij haar in de buurt komt, worden de omstandigheden van de val in het ijs stilaan duidelijk.

Is Sarah wel de vrouw die hij zich herinnert?

‘Kan ik soms iets voor je doen?’ Ik doe mijn best om niet vriendelijk te klinken. Als hij nu niet weggaat, ga ik zelf lopen zonder nog iets te zeggen.

‘Neen, dat niet,’ zegt hij nogal binnensmonds.

Dat Nederlands van die Friezen klinkt altijd net weer een beetje anders.

‘Nou dan …’

Laat me dan in godsnaam met rust, bedenk ik er in stilte bij terwijl ik hem onverstoorbaar blijf aankijken. Hij kijkt van me weg terwijl hij de juiste woorden zoekt.

‘Ik … ik zal het me vast alleen maar inbeelden, maar ik denk dat wij elkaar kennen …’

(bron info: LetterRijn)

Mijn mening:

Voor in het boek schrijft de auteur het volgende:

“Deze roman sluit aan bij mijn misdaadroman IJs (LetterRijn, 2016), maar kan ook afzonderlijk worden gelezen.”

In de proloog wordt de lezer meegenomen naar een gebeurtenis die tientallen jaren eerder plaatsvond. Ook als je IJs niet gelezen hebt, kun je door middel van de vele flashbacks genieten van waar het over gaat.

Door de eenvoudige, uitnodigende schrijfstijl van de auteur vlieg je door het boek heen; je ziet de beschreven locaties voor je ogen verschijnen.

“Het was fantastisch om de kracht van de overal beukende zee te observeren.”

De hoofdstukken wisselen tussen Mats en Sarah en dat is geen enkel probleem; je leert de personages heel goed kennen door de goede beschrijvingen van hen; niet teveel ineens, maar langzaamaan een heleboel. Ook de andere personages zijn goed uitgewerkt en zijn daardoor geloofwaardig neergezet.

“Ik moet echt oppassen. Ik hield al meer dan dertig jaar voor de hele wereld verborgen dat ik niet ben wie ik ben en ik voel ineens de verleiding om erover te praten. Ik zou Mories deelgenoot kunnen maken van dit immense geheim en hem kunnen bezweren er met niemand over te praten. Waarom zou hij ook? Hij zou mijn verhaal koesteren en er even goed voor zorgen als ik zelf doe.”

Wat me tijdens het lezen opviel is dat het niet zozeer om de misdaad gaat in Zand, maar meer om de gevoelens en identiteit van de personages.

Dit is eigenlijk nog gruwelijker dan rechttoe rechtaan misdaad. Het kruipt in je en door de goede plot die je uiteindelijk nog met vraagtekens en met een heleboel vermoedens achterlaat, kijk ik uit naar een eventueel vervolg op Zand.

Ik heb Zand graag gelezen.

De auteur:

Koen D’haene werd op 14 februari 1964 geboren in Wevelgem, een gemeente in West-Vlaanderen, dicht bij de Franse grens.

Als kind was hij een veellezer. Het eerste boek dat hem echt bij de keel greep, was ‘Oosterschelde Windkracht 10’ van Jan Terlouw. Tijdens zijn middelbare schooltijd verslond hij alle boeken van onder meer Jan Terlouw, Anke de Vries en Thea Beckman.

Hij schreef romans en verhalen voor kinderen, jongeren en volwassenen, o.m. Gek van een eiland (2010) en Ketters van de Kemmelberg (2017).

Lees meer over Koen op zijn auteurspagina bij Uitgeverij LetterRijn.

Lees hier mijn recensie van 'IJs'.

INKIJKEXEMPLAAR

Zand koopt u bij (de webwinkel van) uw favoriete boekhandel of bij: