woensdag 11 december 2013

Recensie van 'Pristina' van Toine Heijmans

Ik ontving eind november een mail van De echte lezers club:

'Gefeliciteerd, je mag als één van de tien Echte Lezers ' Pristina' lezen voordat het
boek in januari verschijnt'.

Wat een mooie kans om al een oordeel te kunnen vormen voordat het boek in de winkels ligt.
Ik plaatste de volgende recensie op mijn website: http://www.miekeschepens.nl :

Auteur: Toine Heijmans
Genre: roman
Uitgave: paperback, 352 pagina's
Uitgever: Uitgeverij Atlas Contact, 2014
ISBN: 978 90 254 4188 3
Beschikbaar 16 januari 2014

Aan de binnenkant: 'De auteur dankt het Nederlands Letterenfonds voor het ter beschikking stellen van een stimuleringsfonds.'

Samenvatting:

Iedereen weet wie de man is die de boot verlaat, en wat hij komt doen op het eiland.

Albert Drilling is een succesvol ambtenaar: trouw aan zijn minister en aan de wet. Zijn missies zijn geheim; in de voering van zijn colbert is tienduizend euro genaaid. Onderweg naar een eiland in de Noordzee leest hij het dossier van de jonge vrouw die hij zoekt. Een opdracht van niks. Maar op het eiland gelden andere wetten.
Pristina is een broeierig schimmenspel tussen twee mensen die tot elkaar zijn veroordeeld. De een leeft in hotels, de ander in vreemdelingenkampen. Allebei proberen ze het beste uit hun leven te halen, en allebei weten ze dat een van hen gaat verliezen.
Wat ik er van vond:
Je hebt nog geen 40 pagina's uit het boek gelezen hebt en dan weet je ineens waarom op het voorblad staat:
'Wat ik had beleefd, was verdwenen zonder tekens achter te laten' een citaat van W.F.Hermans uit 'Het behouden huis'.
Heel toepasselijk gebruikt, naar mijn mening.
Albert is tijdens zijn vroegere werk zoveel over mensen, landen, talen, religies en meer te weten gekomen, allemaal tussen de vier muren van zijn kantoor. Na een incident in een vreemdelingenkamp waar hij werkt, besluit hij om naar buiten te komen: 
'Het was de dag dat Albert in zelfzelf begon te geloven.' 
Hij begint aan zijn nieuwe functie en het is duidelijk dat hij weet wat hij doet. 
Daarmee helpt hij de minister met diens politieke carrière, door op een resultaatgerichte wijze zijn werk te doen. Dit alles in overleg met de minister. Maar daar gaat het Albert niet alleen om.
Wanneer Albert in een gesprek meer over de vrouwelijke hoofdpersoon te weten probeert te komen zegt deze:
'Mijn vader heeft me deze naam gegeven, zodat ik nooit vergeet waar ik geboren ben, dat heeft hij me verteld.'
Eerder heeft haar naam hem al naar Egypte gebracht, hij kwam onverrichter zake terug. Nu zal deze wetenschap hem naar een land in Europa brengen, waar hij ook weer gaat zoeken naar de waarheid.
Hij is enorm betrokken met het wel en wee van deze jonge vrouw.
Dit boek leert je anders te kijken naar vluchtelingen. Waarom willen ze niet   terug ? Klopt het wel dat 'alles veilig' is in het land waar ze vandaan kwamen. Wie bepaalt dat?
Wat kunnen ze  anders dan soms in de illegaliteit vluchten? Sommige vluchtelingen komen uit landen heel dicht bij Nederland. Kunnen we daar wel goed mee omgaan, nu het zo dicht bij ons komt? 
Al deze vragen hebben door mijn hoofd gespookt onder het lezen.
Een boeiend verhaal, waarbij je hoopt dat het er in het echte leven anders aan toe gaat met de vluchtelingen en dat er geen ambtenaar rondloopt zoals in het verhaal, die er voor zorgt dat een en ander 'gefixed' wordt.
De vrouwelijke hoofdpersoon leeft al 15 jaar in Nederland en eet, ademt, leest en spreekt Nederlands, maar dat is niet genoeg blijkbaar.
Door betrokkenen wordt heel knap aan een oplossing gewerkt, waar je als lezer niets van merkt tot op het eind.
Goed verstopte verwikkelingen zorgen er voor dat je niet goed weet waar het verhaal naartoe zal leiden. Wat ik miste is een vervolg op dit laatste hoofdstuk, wat gebeurt er in Nederland door de actie van de hoofdrolspelers? Hoe gaat Albert hier mee om?

Over de schrijfstijl wil ik dit zeggen: 
Een auteur die betrokken is met het onderwerp heeft dit boek geschreven en werd daardoor gedreven tijdens het proces. Dat blijkt uit het zich geen rust gunnen in het verhaal.


Ook na een dag niet uit het boek gelezen te hebben, pak je meteen het verhaal weer op door deze gedrevenheid. Een origineel en vooral een op fundamenten berustend verhaal door onderzoek van de auteur. Dat klinkt door in de natuurgetrouwe omschrijving van de diverse plaatsen waar het verhaal zich afspeelt.
'Meeslepend' is het woord dat ik nog moet noemen.

'Pristina' is een spannende literaire roman.

Ik waardeer dit boek op 4,5/5 sterren.
Over de auteur:
Toine Heijmans (1969) is verslaggever en columnist van 'de Volkskrant'Als romancier debuteerde hij met het succesvolle 'Op zee'dat werd verfilmd en in meerdere talen werd vertaald. 

Lees hier een artikel in de Volkskrant over de gewonnen prijs:
http://www.volkskrant.nl/vk/nl/3352/boeken/article/detail/3543423/2013/11/12/Toine-Heijmans-wint-prestigieuze-Franse-prijs-met-Op-Zee.dhtml 

https://www.facebook.com/Opzee Toine Heijmans op Facebook
https://twitter.com/toineheijmans Toine Heijmans op Twitter

Wederom een 5-sterrenboek !

Ik lees steeds de meest geweldige boeken.
Binnenkort zal ik een blog gaan schrijven over hoe het toch kan dat ik steeds goede boeken mag lezen ! En is dat wel zo of valt het soms toch tegen?


Met dank aan Atlas Contact voor het ontvangen exemplaar.
Warme groet.
Een dankbare lezer.

4 opmerkingen:

  1. Mieke, heel mooi verwoord! Blijven lezen en recenseren, scheelt mij een hoop 'uitzoekerij' :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik heb 'Op zee' nog steeds ongelezen in mijn boekenkast staan. Die moest ik eerst - na je fraaie recensie - maar eens ter hand nemen. Met een beetje goede wil gaat dat nog net lukken in 2013.

    BeantwoordenVerwijderen

Laat gerust een reactie achter. Dat waardeer ik. Ik zal zo snel mogelijk op de vraag of opmerking reageren. Bij voorbaat mijn dank.