Een aanval op de rechtsstaat zet alles op zijn kop.
Een vorm van verraad
In Een vorm van verraad keren we terug bij inspecteur Paul Vegter. Een paar dagen voor zijn huwelijk ontvangt hij een dreigbrief met de boodschap: IK GA IETS RECHTZETTEN KLOOTZAK. Thuis blijkt er een tweede brief te zijn bezorgd, waarin zijn aanstaande vrouw – en collega – Renée wordt bedreigd. Ze maken zich zorgen, maar hebben geen enkel aanknopingspunt.
De dreiging wordt reëel wanneer er op een nacht een aanslag op het huis van Paul en Renée wordt gepleegd, die hen verbijsterd achterlaat. Ze krijgen bewaking en werken verder aan de zaak van een kind dat onder verdachte omstandigheden van een balkon is gevallen.
Op hun trouwdag verlaten ze net het stadhuis – door een erehaag van collega’s in uniform – als er vanuit een rijdende auto een automatisch wapen op hen wordt gericht.
(bron info: achterflap)
Mijn mening:
Dit was mijn eerste kennismaking met inspecteur Paul Vegter en zijn medewerkers.
Al in de eerste hoofdstukken leer je Vegter een beetje kennen; je leest over zijn overleden vrouw Stef en zijn aanstaande vrouw Renée. Vegter komt voor je ogen tot leven.
“Renée gaf hem niet de tijd daarover sentimenteel te worden; ze verscheen. Ze verscheen in een waterval van zilver, tin, zeemist – en geen van die woorden was toereikend. De jurk bewoog om haar heen; leek te leven toen ze naar hem toe liep.”
Het verhaal ontwikkelt zich goed; twee verschillende zaken worden hier besproken en de dialogen zijn heel natuurlijk. Het is ook duidelijk dan Lieneke Dijkzeul een behoorlijke kennis heeft van vuurwapens en hun uitwerking bij gebruik daarvan.
Sjoerd Talsma is iemand die goed kan samenwerken met Vegter. Talsma is een eenzame man, die nog niet goed weet hoe verder te gaan met zijn leven na het overlijden van zijn vrouw Akke. Maar hij denkt nog niet aan stoppen met werken. Talsma is een heel belangrijk onderdeel van het verhaal.
Doordat er veel aandacht aan de verschillende personages besteed wordt, leer je ze veel beter kennen. De verhoudingen onderling worden ook duidelijk gemaakt, vooral door de overpeinzingen van Vegter.
“Hoe goed kende hij Sjoerd, hoe goed kende hij welke collega dan ook? Je deed je werk, je ging naar huis. Niemand liet ooit het achterste van zijn tong zien, iedereen was stoer en collegiaal. Tot op zeker hoogte. Het drong tot hem door dat hij – op Talsma na – geen vrienden had binnen het korps.”
Lieneke Dijkzeul hanteert een prettige schrijfstijl waarbij een lichte vorm van humor zeker niet achterwege blijft. Lekker rustig, zonder grote uithalen en zonder veel drama. Om van te genieten terwijl er ook een vorm van spanning voelbaar is. Je duikt in het leven van echte mensen.
De plot is zeker pakkend en is helaas van deze tijd, en het verhaal heeft een soort van open einde.
Ik ben ontzettend nieuwsgierig naar het verdere leven van Paul, Sjoerd en Renée. Zullen ze nog samen zijn, werken ze nog en waar wonen ze, vraag ik me af en ik kijk dan ook uit naar een vervolg met deze personages in de hoofdrol.
Ik heb ‘Een vorm van verraad’ graag gelezen.
De auteur:
Lieneke Dijkzeul schrijft literaire thrillers, scenario's en kinderboeken. Al haar thrillers met inspecteur Paul Vegter in de hoofdrol zijn genomineerd geweest voor diverse prijzen, zoals De Gouden Strop, de Diamanten Kogel en de Crimezone Thriller Award.
Haar werk verschijnt ook in Duitsland.
Volg Lieneke Dijkzeul op haar website.
(bron info: Ambo|Anthos uitgevers)
Een vorm van verraad koopt u bij uw lokale boekhandel of bij:
Boekgegevens:
Titel: Een vorm van verraad
Auteur: Lieneke Dijkzeul
Genre: literaire thriller
Uitgave: paperback, 280 pagina’s
Uitgever: Ambo|Anthos uitgevers, 6 maart 2020
ISBN: 978 90 263 5122 8
ISBN: 978 90 263 5123 5 (eBook)
NUR: 305
Met dank aan Ambo|Anthos uitgevers voor het toezenden van een recensie-exemplaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat gerust een reactie achter. Dat waardeer ik. Ik zal zo snel mogelijk op de vraag of opmerking reageren. Bij voorbaat mijn dank.