'Graag Gelezen', mijn boekenblog: Ik las: 'Hoe ik de vissen ontmoette' geschreven door Ota Pavel

met een voorwoord van Jan van Mersbergen

Hoe ik de vissen ontmoette

'Hoe ik de vissen ontmoette': Een ode aan de natuur, familie en het vissen.

In 'Hoe ik de vissen ontmoette' neemt Ota Pavel ons mee op een nostalgische reis door zijn jeugd in Tsjecho-Slowakije. De fijngevoelige verhalen in deze bundel zijn gevuld met de magie van de natuur, de warmte van familie en de pure passie voor het vissen.

Pavels unieke observaties en humoristische toon maken van dit boek een meesterwerk. Hij beschrijft de wonderen van de Tsjechische wateren met een oog voor detail dat even fascinerend is als ontroerend. De vissen zijn niet zomaar prooi, maar levende wezens met hun eigen schoonheid en persoonlijkheid.

De verhalen in deze bundel zijn meer dan alleen visverhalen. Ze schetsen in het eerste deel een portret van een onbezorgde jeugd, gekenmerkt door avontuur, vriendschap en de onvoorwaardelijke liefde van een vader en oom; het zijn twee levendige verhalenvertellers, zowel zijn vader als zijn oom Prošek.

De Tweede Wereldoorlog en de Duitse bezetting werpen echter een donkere schaduw over dit idyllische bestaan die ook de Joodse familie Pavel zwaar treffen, wat de verhalen een extra laag diepgang geeft.

In het tweede deel kijkt hij als een onverschrokken jongeman terug op zijn leven na de Tweede Wereldoorlog. Hij ging na zes jaar terug naar de rivier en was zich er van bewust dat hij meer van deze rivier hield dan van wat ook ter wereld.

“Ik wist niet waarom ik zo van de rivier hield. Misschien omdat er vissen in zitten, of omdat hij vrij en ongebonden is? Omdat hij nooit blijft staan? Misschien omdat hij ruist en je wakker houdt? Misschien omdat hij hier al eeuwenlang is of omdat zijn wateren dagelijks in de verte sterven? Of omdat je erop kunt varen of erin kunt doodgaan?

Ik kon er destijds geen antwoord op geven, ik was net een jonge hond die nog maar pas de geuren van de prachtigste straathoeken opsnuift.”

In het derde deel vertelt de auteur onder andere hoe hij ervoor zorgt dat zijn vader na zijn overlijden terug kan keren naar diens meest geliefde rivier, de Berounka.

Hij strooit een klein beetje van de as in het water.

“Ik hoopte dat de rivier hem naar mooie, warme zeeën zou brengen, zodat hij het nooit koud zou hebben, zoals mensen het nu eenmaal weleens koud hebben op deze planeet, die als een kleurige draaimolen maar rond blijft wentelen.”

‘Hoe ik de vissen ontmoette’ is een boek dat je meeneemt naar een andere tijd en plaats. Het is een ode aan de simpele geneugten van het leven, de kracht van familie en de onmiskenbare schoonheid van de natuur.

In de epiloog beschrijft Pavel de tijd van zijn ziekte en je leest waarom hij geen zelfmoord heeft gepleegd. Door het vissen had hij geleerd geduldig te zijn en de herinneringen hielpen hem verder te leven.

‘Hoe ik de vissen ontmoette’ is een juweel van een boek dat je bijblijft. Het is een warm en ontroerend verhaal over de kracht van familie, de schoonheid van de natuur en de pure passie voor het vissen.

Ota Pavel beschrijft in prachtige, beeldende taal het leven zoals hij het ervaren heeft.

De auteur:

Ota Pavel, geboren als Ota Popper (2 juli 1930- 31 maart 1973) was een Tsjechische schrijver, journalist en sportverslaggever. Hij wordt geroemd om zijn korte verhalen en autobiografische romans. Zijn carrière als sportverslaggever kwam tot een einde toen bleek dat hij een bipolaire stoornis had. In 1966 moest hij ook stoppen met zijn werk als journalist en werd hij verschillende keren opgenomen in een inrichting. In deze moeilijke periode schreef hij zijn mooiste werken. In 1973 stierf hij aan een hartaanval.

Hoe ik de vissen ontmoette koopt u bij (de webwinkel van) uw lokale boekhandel of bij:

bol.

Bruna.nl

Libris

Standaard Boekhandel

Boekgegevens:

Titel: Hoe ik de vissen ontmoette

Auteur: Ota Pavel

Genre: literaire fictie

Uitgave: paperback met flappen, 184 pagina's

Uitgever: Uitgeverij Koppernik, april 2023

ISBN: 9789083274362