Uiterste dagen
In Uiterste dagen van Ferdinand Lankamp zijn fictie en werkelijkheid niet te onderscheiden, maar helpen elkaar een verhaal te vertellen.
Een jonge historicus komt tot de conclusie dat de universiteit geen plek voor hem is. In zijn hoofd krijgt een geschiedenis uit de familie vorm: zijn overgrootvader Edvard werd voor de keuze gesteld om al dan niet zijn land te dienen tijdens het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog in Finland.
De historicus zet de gebeurtenissen op papier en bereist het gebied waar zijn familie nog altijd woont. Maar in welke mate houdt hij zich aan de historische feiten? Wat verzint hij erbij, wat is geoorloofd, wat gaat te ver – en waarom?
(bron info: Uitgeverij Atlas Contact)
Mijn mening:
Wat een bijzondere manier om terug te kijken naar het verleden!
Door deze zoektocht gaat een wereld voor je open en lees je over het reilen en zeilen rond 1940 op het platteland van Finland. En dat is zeker niet voor iedereen die daar leeft hetzelfde. De verschillen zijn enorm vanwege de diversiteit in afkomst, gebruiken en ligging van de plaatsen waar men woont.
De landkaarten voor in het boek zijn een hulpmiddel waar je waarschijnlijk net zoals ikzelf, graag gebruik van zult maken om de reis te kunnen volgen in het verleden en het heden.
De auteur heeft een mooie schrijfstijl waardoor je geboeid blijft lezen over onder andere de beschrijving van de omgeving door de beide hoofdpersonages; het gebruik van woorden en zinsbouw verandert waardoor je meteen weet dat het iemand anders is dan het hoofdpersonage in het vorige hoofdstuk. Alleen al hierdoor reis je door de tijd.
"Lente dus. Edvard Haga kent de allereerste voorbode: de dagen die gaan lengen. Het zal niet lang meer duren tot de sneeuw op de daken van de boerderij, de stallen en de schuren, en op de takken van de bomen aan de oostkant van de weg, hoorbaar begint te schuiven, om eerst in druppels, dan in klonten naar de aarde te vallen."
"Het huwelijk tussen mijn ouders was begin 1989 al voorbij, toen mijn moeder nog zwanger van me was. Ik bleef na mijn geboorte bij haar wonen. Mijn vader zag ik niet zo heel vaak. Hij woonde in het Statenkwartier in Den Haag, waar ik af en toe in het weekend logeerde en dan op het balkonnetje achter met zeepsop bellen zat te blazen en mierzoete limonade dronk, terwijl hij tegenover me een pijp rookte."
Je leest over de Finse Edvard die weet wat zijn plichten zijn, hierbij gaat het landsbelang boven het belang van zijn gezin.
Bovendien lees je in de andere verhaallijn over een nakomeling van Edvard uit Leiden.
De verhouding tussen deze verhaallijnen is speciaal te noemen. Het is inhoudelijk al een mooi verhaal maar wat er groeit tijdens het lezen is nog veel mooier: de jonge historicus leert over zijn voorouders en leert vooral meer over zichzelf. Hierbij schuwt hij niet om fictie te gebruiken.
Uiterste dagen is een roman die de lezer ongemerkt over zijn eigen leven na laat denken.
Deze eerste roman van Ferdinand Lankamp is een belofte voor de toekomst en ik kijk zeker uit naar een volgend werk van deze auteur.
De auteur:
Ferdinand Lankamp (1989) groeide op in Voorschoten en studeerde geschiedenis aan de Universiteit Leiden. Daarna was hij drie jaar lang redacteur bij digitaal-cultureel magazine 'De Optimist'.
Proza van zijn hand verscheen onder andere in 'Mare', 'Kluger Hans' en 'deFusie'. De verhalen van zijn Finse grootmoeder vormden een belangrijke inspiratiebron voor zijn debuutroman 'Uiterste dagen', die 28 februari 2019 verscheen.
Uiterste dagen koopt u bij uw lokale boekhandel of bij
Boekgegevens
Titel: Uiterste dagen
Auteur: Ferdinand Lankamp
Genre: roman
Uitgave: paperback, 176 pagina's
Uitgever: Uitgeverij Atlas Contact, 28 februari 2019
ISBN: 978 90 25449 16 2
ISBN: 978 90 25449 17 9 (eBook)
Met dank aan Uitgeverij Atlas Contact voor het toezenden van een recensie-exemplaar.
