'Graag Gelezen', mijn boekenblog: Ik las: 'Hij noemde me Duivelskind', geschreven door Johnny Bollé

Ik werd jarenlang mishandeld…

Totdat er een gruwelijk plan in gang werd gezet

Hij noemde me Duivelskind

Jarenlang mishandelt een moeder haar kinderen, en sluit hen op in een donkere kelder. Eén van hen is uit op wraak en beraamt samen met een handlanger een gruwelijk plan...

Heel veel later is Antwerpen in de ban van de sleutelmoordenaar die zo wordt genoemd omdat hij een sleutel achterlaat bij elk van zijn vrouwelijke slachtoffers.

Opluchting wanneer men denkt een hoofdverdachte te kunnen aanwijzen: Seth Lejeune. Eén van zijn collega's is op een nacht verdwenen. Zijn er nog bewijzen nodig?

Het leven van Seth Lejeune verandert in een hel. Hij herinnert zich niets van wat er die bewuste nacht is gebeurd. Radeloos en verward probeert hij de gebeurtenissen te reconstrueren. Vraag is wie hij kan vertrouwen? Van collega's, vrienden en familie krijgt hij alleen maar tegenstrijdige informatie.

Is Seth de sleutelmoordenaar of is hijzelf de speelbal van een meesterlijk brein?

Wanneer er opnieuw een vrouw verdwijnt, lijkt de puzzel onoplosbaar…

BOEKTRAILER OP YOUTUBE

Wanneer Seth Simon tegen het lijf loopt, zijn al zijn eerdere relaties vergeten; hij valt als een blok voor deze man. Zijn leven zal nooit meer hetzelfde zijn.

‘Hij noemde me Duivelskind’ is spannend tot en met de laatste bladzijde. Als je begint met lezen is er geen stoppen meer mogelijk totdat je het boek helemaal uit hebt gelezen. Een waarschuwing die door het verhaal is verweven: ‘We are the choices we have made’ zoals de quote op het voorblad te lezen is.

Het verhaal wordt verteld in drie delen met de volgende titels: Antwerpen, Ibiza en Antwerpen.

De auteur zuigt je in het verhaal door zijn vlotte schrijfwijze. Bovendien is de spanning om te snijden waardoor je op het puntje van je stoel blijft zitten.

De personages zijn goed uitgewerkt; je leert ze heel goed kennen door flashbacks waarin we lezen wat er vanuit hun gezichtspunt gebeurd is.

Maar hou goed voor ogen dat het verhaal pas helemaal verteld is als de laatste bladzijde omgeslagen is.

Als lezer wordt je soms op het verkeerde been gezet door de geraffineerde manier van het neerzetten van de tijdslijnen.

“Het menselijk brein maakt van elke herinnering een eigen versie die we dan voor waarheid aannemen. Het maakt me triest dat we ons niet alles herinneren zoals het echt is gebeurd.”

Ook leuk om ‘Bloedmaan’ weer terug te zien in dit boek.

De locaties in Antwerpen bestaan ook daadwerkelijk; dat is weer knap gedaan van de auteur.

In ‘Hij noemde me Duivelskind’ lees je over een boosaardigheid die je gelukkig niet al te vaak tegenkomt in het ware leven.

“Ik kijk om me heen maar er is niemand. Toch lijkt het alsof er iemand iets in mijn oor fluistert. De stem zegt me wat ik moet doen. Verschrikt breng ik mijn manden tegen mijn oren. Ik knijp mijn oogleden dicht. En plotseling wordt alles duidelijk.”

Ik heb ‘Hij noemde me Duivelskind’ graag gelezen. Het is een thriller waar boosaardigheid en de menselijke psyche samen met een vleugje fantasy vanaf druipt. De heel verrassende plot was voor mij de kers op de taart.

Ik kijk dan ook uit naar een volgende thriller van Johnny Bollé.

De auteur:

Johnny Bollé schrijft korte verhalen en thrillers. Na Egyptisch Blauw en Bloedmaan is Hij noemde me Duivelskind het derde boek van deze Antwerpse schrijver.

Hij combineert zijn baan als fitnessmanager met het schrijven van boeken. Zijn vlotte, beeldende schrijfstijl en zijn typerende onverwachte plotwendingen houden je stevig in de greep. Hij weet als geen ander hoe hij in zijn verhalen een sfeer kan creëren waaruit je niet meer kan ontsnappen.

Zijn boek Bloedmaan werd door het lezersplatform van de VRT - Lang zullen we lezen- verkozen tot één van de 20 beste boeken van 2019.

Neem een kijkje op zijn website.

Eerder las ik van Johnny Bollé:

Egyptisch Blauw

Bloedmaan

Hij noemde me Duivelskind koopt u bij (de webwinkel van) uw lokale boekhandel of bij: