zondag 30 april 2017

Gastrecensie door Mieke Wijnants van 'Broederplicht' geschreven door Tomas Murris



Broederplicht

Titel: Broederplicht
Auteur: Tomas Murris
Genre: literaire roman/novelle
Uitgave: paperback, 135 pagina's
Uitgever: Paris Books, november 2016
ISBN: 978 94 92179 51 7
NUR: 301

Mening van Mieke Wijnants:

Over de auteur:
Broederplicht is de debuutroman van Tomas Murris (pseudoniem). 
Als psycholoog heeft Murris zich zijn gehele loopbaan ingezet voor kinderen en jongeren die te maken hebben met ontwrichtende levensomstandigheden. Hij heeft op zijn vakgebied een drietal boeken gepubliceerd. 
                                                
Over de cover:
De ondergrond is grijs/groenachtig en in het midden een jongeman die in de spiegel kijkt. De titel Broederplicht hangt nauw samen met dit spiegelbeeld. Dit wordt duidelijk tijdens het lezen van het boek en kon niet treffender zijn. Mooie cover.

Samenvatting:
Met veel liefde en de beste intenties voeden we ze op, onze kinderen. Desondanks heeft bijna iedereen een groot deel van zijn leven nodig om zijn opvoeding weer te boven te komen. En dan begint de ware zoektocht, waarbij alle obstakels en uitdagingen die op ons pad komen bedoeld lijken voor maar één ding: ontdekken wie we werkelijk zijn.

Ook Lodewijk ontkomt niet aan dit lot. Op een dag vindt hij een oud sigarendoosje van zijn vader met foto's en een oud krantenknipsel erin. De inhoud van het inmiddels vergeelde bericht zet het leven van de jonge Lodewijk op zijn kop. Het voelt alsof hij geen bestaansrecht meer heeft. Frustratie, somberheid en angsten zijn het gevolg. Hoewel Lodewijk maatschappelijk succesvol is en geluk vindt in zijn nieuwe gezin, blijft zijn pijn. 

Langzaam maar zeker komt Lodewijk erachter dat zijn oplossingen eigenlijk het probleem bevestigen. En dat zijn probleem de oplossing is.

Mening over de inhoud:
Het boek begint met een quote:
Het echte beroep van de mens is zichzelf te vinden. Herman Hesse.

Een deel van het verhaal speelt zich af op de boerderij waar in 1952 Lodewijk (Lodie) de hoofdpersoon van dit boek ter wereld kwam. Hij heeft 2 oudere broers en één zusje. Zijn moeder is overbezorgd en zijn vader een hard werkende boer die hem niet ziet staan. De auteur vertelt ons over het leven van Lodie vanaf zijn jongste jaren tot uiteindelijk volwassen man en vader. Hoe hij opgroeit als een onzekere en angstige  jongen, die moeite heeft met onbekende situaties, niet spontaan met anderen kan omgaan en daar ook op latere leeftijd onder gebukt gaat. Door het dwangmatige waarschuwen van zijn moeder om vooral uit te kijken leert Lodie al jong om op zichzelf te letten.

Hij ontwikkelt een innerlijke “waarschuwer” die hij Ernst noemt en deze kijkt met hem mee of er niks misgaat, controleert en remt Lodie af. Na verloop van tijd wordt Ernst een soort vriend en voelt bijna als fysiek aanwezig zijn. Jaren later blijkt dat Ernst zijn routeplanner is geworden.

Als Lodie 13 jaar is vindt hij een oud sigarendoosje van zijn vader met daarin oude foto’s en vergeelde krantenknipsels. Dit verandert zijn leven en hij blijft zitten met vragen, want van zijn ouders of broers krijgt hij in eerste instantie geen antwoord.  Het sigarendoosje blijkt een belangrijke invloed te hebben op een groot deel van zijn leven. Wie hij is geworden, denkt, handelt en (niet) voelt, waarom en waardoor.

Op de HBS houdt hij een spreekbeurt over De avonden van Reve. Dit boek doet hem sterk denken aan de sfeer bij hem thuis. Later leest hij Les Yeux sont faits een boek van de filosoof en auteur Sartre dat hem zeer aanspreekt. Sartre wordt beschouwd als de vader van het existentialisme wat inhoudt dat ieder mens uniek is en zelf verantwoordelijk voor zijn daden en lot. Het zijn de jaren zestig en de tijd van de Provo’s, de wereldverbeteraars waar Lodie verwantschap mee voelt. Teksten uit de liedjes van Boudewijn de Groot komen voorbij en als fan spreekt mij dit zeer aan. 

Op latere leeftijd gaat Lodie in therapie: psychoanalyse die hem duidelijk maakt waar zijn angsten en onzekerheden vandaan komen en waarom Ernst in zijn leven is gekomen. “Het is mijn verlangen om gezien te worden én mijn angst om ontmaskerd te worden”. 

Het verhaal over Lodie geeft ons inzicht in ons eigen functioneren en identiteit. Wie zijn we en waarom zijn we geworden wie we zijn. De basis daarvan wordt gelegd tijdens onze opvoeding. Hoe ouders zelf omgaan met problemen, emoties en gevoelens speelt daarbij een belangrijke rol. 
Lodie is een zeer succesvolle psycholoog geworden, maar kan niet overweg met autoriteit en het reilen en zeilen binnen de jeugdinstellingen en stelt dit aan de kaak. Legt uit waarom het anders kan en moet en richt Community Support op.

In deze roman komen psychologie, filosofie, psychotherapie en boeddhisme samen en wordt duidelijk uitgelegd hoe dicht ze bij elkaar liggen en hoe dit alles werkt lees je in het verhaal over Lodie.

Deze roman is prachtig, realistisch en ontroerend geschreven in een fijne schrijfstijl die voor velen toegankelijk is en waar we zelf veel van kunnen opsteken. Een echte eyeopener. Het karakter van Lodie is zeer goed uitgediept waardoor ik helemaal kon meevoelen- en leven. Met veel genoegen gelezen.

De angst die is verdwenen / En de schaamte is voorbij / Ik hoef niet meer te worden / Wat ik nooit heb willen zijn. Stef Bos.
5*****

vrijdag 28 april 2017

'In onschuld', geschreven door Melissa Skaye

'Wie zich het verleden niet herinnert, is gedoemd het opnieuw te beleven' - George Santayana

In onschuld
Boekgegevens:
Titel: In onschuld
Auteur: Melissa Skaye
Genre: thriller
Uitgave: paperback
Uitgever: Uitgeverij LetterRijn, april 2017
ISBN: 978 94 91875 37 3

Over het verhaal en mijn mening:

Het eerste hoofdstuk begint op een dag in juni 2016 in Hoorn. Mijn aandacht werd meteen gegrepen door hetgeen ik las. 
Yara de Best is single en eenendertig jaar oud. Op deze avond in juni wordt ze door iemand in haar tuin neergelegd en is bewusteloos. Ze heeft weinig kleren aan, is smerig en bont en blauw. Deze persoon is nog wat akeligs met haar van plan terwijl ze daar ligt maar wordt daarbij gestoord door een hond en een voorbijganger.
Je voelt tijdens het lezen de afkeer en minachting voor Yara van degene die haar daar neergelegd heeft.

Yara heeft geen enkel idee hoe ze in haar achtertuin is terechtgekomen en weet ook niet wat er met haar gebeurd is. Ze schrikt enorm als ze tot de conclusie komt dat ze zich van de afgelopen vier dagen helemaal niets kan herinneren.
Lotte is degene die haar gevonden heeft en is verpleegster. Ze wil graag dat Yara haar geheugen terug krijgt en wil daar de hulp van Kyle Hendriks voor inroepen, hij is een hypnotherapeut en bovendien een oude bekende van Yara. Uiteindelijk geeft Yara toe en langzaam maar zeker komt ze door middel van hypnose er achter dat ze in het donker gevangen is gehouden en dat daar gruwelijke dingen met haar gebeurd zijn.

'Van iemand houden was gevaarlijk, je kon diegene zo weer kwijtraken. Dus werd ik een heel andere Yara. Ik dacht niet langer aan vroeger en al helemaal niet aan de liefde. Jammer voor de man in kwestie als ik hem tekort deed of op zijn ziel trapte. Het kon me allemaal gewoon niets meer schelen.'

De dader dwong haar om over haar verleden na te denken maar het verleden is iets waarvoor Yara steeds wegliep om redenen waarover we later in het verhaal lezen. 
De reden voor het losbandige en oppervlakkige leven dat Yara leidt wordt elke keer duidelijker wanneer de ontvoerder 'kernwoorden' gebruikt, maar ze wil het eigenlijk niet weten...
Ze wil wel weten wie haar ontvoerder was maar niet terug naar wat er vroeger gebeurd is. Maar deze twee dingen horen meer bij elkaar dan Yara lief is.

Dankzij de verschillende perspectieven springen we steeds naar een tijd in het verleden waar we niet genoeg over weten, dat maakt het lekker spannend. Je wilt weten wat er precies gebeurd is.
De verhaallijnen komen uiteindelijk samen. 

Op een gegeven moment dacht ik te weten hoe de vork in steel zat en de spanning viel wat weg. Mijn gedachtegang bleek ongeveer te kloppen, maar het eind van het verhaal wist me toch te verrassen, waardoor het leesplezier weer vergroot werd.
Deze woorden op de achterflap zijn goed gekozen:
'De sleutel van haar lot ligt in het verleden en hangt samen met haar tot dan toe altijd best bewaarde, grootste geheim.'
Door het beeldende taalgebruik van Melissa leest het verhaal lekker soepel, bovendien worden er geen moeilijke woorden gebruikt waardoor het een toegankelijk boek is geworden.
In het nawoord vertelt te auteur dat 'In onschuld' een verhaal is met zo nu en dan een knipoog naar geloofwaardigheid, maar dat een en ander ooit echt is gebeurd. Bovendien bedankt ze de true crimeprogramma's op ID-tv. Zo heb ik het ook ervaren: ietwat ongeloofwaardig maar het maakt het lezen er niet minder prettig om. 'In onschuld' is een spannende thriller met goed beschreven personages.

De auteur:
(foto: website Melissa Skaye)
Melissa Skaye is in 1972 geboren te Amsterdam.
Tegenwoordig woont ze met haar man en twee kinderen in Hoorn.
Ze is auteur van de fantasyreeks Jeremy Jago en van de VT-thrillerreeks. In diverse bundels, waaronder Quillerz 1, Quillerz 2, Onverwacht en Overgave heeft zij korte thrillerverhalen gepubliceerd. 

In 2013 maakte Melissa haar thriller debuut met Virtuele Tango, de start van de zogeheten VT-reeks. 
Eerder las ik van Melissa Skaye uit deze reeks Verboden tranen. 
Het vierde deel van de VT reeks zal verschijnen in november 2017.

In onschuld is een losstaande thriller.

Neem ook een kijkje op haar website.

In onschuld koop je bij je lokale boekhandel of:


donderdag 27 april 2017

Vandaag in de schijnwerpers: 'De brieven van Mia', geschreven door Astrid Sy

Het is bijna Bevrijdingsdag, wat een mooie gelegenheid is om stil te staan bij de mensen die door de oorlog hun thuis moesten achterlaten.


De brieven van Mia

Over de bijzondere vriendschap tussen de 11-jarige Syrische Laila
en de 94-jarige Joodse meneer Cohen

Boekgegevens:
Titel: De brieven van Mia
Auteur: Astrid Sy
Genre: kinderboek (vanaf 10 jaar)
Uitgave: hardcover
Uitgever: ROSE stories BV, wordt verwacht 1 mei 2017
ISBN: 978 90 82470 12 3 

Op 1 mei verschijnt De brieven van Mia, het nieuwe kinderboek van ROSE stories en Oxfam Novib voor kinderen vanaf 10 jaar.

In haar debuut laat Astrid Sy een bijzondere vriendschap opbloeien tussen de 11-jarige
Syrische Laila en de 94-jarige Joodse meneer Cohen. Twee schijnbare tegenpolen met
een grote gelijkenis: beiden hebben herinneringen aan een oorlog waar zij liever niet
aan denken.

Met dit ontroerende en spannende verhaal slaat Astrid Sy een brug tussen heden en verleden én tussen twee verschillende culturen. Met roots in Zweden, Finland, Senegal en Nederland weet Sy als geen ander hoe verschillend culturen kunnen zijn en hoe mensen in essentie toch op elkaar lijken. Met De brieven van Mia maakt ze duidelijk hoe universeel het meemaken van een oorlog kan zijn. Sy is ervan overtuigd dat het delen van verhalen leidt tot meer begrip voor de ander, maar ook voor jezelf. Een verhaal is op zijn krachtigst wanneer het zowel een spiegel vormt waarin de lezer herkenning vindt, als een raam waardoor nieuwe werelden ontdekt worden.

Over De brieven van Mia
Wat doet dat eigenlijk met je, een oorlog meemaken? Als je je huis en familie achter moet laten omdat het te gevaarlijk is? Een moeilijke vraag, die schrijfster Astrid Sy op originele en speelse wijze weet te beantwoorden met het verhaal van Laila.

Laila woont samen met haar moeder, zus en broertje in een asielzoekerscentrum. Ze zijn gevlucht uit Syrië, waar Laila haar vader achter moest laten. Wanneer Laila voor een schoolopdracht de norse meneer Cohen moet helpen met huishoudelijke klusjes, vindt ze op zijn zolder een trommel vol met oude brieven. Laila begint nieuwsgierig te lezen en raakt helemaal in de ban van de Joodse Mia, die dapper in verzet komt tegen de nazi’s. Als een ware detective gaat Laila op onderzoek uit.
Zou het Mia zijn gelukt om de oorlog ontvluchten?

Stukje bij beetje ontrafelt Laila samen met meneer Cohen de puzzel die Mia achterliet. Tijdens hun zoektocht komen zij telkens nieuwe herinneringen tegen. Herinneringen aan de oorlog in Nederland en aan de oorlog die Laila nog maar net ontvlucht is. Zo ontdekt Laila niet alleen hoe Mia zich staande hield tijdens de Tweede Wereldoorlog, maar leert ze ook omgaan met haar eigen herinneringen aan de oorlog in Syrië.

Over Astrid Sy
(foto: aangeleverd door ROSE stories)

Astrid Sy (1987) is historicus en verhalenverteller. Ze is onder meer werkzaam bij Yad Vashem, de Anne Frank stichting, University of South Carolina en Bosch Film.

Al van kleins af aan is Astrid gefascineerd door verhalen van vroeger. Verhalen uit het verleden hebben iets mysterieus en spannends. Tijdens haar studie geschiedenis ging ze volledig op in verhalen uit de Middeleeuwen en niet veel later ontdekte ze ook de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog. 
Als historica is Astrid constant op zoek naar persoonlijke verhalen. Hoe is het voor een mens om een oorlog mee te maken? In haar debuut De brieven van Mia vervult Astrid haar grootste wens: ervoor zorgen dat alle verhalen die ze verzamelde gehoord worden. Met een enorm talent voor verhalen vertellen, maakt zij het meemaken van een oorlog begrijpelijk voor de jonge lezer.
Lees meer over haar op de website van Rose stories.

Over ROSE stories
Bij ROSE stories vertellen we verhalen die de hedendaagse samenleving in al haar diversiteit representeren. We geloven in de kracht van het verhaal. Daarom zetten we verhalen uit verschillende culturen om in concrete projecten en producten. Een goed voorbeeld van zo’n concreet product is ons verhalen- en receptenboek Melk & Dadels – 100 geheime recepten van Marokkaanse moeders.

Website: websiteROSE stories

Over Oxfam Novib
Oxfam Novib is een wereldwijde ontwikkelingsorganisatie met als doel een rechtvaardige wereld zonder armoede. Samen met lokale partnerorganisaties zorgt de organisatie dat mensen een zelfstandig bestaan opbouwen en zelf uit de armoede kunnen ontsnappen.
Oxfam Novib is onderdeel van Oxfam, een internationale confederatie van 19 ontwikkelingsorganisaties. Samen werken ze in meer dan 90 landen met noodhulp, werken aan wederopbouw en het voeren van campagnes.

De brieven van Mia reserveert u  via 
Prijs: 14,95 euro (excl. verzendkosten)

Gelooft in de kracht van het verhaal

'Het kille doodskleed', geschreven door Robert Thomson



Het kille doodskleed

Boekgegevens:
Titel: Het kille doodskleed
Auteur: Robert Thomson
Genre: literaire roman
Uitgave: paperback, 281 pagina's, 
Uitgever: Mijnbestseller B.V., Boekhandel Libris Venstra, september 2016
ISBN: 978 94 63180 12 2
ISBN: 978 94 63180 20 7 (e-book)
NUR: 301

De cover:
Het ontwerp van de omslag is van Annemarie Barendregt, de foto van Menno Bausch en het afgebeeld model is Debora van den Berg.

Over het verhaal en mijn mening:
Dit is een roman zoals ik deze het liefst lees; bijzonder gevarieerd wat betreft emoties. Ik noem hier enkele gevoelens die ontstaan zijn door over gebeurtenissen te lezen die bol staan van spanning, verdriet, geluk, hoop, wantrouwen en romantiek maar vooral van verlies.
Actuele thema's worden niet geschuwd.

Een roman met levensechte personages en net zoals in het echte leven mag je de een meer dan de ander. Het verhaal leest heerlijk en wordt nergens saai of ongeloofwaardig.

'Het kille doodskleed' is een vervolg op 'Een onverwachte erfenis', wat in 2012 verscheen. Het feit dat ik dat niet gelezen heb vormde geen enkele belemmering om te kunnen genieten van dit boek.  

Wanneer Puck Scheltinga van Beuningen het vermogen van haar oom erft, waaronder zijn boerderij, zegt ze haar prachtige baan bij de bank op en verhuist naar de boerderij in het dorpje IJsseldijk in de Achterhoek. Hier hoopt ze op rust. Haar grote liefde Willem is net terug van een wereldreis, maar Puck weet dat het niet zal gaan zoals zij graag zou willen.
'Pas nu besefte ik hoe gelijk hij had. Ik wilde avontuur, maar wel met een gulden randje. Ik was een luxepopje, terwijl hij kon overleven met wat de wildernis hem te bieden had. Hij wist wat ontberen betekende. Pas als het geld op was zocht hij werk. Dat kon overal zijn, ik hoopte dat hij IJsseldijk daarvoor uitkoos.'

Wat ik steeds bewonder in het woordgebruik van Robert Thomson is de variatie, ook hier weer. Soms heel elegante zinnen waardoor het tijdens het lezen is alsof je weg zweeft op een wolk of een traantje plengt en dan weer down to earth, precies zoals ook Puck is.
'Als een fata morgana doemden de beelden op, alsof ze als een fluïdum om mij heen zweefden en pas vlak voor het slapen gaan stolden. Dat moment van afscheid, oom die mij een laatste liefdevolle blik gaf, mijn vlecht streelde en de traan van mijn wang wilde vegen.' 
En het nuchtere:
'Waarom was Willem dan ook weggegaan? Verdorie! Lul!'

Puck ervaart het zo vaak afscheid moeten nemen van mensen die ze lief heeft, alsof een kil doodskleed om haar heen gehangen wordt wanneer ze overlijden. Ze voelt haar rijkdom als een enorme belasting.
'Het kille doodskleed van mijn rijkdom lag als een zware last om mijn schouders. Eenmaal omgeslagen kon je het niet meer afwerpen.'

Wanneer Willem haar probeert te helpen met het verwerken van een traumatische ervaring, gebeurt iets waar Puck niet op gerekend had en waardoor ze zich nog heel lang schuldig voelt. 
Willem wordt door een kogel getroffen en wordt daarna als comapatiënt verzorgd in Insituut Sparrenbos, waar iedereen Puck kent omdat haar oom daar verbleef.

De dialogen zijn levensecht te noemen, je ziet het voor je ogen gebeuren:
'O, en je geeft mij daarvan de schuld?'
'Dat kun je wel zeggen, ja. Je hebt hem gewoon afgeschreven. Maar ja, van een ijskoude bankbitch als jij had ik ook niet anders verwacht.'
De haat waaronder hij mij bedolf sloeg me met stomheid. Misschien kon hij het niet verkroppen dat ik hem ooit had afgewezen.
'Ik… ik weet niet wat ik zeggen moet,' hakkelde ik.
'Houd dan voor de verandering je mond maar eens.' Hij liep getergd weg en sloeg de deur met een klap dicht.                                           

Eindelijk lijkt het er op dat Puck het geluk zal kunnen vinden wanneer ze naar de Côte d’ Azur is vertrokken om een beetje bij te komen van al hetgeen haar overkomen is. Sommige dingen zijn te gruwelijk om te kunnen vertellen.
Ze wordt weer verliefd maar ze wil Willem ook niet laten vallen.

Komt het nog ooit goed voor deze Puck of krijgt ze gelijk met haar gevoel over het kille doodskleed?
Lees dat zelf in deze prachtige roman.

De auteur:

Robert Thomson over zichzelf op zijn weblog:
Ik ben babyboomer, geboren in 1950. Sinds 2009 heb ik eindelijk voldoende tijd om mij aan het schrijven van romans te wijden. 
Ik schrijf fictie. Het uitwerken van de karakters en de gebeurtenissen rond mijn personages, waardoor ze tot leven komen, vind ik de essentie van een goede roman.

Ander werk van Robert Thomson:
Een onverwachte erfenis (2012) roman
De zwarte spiegel (2012) psychologische roman
Een obsessieve drang (2013) psychologische roman
De offerschalen van Satan (2014) spannende roman

Het kille doodskleed koopt u via uw lokale boekhandel of via


woensdag 26 april 2017

Gastrecensie door Mieke Wijnants van 'Sara en Liv', geschreven door Suzan Hilhorst




Titel: Sara en Liv
Auteur: Suzan Hilhorst
Genre: literaire non-fictie/waargebeurd
Uitgeverij: Hollands Diep
Verschijningsdatum: 18 mei 2017
ISBN: 9789048839667  
Paperback – 224 pagina’s

OVER DE AUTEUR:
Suzan Hilhorst (1978) is verslaggever en programmamaker bij BNN – VARA. Haar persoonlijke verhaal bracht haar terug naar een oude liefde: schrijven. Sara en Liv is haar debuut. Inmiddels werkt Suzan aan een tweede roman.

OVER DE COVER:
Op een witte achtergrond prijken de namen van haar 2 overleden dochtertjes in de kleur roze en is tevens de titel van dit boek: Sara en Liv. Simpel, maar oh zo mooi en indrukwekkend.

SAMENVATTING:
Sara en Liv is het indringende portret van de korte levens van twee zusjes en de impact die hun dood heeft gehad op het gezin. Geschreven in een prachtige, verstilde stijl en vanuit het bijzondere wisselende perspectief van moeder én kind vertelt Suzan Hilhorst haar autobiografische verhaal. 
Sara en Liv is een meer dan indrukwekkend debuut over verlies, rouw, hoop en geluk en bovenal een ode aan het leven.

“ Twee weken na mijn geboorte gingen we naar de speeltuin, mijn vader, moeder, Nils en ik. Slapend liet ik mij duwen, nog half in mijn dromerige sprookjeswereld. Het was een prachtige dag, de zon dwarrelde in stralen naar beneden en de wind fluisterde de vage belofte van een onbezorgde toekomst in ons oor.”

MIJN MENING:

Sara en Liv worden geboren als kerngezonde baby’s, totdat op een dag kort na hun geboorte het noodlot toeslaat. Beiden blijken een foute gen te hebben waardoor ze hartproblemen krijgen. Er breekt een hectische periode aan waarin de ouders Suzan en Jens leven tussen hoop en wanhoop, leren praten zonder woorden, luisteren naar de pijn van de stilte en kennis maken met het lege verdriet.
Suzan blijft ondanks de nare en slechte berichten in het ziekenhuis hopen op een goede afloop. Vertrouwt op de vechtlust van Sara. Uiteindelijk moet ze Sara laten gaan. 
                                                                                                                            
Als Liv wordt geboren voelt ze zich weer even blij, maar de angst voor herhaling op wat Sara is overkomen blijft. En voor de tweede keer slaat het noodlot toe.
Soms leeft Suzan in een andere wereld waarin geen pijn en verdriet is, waar het vredig is, waarin ze haar dochtertjes ziet opgroeien, zoals het had moeten zijn, praat tegen de meisjes alsof ze er nog zijn. Vergelijkt situaties, gevoelens en emoties met de natuur en muziek. Komt tot de conclusie dat er drie soorten hoop zijn: De lacherige, de obsessieve en de oerhoop.
                           
De auteur beschrijft de wereld en gevoelens vanuit haar eigen perspectief, dat van Sara en later ook dat van Liv. Dit wordt prachtig tot ontroerend toe verwoord. 
Op indrukwekkende wijze neemt de auteur mij mee naar een wereld vol angst en vertwijfeling, verdriet en rouw. Laat mij meekijken in haar moederhart, toont haar gevoelens zeer openhartig en gaat geen enkele emotie uit de weg. Haar enorme liefde voor haar dochtertjes is voelbaar, maar ook de pijn van het moeten loslaten. Een moederhart voelt en ziet altijd en overal haar kind denk ik.                   
Dit debuut is intens mooi verwoord. Het verhaal is zeer aangrijpend en verdrietig, zoals alleen een liefdevolle moeder dit kan beschrijven. Een moeder die zich zeer kwetsbaar opstelde door haar gevoelens en beleefwereld met ons te willen delen waarvoor heel veel respect! en dit op een zeer toegankelijke wijze doet. Elk woord raakte mij, tranen kwamen vanzelf. 

De auteur is in staat om mij mee te nemen in haar gevoelens en gedachtegang en heeft een zeer prettige en fijne schrijfwijze.
Geluk is een seconde, die eeuwigheid wil zijn. - Gerrit Komrij.
5*****


Vandaag in de schijnwerpers: 'Donkertest', geschreven door Iris Pinson


Donkertest

Boekgegevens:
Titel: Donkertest
Auteur: Iris Pinson
Genre: literatuur & romans, chicklit
Uitgave: paperback, 311 pagina's
Uitgever: Pinson Publisher, april 2017
ISBN: 978 90 82192 96 4
ISBN: 978 90 82192 97 1 (eBook)

Over het verhaal:
Een erotisch drieluik waarin de zonde, beginnend met de oerzonde, eindigt in de hel. Geïnspireerd door het Hooiwagen-drieluik van de Nederlandse kunstschilder Jheronimus Bosch. 

Hoe verhoudt zich de paradijselijke onschuld tot de schuld? Lila, Péar en Victoria Van Gelre zijn drie zussen die het voor elkaar hebben. Ze zijn aantrekkelijk om te zien, hoog-intelligent, welbespraakt en ze hebben een grote aantrekkingskracht op mannen met status. Maar de dames zijn kritisch en ze zijn alleen ontvankelijk voor mannen van goede afkomst, die ook wat te spenderen hebben. 
De drie meiden weten niet beter. Van jongs af aan heeft hun moeder Margret, die een succesvolle Eurocommissaris is, alles in het werk gesteld om haar dochters van een bevoorrechte start in het leven te voorzien. Victoria wordt in het studentenleven van Wichita USA geadoreerd om haar Europese aristocratische attitude. Als taxateur bij Kingston Real Estate doorloopt Lila een met goud bekleed carrièrepad. Hun zus Péar is een talentvolle zwemster die met haar prestatiedrang alles op alles zet om bij de Olympische spelen de beoogde gouden medaille te incasseren. 

De Van Gelre familie staat synoniem voor de allegorische voorstelling rondom een hooiwagen, waar iedereen gretig zijn aandeel probeert te bemachtigen. Helaas wordt de kar voortgetrokken door demonen, die langzaam de nietsvermoedende door het hooi verblinde familie in de richting van de afgrond trekt. De hoogwaardigheidsbekleders zijn niet de onpartijdige hulpbronnen, waardoor de zondenaars één voor één over een brug de hel worden binnengeleid.

Over de auteur:
(foto: Facebook)

Neem even een kijkje op haar website.
Iris stelt zich voor:
Ik ben schrijfster van liefdesdrama’s (fictie). Mijn romans bevatten ongecompliceerde verhalen voor ’s middags op de bank als het regent of bij mooi weer op het strand.

Eerder las ik van Iris:

Donkertest koopt u via uw lokale boekhandel of via:


dinsdag 25 april 2017

Gelezen voor Zin Boekenclub: 'Lente', geschreven door Karl Ove Knausgård.



Lente

Boekgegevens:
Titel: Lente
Reeksnaam: De vier seizoenen. Deel 3
Auteur: Karl Ove Knausgård
Genre: roman
Uitgave: gebonden, 224 pagina's
Uitgever: Uitgeverij De Geus, maart 2017
ISBN: 978 90 44536 38 6
ISBN: 978 90 44536 39 3 (e-book)
NUR: 320
Illustraties: Anna Bjerger
Oorspronkelijke titel: Om våren
Vertaald door: Marin Mars


Karl Ove is met zijn drie maanden oude dochter Anne onderweg naar zijn vrouw Linda, die is opgenomen. 
Het is lente, de bomen krijgen knoppen, de dagen worden weer langer. Tegelijkertijd is er de duisternis van de ziekte van Knausgårds vrouw. Hoe kunnen een gezin, een vader, maar vooral een klein meisje daar ooit mee leren omgaan?

Mijn mening:

De eerste twee delen Herfst en Winter uit de reeks De Vier Seizoenen heb ik niet gelezen, maar dat vormde geen belemmering om te kunnen genieten van deze indrukwekkende driedelige novelle.

Een dag
In 'Lente' wordt het leven beschreven aan zijn dan nog maar twee maanden jonge dochter Anne. Hij vertelt zijn kind tijdens een rit van zonsopgang tot zonsondergang over de wereld die ze nog moet leren kennen. Ze zijn onderweg naar het ziekenhuis waar haar moeder Linda is opgenomen voor behandeling van een depressie. Als vader heeft Karl Ove Knausgård de zorg voor hun vier kinderen op zich genomen, maar hij zou liever ergens gaan zitten schrijven.

'Ik weet niet hoe je leven zal zijn, ik weet niet hoe het ons zal vergaan, maar ik weet hoe jouw leven is, en hoe we het nu maken, en aangezien je je hier niets van zult herinneren, nog niet het kleinste dingetje, zal ik je een dag uit ons leven vertellen, de eerst lente dat je erbij was.'

De eerste weken van haar korte leven heeft hij geen contact kunnen krijgen met deze baby en hij was zelfs bang dat ze een hersenbeschadiging zou hebben opgelopen door overmatig medicijngebruik door de moeder. Maar na enige tijd zag hij blijdschap in haar ogen en ging zich afvragen wat voor persoonlijkheid dit kind zou hebben? En vraagt zich meteen af wat persoonlijkheid eigenlijk is.

Werkelijkheid
Hij vertelt zijn dochter over werkelijkheid en wat hij als werkelijkheid ervaart. Dit kenmerkt naar mijn mening ook de manier van schrijven van deze auteur.

'Steeds vaker komt het me voor dat we in twee werkelijkheden leven, een is fysiek, materieel, biologisch, chemisch, dat is de wereld van de dingen en de lichamen, die we misschien de werkelijkheid van de eerste graad zouden kunnen noemen, en een is abstract, immaterieel, taal en gedachten betreffend, dat is de weeld van de relaties en het sociale, die we de werkelheid van de tweede graad kunnen noemen. De eerste werkelijkheid wordt gestuurd door wetten... ...terwijl de tweede werkelijkheid relatief en onderhandelbaar is.'

Zelfmoord
De vader van de auteur sprak soms over zelfmoord als fenomeen. Hij las over zelfmoorden en besprak deze met zijn zoon. Indertijd begreep de auteur niet dat het altijd een reden heeft dat iemand het over een bepaald onderwerp heeft en vraagt zich later af waarom hij dood wilde.

'Hij was een mens zonder bindingen. Hij heeft er een keer over geschreven in zijn dagboek, dat hij altijd een heel eenzaam mens was geweest... Je begrijpt, de schoonheid van deze wereld betekent niets als je er alleen in staat.'

Spanning 
Terwijl je verder leest in 'Lente' voel je dat er een bepaalde spanning wordt opgebouwd. Geen spanning zoals in een thriller het geval is, maar de auteur werkt duidelijk naar een eind toe.
Het steeds weer teruggrijpen naar het verleden en dat combineren met het uitspreken van hoop op een leven met mooie ervaringen voor zijn dochter zijn bovendien ontroerend om te lezen. Hier noemt hij de vier seizoenen  in de hoop dat zijn dochter ook met de duistere kanten in het leven om zal kunnen gaan.

'Iets in mij herinnerde zich het gevoel van op dat gras lopen toen ik klein was en het hele jaar in dat bos rondliep, toen ik zonder dat ik het wist een reservoir aan natuurgevoelens opbouwde, die als een lawine konden losraken als iets onverwachts ze tot leven wekte – het geluid van een vogel in de lente, de koele, als het ware glanzende lucht op een zomermorgen, de geur van de natte sneeuw in de winter, de mist in het donker op een herfstavond. Ik hoopte dat jij en je broer en zussen dat ook zouden hebben als jullie volwassen waren.'

Na al dit moois lees ik woorden die er uitsluitend staan omdat met de uitgever een bepaald aantal woorden afgesproken is, zo lijkt het. Dat valt me dan weer rauw op mijn dak.
'We reden de heuvel af, over de vlakte, de volgende heuvel op en namen de afslag naar Helsingborg, door een zwak glooiend, ondefinieerbaar gebied, stad noch geen-stad, en kwamen toen bij de grote rotonde, de weg werd als het ware een paar honderd meter lang ingesloten door gebouwen...'

Dit neemt niet weg dat over het algemeen hier sprake is van een pracht van novelle, geschreven op de onnavolgbare wijze van Karl Ove Knausgård.
Ik heb 'Lente' graag gelezen.


'Lente' mocht ik lezen voor de Zin Boekenclub.
Mijn recensie werd daar al gepubliceerd. Klik op de link hierboven.

De auteur:
(foto auteur: André Løyning)

Karl Ove Knausgård (Noorwegen, 1968) is een van de grootste schrijvers van onze tijd. Hij debuteerde in 1998 met de roman Ute av verden (Niet van deze wereld). Hiervoor ontving hij als eerste debutant ooit de Prijs van de Noorse critici. Met zijn zesdelige Mijn strijd-reeks, bestaande uit de zeer persoonlijke, autobiografische romans Vader, Liefde, Zoon, Nacht, Schrijver en Vrouw, oogstte hij internationaal, ook in Nederland en Vlaanderen, gigantisch veel succes. 

Lente is het derde deel van zijn nieuwe reeks De vier seizoenen, waarvan in elk seizoen een deel verschijnt. Bij De Geus verschenen van zijn hand ook Engelen vallen langzaam,waarmee hij genomineerd werd voor de prestigieuze Literatuur-prijs van de Noordse Raad en Uit & thuis.
Ook Vader werd genomineerd voor deze prijs. 
Knausgård wordt nu al tot de grootste Noorse schrijvers van deze tijd gerekend. 
Hij woont met vrouw en kinderen in het Zweedse Malmö.

Lees de recensie van Vader op mijn blog via deze link. 

Lente koopt u bij uw lokale boekhandel of bij

maandag 24 april 2017

'Vind ik leuk!', geschreven door Lena Miller

The reason we struggle with insecurity is because we compare our behind-the-scenes with everyone else's highlight reel - Steve Furtick

Vind ik leuk!

Boekgegevens:
Titel: Vind ik leuk!
Auteur: Lena Miller
Genre: jeugdroman voor lezers vanaf 12 jaar
Uitgave: paperback, 204 pagina's
Uitgever: Uitgeverij Qwerty, november 2016
ISBN: 978 94 92492 00 5
NUR: 284

Van de achterflap:
Kiki weet niet wat haar overkomt wanneer alles wat ze op haar online profiel plaatst, uit blijkt te komen. Nadat ze per ongeluk al aardig wat schade heeft aangericht, waaronder het letterlijk dood laten vallen van haar docente Engels, beseft ze dat de mogelijkheden om haar leven er leuker op te maken eindeloos zijn. 

Dat mag ook wel, want sinds haar moeder de benen heeft genomen en Kiki is achtergebleven met haar wereldvreemde vader, ziet haar wereld er niet al te rooskleurig meer uit. Kiki plaatst de ene wensupdate na de andere, maar alles wat ze laat gebeuren pakt heel anders uit dan ze had gehoopt.

Kan ze de narigheid die ze heeft veroorzaakt nog herstellen? En kan ze accepteren dat het echte leven niet zo perfect is als zij graag zou willen?

De auteur:
(foto: Twitter)

Lena Miller is een veelzijdig auteur die houdt van verre reizen en van verhalen die verwonderen. 
Ze volgde de Schrijversvakschool in Amsterdam.

Mijn mening:
Werkelijk een heerlijk verhaal om te lezen door de ongedwongen schrijfstijl; het lijkt alsof het verhaal even uit de mouw geschud werd, zo soepel leest het. Chapeau! 
Hierdoor worden de personages duidelijk en komen als het ware voor je ogen tot leven. Je mag de een wat meer dan de ander, net zoals in het echte leven ook het geval is.

De liefde van Kiki voor haar vader is mooi beschreven; ze lijkt in hun leven samen zelfs vaak de ouder te zijn en niet het kind. Dit is leuk om te lezen omdat ook dat soms voor kan komen. Het leven is niet altijd zoals we het graag zouden willen hebben en zeker niet zoals we denken dat het bij een ander is.
Kiki mist haar moeder al vanaf haar elfde levensjaar. Haar moeder verliet haar en haar vader ruim drie jaar geleden en het is voor Kiki nog niet steeds gemakkelijk om iets te kunnen begrijpen wat niet aan haar uitgelegd werd.
Maar ze probeert het wel.

'Als ik op de drempel van mijn tochtdeur sta en naar buiten kijk, kan ik het een klein beetje begrijpen. Maar dan krijg ik het koud, ga ik terug naar binnen en ben ik weer gewoon verdrietig omdat ze me in de steek heeft gelaten. In het laatste jaar kon ze niet eens meer goed naar me kijken. Meestal richtte ze haar blik langs me als ik haar iets vroeg, alsof ik al onzichtbaar voor haar was geworden.'

Vooral voor de jeugd vanaf 12 jaar zal het een toegankelijk verhaal zijn en mede door het gebruik van social media als onderwerp ook zeker een herkenbaar verhaal wat lekker leest. Met name het verschil tussen online en offline wordt in Vind ik leuk! goed benadrukt.
Hier en daar is een beetje teveel fantasie gebruikt om geloofwaardig te blijven, maar om tussendoor te lezen is het een vrolijk verhaal. Je vliegt in een sneltreinvaart door het boek heen en het is uitgelezen voordat je er erg in hebt.

Vind ik leuk! koop je bij de lokale boekhandel of bij:


*** MAANDAG - WINACTIE *** Deze actie is nu gesloten




MAANDAG – WINACTIE

Vandaag start de winactie voor een exemplaar van 'Carve The Mark', geschreven door Veronica Roth. 

Benieuwd naar dit boek?


Carve The Mark

Auteur: Veronica Roth
Paperback, 416 pagina's
Genre: Young Adult
Uitgeverij Unieboek | Het spectrum bv, januari 2017

Het nieuwe boek van de auteur van de Divergent-serie!

In dit fantastische sciencefictionverhaal creëert Veronica Roth een universum waarin iedereen een unieke gave heeft.

Cyra’s gave geeft haar pijn, maar ze kan ook anderen onnoemelijk veel pijn doen. Haar broer Ryzek heerst als een tiran over hun planeet, Shotet. Ryzek misbruikt Cyra’s gave om zijn vijanden te martelen. Maar Cyra is veel meer dan een wapen in handen van haar broer: ze is snel, veerkrachtig en slimmer dan hij denkt.

Wanneer Akos uit het naburige rijk Thuve als gevangene in Cyra’s wereld terechtkomt, lijkt de vijandschap tussen hun landen en hun families onoverkomelijk. Samengebracht door het lot moeten ze een allesbepalende keuze maken.

Meedoen gaat als volgt:
1) Like de boekenpagina op facebook Mieke's blog: 'Graag gelezen'.
2) Like en deel dit bericht openbaar op je tijdlijn, zodat ik het kan zien.
3) Alleen bestemd voor adressen in Nederland en België.
4) Indien geen naam wordt vermeld, doe je niet mee. (Anoniem is geen naam)

Uitsluitend diegenen die aan bovenstaande voorwaarden voldoen kunnen meedoen aan deze winactie.
Deze actie start vandaag, 24 april en sluit op zondag 30 april om 23.59 uur. Dinsdag 2 mei maak ik de winnaar bekend. De winnaar heeft dan een week om te reageren. Daarna wordt een nieuwe winnaar gekozen.

Veel succes deelnemers!
Mieke Schepens



zondag 23 april 2017

Vandaag in de schijnwerpers: 'Nuria', geschreven door Ineke Bakker



Nuria

Boekgegevens:
Titel: Nuria
Auteur: Ineke Bakker
Genre: literaire roman
Uitgave: paperback, 215 pagina's
Uitgever: Uitgeverij Nobelman, verschijnt 29 april 2017
ISBN: 978 94 91737 24 4 
NUR: 301

De auteur:
(foto: aangeleverd door Uitgeverij Nobelman)

Ineke Bakker is geboren in 1964 te Assen, is opgegroeid in het midden van het land, woont en werkt  nu in Groningen en Annen.

Als twintiger trok zij als nomade door India, Australië en Frankrijk en heeft  zich vanaf haar dertigste pas echt in Nederland kunnen settelen. Schilderen, de natuur en een focus op innerlijke ontwikkeling zijn haar passie en lopen als een rode draad door haar leven. Zij exposeerde haar schilderijen in Groningen en Nijmegen onder de titels: Collage Couleur of alles tussen zwart en wit,  Ga op in de natuur, verleg een steen, pluk een bloem en De reis naar binnen. Ze bracht ook een mandala gedichtenboekje uit. Vanaf haar dertigste, na haar sociaalpedagogische opleiding, begon haar carrière in de kinderopvang.

Nu jaren later, bezielt zij als zelfstandig ondernemer en beeldend kunstenaar haar Blauwe Boerderij te Groningen. De Blauwe Boerderij, gelegen in de Oosterparkwijk te Groningen, biedt ruimte voor bijeenkomsten op het gebied van bewustwording en creativiteit. Er is een galerie met unieke handgemaakte kunstvoorwerpen van kunstenaars uit de regio en een praktijkruimte waar verschillende holistische therapeuten werken. Daarnaast is zij als pedagogisch medewerker werkzaam in de buitenschoolse opvang voor kinderen,  met wie zij zoveel mogelijk de natuur in trekt.

In 2014 nam zij in plaats van het penseel de pen ter hand.  Ze begon te schrijven zonder plan, al doende deed het verhaal zichzelf uit de doeken en werd een roman, Nuria.

Over het boek:
Nuria is een spannende roman over een vrouw die vanuit haar innerlijke kracht de confrontatie aangaat met een duister verleden.
Nuria is een vrouw die door opeenvolgende gebeurtenissen in Zweden, wordt uitgedaagd om haar verleden en haar eigen aandeel daarin onder ogen te zien. 
De raadselen rondom een schokkende familiegeschiedenis, die verweven is met de geschiedenis van de Katharen, leiden haar uiteindelijk naar Zuidwest-Frankrijk. Zij volgt haar innerlijke stem en ontrafelt zodoende de geheimen rondom haar herkomst. Wanneer zij de confrontatie aangaat met haar diepste pijn, nemen haar leven en de levens van haar naasten een onvermoede wending.
Hierbij ontmoet zij mensen uit haar verleden en langzaamaan krijgt haar geschiedenis meer vorm. De lezer wordt meegenomen in deze ontdekkingstocht en door schokkende gebeurtenissen leert hij over Nuria en haar leven.

Bekijk hier ook even de mooie boektrailer waarin Ineke vertelt over Nuria.

Ineke Bakker heeft haar spannende debuutroman op een innemende en dichterlijke wijze geschreven. Humor en diepgang verenigen zich tot een roman die zowel de kwetsbaarheid als de kracht van een vrouw tot leven brengt.

29 april is het dan zover. De boekpresentatie van de roman Nuria van Ineke Bakker. Uitgeverij Nobelman en Ineke Bakker heten u van harte welkom vanaf 16.00 aan Lindenhof 2 te Groningen.
De uitnodiging voor de boekpresentatie kunt u ook vinden op Facebook. 

Maar u kunt Nuria nu al reserveren:

vrijdag 21 april 2017

Vandaag in de schijnwerpers: 'Bühne no.5', met bijdragen van diverse auteurs



Bühne

Boekgegevens:
Titel: Bühne, no.5
Bijdragen van diverse auteurs
Redactie: Margreet den Buurman en Perry Pierik
Typografie en Omslagontwerp: Mark Heuveling
Genre: kunst en cultuur, literaire fictie
Uitgave: paperback, 168 pagina's
Uitgever: Uitgeverij Aspekt, oktober 2016
ISBN: 978 94 63380 61 4
NUR: 247/300

'We slenteren langs de muur 
En afgebladerde pamfletten 
In een stad vol geweten.'

Uit: Friedrichshain -Berlin, de nieuwe tijd

Over dit literair-cultureel tijdschrift:

Dit vijfde nummer van Bühne staat weer garant voor 168 pagina’s leesplezier. Niet alleen Aspekt-auteurs onder wie Ruud Alers, Hans Dütting, Irma Lohman, Celeste Lupus en Reinold Widemann laten zich van hun beste kant zien in het korte verhaal of gedicht, ook auteurs van buiten hebben voor Bühne de pen ter hand genomen: Ezra de Haan, Berthold van Maris en Karel Wasch leverden prikkelend leesvoer.

Het vijfde Bühne-nummer is weer divers en kleurrijk en bevat kortom alles wat we van een literair-cultureel tijdschrift mogen verwachten.

Margreet den Buurman, Sylvia Kamerbeek en Maran Olthoff schreven een bijdrage met als titel 'Graag gedaan', over de grenzen van het inlevingsvermogen.
Puck Pierik schreef een gedicht en zorgde bovendien voor de foto van de omslag.
Je leest korte verhalen, gedichten en essays en blijft je verbazen over de diversiteit die deze redactie wederom heeft weten samen te brengen in deze uitgave.
Achter in dit nummer is een overzicht geplaatst van de deelnemende auteurs, met een korte beschrijving over henzelf en/of hun werk.

Ik heb Bühne no.5 graag gelezen en waardeer het met vier vette sterren ****!



Bühne no.5 koopt u via uw lokale boekhandel of bij