'Graag Gelezen', mijn boekenblog: Ik las: 'Ik zie jou, zie jij mij?' geschreven door Mariska Noordeloos

In de proloog lees je hoe rechercheur Saskia tijdens het hardlopen met haar hond in de struiken een zwaargewonde, naakte vrouw met een baby vindt.

In de hoofdstukken die daarop volgen, leer je Saskia steeds beter kennen. Met name haar relatie met haar man Ruud wordt goed uitgelicht; daar wordt een mens niet vrolijker van.

In cursief lees je aan het einde van bijna alle hoofdstukken over de gedachten van een man wiens identiteit nog verborgen blijft. Wel is duidelijk dat ene ‘tante Ria’ een belangrijke rol in zijn leven heeft gespeeld.

In de hoofdstukken die volgen volgt een perspectiefwissel en lees je ook over andere personages dan Saskia. Dat is niet verwarrend omdat er keurig een titel met de naam van de persoon boven het hoofdstuk staat. Je vraagt je nog meer af waar het verhaal naartoe gaat; het einde is telkens weer een cliffhanger...

Op het werk van Saskia als rechercheur moordzaken is Gijs haar partner en daar is ze heel blij mee. Hans is een forensisch onderzoeker die al jaren voor de Amsterdamse politie werkt.

Saskia en Gijs krijgen een reeks vermissingen op te lossen van jonge, eenzame vrouwen. Het zijn stuk voor stuk gruwelijke gebeurtenissen.

Het verhaal in cursief verandert van toon wanneer meer en meer duidelijk wordt wat deze persoon is overkomen in zijn jeugd. Dat is in een woord samen te vatten: ‘verschrikkelijk’. En het gaat van kwaad tot erger naarmate je verder leest.

De personages zijn goed uitgewerkt door de auteur. Thema’s zoals wraak nemen, seksueel misbruik, meestal alleen zijn en afscheid nemen, zijn onderwerpen in ‘Ik zie jou, zie jij mij?’

Het boek leest als een trein door de prettige schrijfstijl van Mariska Noordeloos.

Naast het oplossen van de case krijgt Saskia ook in haar privéleven het nodige te verstouwen. Haar huwelijk lijkt te mislukken, zeker wanneer haar man Ruud zich steeds vreemder gaat gedragen…

“Weer draaide hij zijn hoofd naar de foto op de bank en toen hij mij weer aankeek schrok ik me bijna dood. Er liep ijswater door mijn aderen en het koude zweet liep in straaltjes over mijn rug. Dit was de blik van iemand die compleet was doorgedraaid. Ik zag zweet op zijn bovenlip parelen en zijn lichaam was in uiterste paraatheid zoals een roofdier dat zijn prooi besloop. Ik zag hoe hij zijn vuisten balde en ik besefte dat hij tot alles in staat was.”

De onzekere Saskia kan Gijs op een bepaald moment niet bereiken, maar dat heeft zijn redenen. Wanneer een tweede vrouw dood wordt gevonden en Gijs daar ter plaatse is, lijkt het erop dat ze te maken hebben met een seriemoordenaar.

In ‘Ik zie jou, zie jij mij?’ zijn de gebeurtenissen beschreven zonder een blad voor de mond te nemen en het gaat dan niet over leuke gebeurtenissen maar over sadisme en de martelingen die iemand moet ondergaan.

Op een bepaald moment denk je dat je wel weet hoe de vork in de steel zit, maar dan weet de auteur je toch weer te verrassen.

Om een antwoord op de titel te geven: ‘Nee, ik zag je niet aankomen’.

Redactioneel is er zeker ruimte voor verbetering, maar ‘Ik zie jou, zie jij mij?’ is weer een echte ‘Mariska Noordeloos’ zoals we van haar gewend zijn.