'Graag Gelezen', mijn boekenblog: Ik las: 'Een vervlogen droom' geschreven door Rosemarijn Milo

Verslag van een te kort leven

Een vervlogen droom

Augusta Francisca Maes, Guusje (1891-1918), had zich haar leven als getrouwde vrouw wel heel anders voorgesteld.

Zij was feministe, niet helemaal ‘avant la lettre’, maar zonder het zich bewust te zijn en misschien zelfs zonder het woord te kennen.
Zij blijft dromen van een ander vrouwenleven, onafhankelijk en niet ondergeschikt, maar de werkelijkheid van het begin van de 20e eeuw en het huwelijk met een man die wel van haar houdt maar niets van haar begrijpt – alles tegen de achtergrond van de Eerste Wereldoorlog – zijn haar ten slotte fataal.

‘Een vervlogen droom’ is het eerste deel van een drieluik.

Op de binnenzijde van de cover staat op de voor- en achterflap een kaart van West Zeeuws-Vlaanderen afgebeeld.

Zeeuws-Vlaanderen is het zuidelijkste gedeelte van de Nederlandse provincie Zeeland en het enige gedeelte van die provincie dat niet aan minstens drie zijden door water wordt omsloten. Het is ook het noordelijkste gedeelte van het historische Graafschap Vlaanderen.

De grootmoeder van de auteur, Augusta Francisca Maes (Guusje) is geboren en getogen in Hoofdplaat, Zeeuws-Vlaanderen.

Voor in het boek staan verkorte stambomen Hamer en Maes.

Met name de stambomen zijn een hulpmiddel tijdens het lezen van deze mooie roman over het korte leven van Guusje Maes.

De paniek van Guusje en de reactie van haar man op haar nieuws is helaas heel begrijpelijk gezien de tijd waarin dit verhaal zich afspeelt.

“Zijn traditionele instelling, die ellendige kerk, zijn totale onbegrip voor een vrouw die geen kinderen meer wil krijgen, zijn liefde voor mij, en dan zijn melancholie. Een afschuwelijke mengeling van gedachten en gevoelens.”

De manier van beschrijven van dit ‘verslag’ is knap gedaan; een briefwisseling tussen Guusje en een vriendin, haar moeder en haar toekomstige echtgenoot. Op deze wijze kunnen we hen beter leren kennen, en krijgt Guusje een kans om te vertellen over wat gebeurde in haar leven en vooral over wat niet gebeurde. Guusje komt hier ook heel dichtbij door de mooie foto van haar, tegen het einde van haar leven, 26 jaar oud.

‘Een vervlogen droom’ is zowel mooi als hartverscheurend. De titel is goed gekozen omdat dat een gedachte van Guusje geweest zou kunnen zijn. Wat als er niet al die vooroordelen, schuldgevoelens en twijfels waren geweest; dan was haar droom wellicht niet vervlogen geweest.

Ik heb ‘Een vervlogen droom’ graag gelezen.

De auteur:

Rosemarijn Milo, Guusjes kleindochter, dacht aanvankelijk dat zij celliste zou worden maar ging na haar conservatoriumopleiding rechten studeren. Zij werd advocaat en rechter. Tegen het einde van haar juridische loopbaan is ze definitief in Frankrijk gaan wonen waar ze nog een aantal jaren heeft gewerkt als juridisch vertaalster om als schrijfster te eindigen.

Zij publiceerde eerder ‘Brieven uit La Dominance’, 2012.

INKIJKEXEMPLAAR

Een vervlogen droom koopt u bij (de webwinkel van) uw lokale boekhandel of bij:

Boekgegevens:

Titel: Een vervlogen droom

Auteur: Rosemarijn Milo