'Graag Gelezen', mijn boekenblog: Lees hier mijn recensie van de nieuwe roman van Nanda Roep: 'Het hoogste woord'. Dit is mijn bijdrage aan de blogtour met dezelfde titel.

Het hoogste woord

Het verhaal:

Het is 2011. Het Nederlandse boekenvak begint te trillen op haar grondvesten en literair uitgeefster Liesbeth de Rooij wordt na jaren trouwe dienst ontslagen. Reden? Ze weigert youtubers te publiceren. Terwijl zij thuis haar gelijk zit te halen, krijgt de Nederlandse boekensector te maken met tegenslag na tegenslag.

Intussen zijn er de kinderen die taalachterstanden oplopen. Min of meer uit nood start Liesbeth haar werk als vrijwillige taaljuf. Het lijkt een kloof die niet te overbruggen is...

Op het schoolplein zijn Soraya en Cindy te vinden. Een jonge leerkracht en een oude, sexy, opzijgeschoven muzikante. Misschien kunnen ze iets aan elkaar hebben, maar voorlopig zijn ze dat niet van plan. Nee, ze maken zich meer zorgen over het aanstaande optreden van jonge internetster Nova. En er is nog altijd het onopgeloste mysterie van de bloedplas in het park…

Dat Liesbeth meerdere dreigbrieven ontvangt, weet niemand en dat houdt Liesbeth dan ook angstvallig geheim. Dacht iemand haar met teksten te kunnen intimideren? Met tékst? Dan moet die toch echt van betere huize komen…

Mijn mening:

De hoofdpersoon is Liesbeth en dat is ook de mening van Liesbeth zelf.

Wanneer ze niet dusdanig behandeld wordt door haar werkgever gaat het met haar van kwaad tot erger.

Je proeft tijdens het lezen de teleurstelling en de boosheid van deze vrouw, die op dat moment niets of niemand meer in haar leven heeft waar ze van kan genieten, dan haar moeder en haar man Yaïr.

“Als je Yaïr kende en als je Liesbeth kende, zou je deze twee nooit bij elkaar hebben geplaatst, maar toch hield hun relatie al dertig jaar stand. Misschien omdat ze geen kinderen hadden, dacht Liesbeth weleens. Yaïr deed alles waar Liesbeth van gruwde.”

In de eerste hoofdstukken heeft de auteur veel moeite genomen om de belangrijkste personages aan de lezers voor te stellen. Hierdoor leer je ze goed kennen; je mag ze of je mag ze niet, dat zal per persoon verschillen.

Liesbeth is kortzichtig en ziet alleen wat ze wil zien, het is zelfs zo extreem dat het een beetje op een vorm van asperger lijkt. Helaas moet Liesbeth op een gegeven moment afscheid nemen van Yaïr en dat lijkt voor haar een moment te zijn dat haar ogen geopend worden. Door deze dramatische ervaring ziet ze blijkbaar voor het eerst de rest van de wereld.

“Hij antwoordde niet, haar onrust werd er niet minder door. Wie kon ze nog een berichtje sturen om deze bizarre dag te delen? Niemand…

Vroeger was het natuurlijk haar baas geweest, naast Yaïr en haar lieve moedertje. Maar nu...”

Wat ook uit het verhaal naar voren komt is dat wanneer je niet uitspreekt wat je dwarszit, de situatie niet vanzelf zal veranderen.

De verschillende onderwerpen komen mooi uit de verf in dit verhaal, zoals het feit dat wanneer er een taalachterstand is en daar niets aan gedaan wordt, de achterstand niet vanzelf ingehaald wordt. Soms heb je hulp nodig.

Liesbeth zit vol vooroordelen, maar leert daar zelf gelukkig ook van.

Alle lijnen komen samen op het eind; ik heb werkelijk van dit avontuur in ‘luiletterland’ kunnen genieten. Vooral de gevoelens van de personages zijn prachtig beschreven; het zijn niet steeds de mooiste gevoelens, maar wel steeds heel menselijke gevoelens.

Kansen liggen niet voor het oprapen, soms moeten ze gecreëerd worden zoals in ‘Het hoogste woord’.

Uiteindelijk namen de prettige gevoelens de overhand bij mij; ik sloot deze feelgood-roman met een glimlach.

INKIJKEXEMPLAAR

De auteur:

Nanda Roep (Utrecht, 9 september 1971) is een Nederlands kinderboekenschrijfster en daarnaast presentatrice.

Nanda Roep schrijft feelgoodromans en voor kinderen de spannende, vrolijke serie Plaza Patatta.

In 2010 werd zij de eerste ‘selfpublisher‘ van Nederland, nadat ze eerst 14 jaar lang bij gevestigde uitgevers heeft gepubliceerd.

Nanda volgde een opleiding aan de School voor Journalistiek in Utrecht. In juni 1996 verscheen haar eerste kinderboek bij uitgeverij Leopold. Sindsdien schreef ze zo'n vijftig kinderboeken voor kinderen in de leeftijd van 2 tot 15 jaar.

In het verleden was Nanda Roep werkzaam als literair journalist voor Trouw en hoofdredacteur van Tijdschrift Schrijven. Ze werkte van 1995 tot 1999 als freelancer bij weekblad Viva. Samen met cabaretier Silvester Zwaneveld heeft ze twee kinderen en ze wonen in Apeldoorn.

Sinds een aantal jaren heeft ze een wekelijkse column in het "Apeldoorns Stadsblad".

Eerder las ik van Nanda Roep: Leugens in de lente.

De blogtour voor ‘Het hoogste woord’ startte op 14 juni.

Lees in onderstaande afbeelding welke bloggers meegedaan hebben aan deze blogtour en welke datum voor hun respectievelijk recensie werd gereserveerd.