Het regende vogels
Op de achterkant:
'Het regende vogels' neemt je mee naar het diepste hart van het Canadese woud, waar het woord vrijheid zijn volle betekenis krijgt. Een groot verhaal in een klein boek.
'Het regende vogels' neemt je mee naar het diepste hart van het Canadese woud, waar het woord vrijheid zijn volle betekenis krijgt. Een groot verhaal in een klein boek.
Een fotografe gaat op pad om een
reportage te maken over overlevenden van de brand die decennia
geleden diepe wonden heeft geslagen in het collectieve geheugen van
de bewoners: de grote brand van Matheson. In het Canadese woud treft
ze een paar zonderlinge en vrijheidslievende outcasts. Ze zijn
aanvankelijk wantrouwig, maar al snel besluiten ze de fotografe te
helpen, een beslissing die ongewild hun bestaan danig overhoop haalt.
En dan, plotseling, is daar
Marie-Desneige, een raadselachtige tachtigjarige met sneeuwwit haar
die ternauwernood is ontsnapt uit het verzorgingstehuis. Tegen alle
verwachting in eist de liefde zijn plaats op.
Ik las deze roman en dit is mijn
mening;
Steeds wanneer ik een boek recenseer wil ik
graag meer weten over de achtergrond, ik ging op zoek naar informatie
over de grote brand van Matheson.
De grote brand van Matheson, Ontario,
Canada was een enorme brand die begon op 29 juli 1916 door kleine
geplande brandjes die resulteerden in een vuurstorm van ruim 64
kilometer. Op die rampzalige dag werden diverse stadjes, waaronder
Matheson compleet vernietigd door het onstuitbare vuur. Er werd in
totaal ruim 2000 vierkante kilometer vernietigd. Officiële cijfers
spreken van 223 overledenen. Een aantal mensen overleefden deze
ramp.
Deze ramp heeft geleid tot oprichting van bosbescherming van het Ministerie van Land-, bos- en tuinbouw en een wet om bosbranden te voorkomen in Ontario.
Deze ramp heeft geleid tot oprichting van bosbescherming van het Ministerie van Land-, bos- en tuinbouw en een wet om bosbranden te voorkomen in Ontario.
Met deze informatie in mijn achterhoofd
begon ik met lezen in 'Het regende vogels'.
Een fotografe (ik heb geen naam kunnen
ontdekken) is op zoek naar overlevenden van de grote brand van
Matheson in 1916, waaronder Ted, Ed, of Edward – de juiste naam is
niet bekend – Boychuck die zijn hele familie verloor in deze brand,
een drama dat hij sindsdien met zich meedraagt. De ontdekking van de
honderden schilderijen die Boychuck gemaakt heeft om zich te kunnen
uiten, is een mogelijkheid voor de fotografe om meer te weten te
komen over hem en zijn verhaal.
Tom en Charlie hebben besloten om te leven de rest van hun leven op
hun eigen voorwaarden, verborgen in een afgelegen bos, met als enige
verbinding met de buitenwereld een paar wiet-telers die wat ze zelf
niet gebruiken, verkopen.
Een legende of een vertelling laat een
bepaalde indruk achter bij diegene die naar het verhaal luistert. Als
je maar vaak genoeg datzelfde verhaal hoort, wordt het vaak als een
waarheid aanvaard, zonder dat er bewijs voor is. Deze onduidelijkheid
kwam ik ook tegen in het verhaal, waar ik bij het begin van een
hoofdstuk in de veronderstelling was met een bepaald personage te
maken te hebben, terwijl even later bleek dat een ander aan het woord
was.
'In het bos sterft iemand zoals hij er
heeft geleefd. Onopvallend, behoedzaam, trachtend niet meer rumoer te
maken dan een blad aan zijn boom.' (171) De 'getuigen van het
verhaal' zoals ze genoemd worden door de auteur, heb ieder voor
zich redenen om te leven waar en hoe ze leven. Niet opvallend, op
de achtergrond levend en soms wachtend op de dood, die nog niet zo
ver is.
'Op de oever kijkt een verre
aanwezigheid hen na. De dood denkt bij zichzelf dat hij alle tijd
heeft. Laat die twee maar hopen, zoveel als ze willen.' (178)
Dit is een ontroerend, onopgesmukt
verhaal. Geen zware literaire kost maar een mooi verhaal waarin je
meegenomen wordt naar de donkere bossen in Canada. Een verhaal over
vriendschap, liefde, genegenheid, de dood en het leven. Waar of niet
waar.
In het dankwoord bedankt de auteur 'de
fantastische Jessie Dambrowitz, negenentachtig jaar, die zich voor
mij heeft herinnerd heeft dat haar vader de vogels uit de hemel had
zien vallen.' (191)
Ik heb genoten van deze prachtige roman, die gaat over zelf keuzes kunnen maken over je eigen
leven op het moment dat het er toe werkelijk toe doet.
De auteur:
Jocelyne Saucier (1948, Clair, Canada)
heeft politicologie en journalistiek gestudeerd. Daarna ontplooide ze
zich als journalist, tot in 1996 haar debuut verscheen, waarmee ze
prompt een belangrijke literaire prijs won.
Dit patroon bleef zich doorzetten met
haar volgende boeken. Met Het regende vogels, haar eerste
roman die in Nederland verschijnt, won ze in eigen land alle grote
literaire prijzen, zoals de "Prix des cinq continents de la
francophonie" en de "Prix littéraire des collégiens".
Bestel dit boek via uw lokale
boekhandel of via:
Boekgegevens:
Titel:
Het regende vogels
Auteur: Jocelyne Saucier
Genre: roman
Uitgave: hardcover, 194 pagina's
Uitgever: Meridiaan Uitgevers, april
2015
ISBN: 978 90 488 2216 4
ISBN: 978 90 488 2217 1 (e-book)
NUR: 302
Oorspronkelijke titel: Il pleuvait des
oiseaux
Vertaling uit het Frans: Marianne Kaas
De vertaalster ontving voor deze
vertaling een werkbeurs van het Nederlands Letterenfonds.
Klinkt goed Mieke, vooral dat het verhaal niet opgesmukt is. Trouwens, mooie omslag heeft het boek!
BeantwoordenVerwijderenHet is een onwaarschijnlijk mooi verhaal dat heerlijk leest, Sue. Dank voor je reactie :-)
BeantwoordenVerwijderenLijkt me een mooi verhaal...onopgesmukt....!!
BeantwoordenVerwijderenDat vond ik een gepast woord, bij dit verhaal. Het bleef in mijn hoofd hangen en heb het dan toch maar neergeschreven. Dank je voor je reactie :-)
Verwijderen