Lucien van Lieverleden
Een stad in het noorden van ons land wordt op een slaperige winterdag met een knal wakker geschud. Poëzie stort neer vanuit de hemel, rijst op uit de goten en spookt door elke steeg. Wie zit hierachter?
Bovenstaande regels maakten me benieuwd naar het verhaal.
‘Lucien van Lieverleden’ is drama verdeeld in een proloog, drie delen en een epiloog. Elk van de drie delen heeft een titel die goed aangeeft in welk deel van het verhaal je daar bent beland.
Het verhaal begint en eindigt in een stad die door de beschrijving aan Groningen doet denken.
Tom Bronsema weet heel beeldend de omgeving te beschrijven. Hoewel de titel 'Lucien van Lieverleden' is, is de hoofdpersoon iemand anders. Hij is de verteller van dit fantastisch verhaal over iemand die leeft dankzij de verwachtingen van anderen.
Er zijn een aantal personages, zoals de burgemeester Jacques en zijn vrouw Ursula die door het hele verhaal heen een rol spelen. Jacques ziet een gevaar in Lucien, die de status van groots kunstenaar wil opeisen met zijn uitroep dat hij een dichter is. Lucien smijt met geld en zorgt er voor dat zwervers zijn naam verkondigen in uitroepen alsof Lucien God is. Jacques is bang dat zijn herbenoeming in het gedrang komt en smeed een vies complot met Lucas om deze man ten val te brengen.
De auteur heeft de achternamen van de hoofdrolspelers met zorg gekozen en geheel passend bij hun rol in het verhaal: Lucien van Lieverleden en Jacques Rijksgelijk.
Ook over het taalgebruik is goed nagedacht. Bijvoorbeeld hoe hij ‘bij deze’ op verschillende manieren gebruikt. In een brief van Lucien van Lieverleden aan Jacques Rijksgelijk “Bij deze wens ik u...” en door de verteller wanneer deze zweert de waarheid te hebben verteld “Voor de zekerheid zweer ik bij dezen dat ik…”
Tom Bronsema beschrijft het een en ander alsof het een filmscript is; het is bijzonder uitgebreid zodat je niet anders kunt dan wat er gebeurt voor je ogen zien ontstaan.
Onvervalst drama:
“Voordat hij tot ons sprak hield hij zijn armen in de lucht alsof hij elk moment een wonder kon gaan verrichten. Het was stil, op het huilen van de wind na. En toen, alsof er een kanon werd afgeschoten, schalde Lucien plots: ‘Dames en heren! Welkom, hier. Een plek waar alle harten openspringen en alle wijnen stromen. Ik liet het poëzie regenen, voorzag de zwervers van een repertoire aan schoonheid, behing de stad met woorden en kleurde haar met mysterie. Ik bracht u allen hier. Mijn hart bloeit in uw aanwezigheid.”
Dat geldt ook voor de beschrijving van wat er in de slaapkamer van Jacques en Ursula stond en hoe het er rook, alsmede over de beschrijving van personen. In beide gevallen beslaat de beschrijving ruim een halve bladzijde. Maar ik moet eerlijkheidshalve toegeven dat hetgeen ik las niet saai was en hier en daar zelfs humoristisch genoemd mag worden.
Men probeert erachter te komen wie Lucien van Lieverleden werkelijk is, maar dat lukt eigenlijk niemand. Nou ja, niemand… De overheid is er ook nog.
De mysterieuze man lijkt haast te hebben met ontmoetingen realiseren.
Het lijkt alsof geen tijd te verliezen is.
Hij neemt op zijn manier ook afscheid van Ila; eigenlijk is het een vorm van wraak nemen.
“Die avond huilde ze zichzelf in slaap, niet alleen omdat ze wist dat de geest van Lucien haar nog jarenlang zou achtervolgen maar ook door de teleurstelling dat de dichter helemaal niks had geschreven in haar boekje.”
Lucien speelt het klaar om een vraag te stellen aan een aantal mensen die samengekomen zijn in een theater. Deze vraag gaat over wat een gezond mens anders maakt dan een stervend mens. Het antwoord dat Lucien hier op geeft is dat alles belangrijk is voor een stervend mens. Een levend mens weet dat vaak nog niet.
“Waarom waren mensen zo? Op de ene dag ben je hun held en op de andere dag hun vijand! Dit plaatste alles wat meer in perspectief. Wanneer je het op deze manier bekeek was het eigenlijk iets heel menselijks en onderdeel van een zware beproeving genaamd het leven.”
In de epiloog worden uiteindelijk nog alle openstaande vragen beantwoord.
‘Lucien van Lieverleden’ is een bijzonder verhaal geworden waarin iedereen iets zal kunnen herkennen uit zijn of haar eigen leven.
De auteur:
Tom Bronsema (1992) is een schrijver van romans en filmscripts.
Zijn verhalen kenmerken zich door een grote dosis humor en romantiek. Ze monden niet zelden uit in een existentieel drama.
Nederlandse Filmacademie – Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten over Tom:
In 2018 schreef hij mee aan de korte film Gleuf (Lobke de Boer, 2018) en later dat jaar werd hij geselecteerd voor het prestigieuze project Writers for Europe, een samenwerkingsproject tussen verschillende filmscholen in Europa.
Tijdens dit project schreef hij het Engelstalige verhaal Loving. Naast filmscripts schrijft Tom met evenveel bezieling series, theaterteksten en proza. Ook heeft hij een libretto geschreven in samenwerking met het Opera Forward Festival. In 2020 studeert hij af met de film Terug naar Zotteken Waes (Lobke de Boer, 2020).
Lucien van Lieverleden koopt u bij (de webwinkel van) uw lokale boekhandel of bij:
Boekgegevens:
Titel: Lucien van Lieverleden
Auteur: Tom Bronsema
Genre: roman
Uitgave: paperback, 248 pagina’s
Uitgever: Uitgeverij Palmslag, maart 2022
ISBN: 9789493245365
NUR: 301
Met dank aan Uitgeverij Palmslag voor het toezenden van een recensie-exemplaar.
(bron info: Uitgeverij Palmslag)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat gerust een reactie achter. Dat waardeer ik. Ik zal zo snel mogelijk op de vraag of opmerking reageren. Bij voorbaat mijn dank.