Dit boekje beschrijft de persoonlijke ervaringen van de oorlog vanaf 1940 van de auteur. Hoe was het leven toen? Wat is eigenlijk distributie, hoe ervaar je bombardementen? Auguste van der Molenschot was toen nog een kind, maar zijn herinneringen blijken, na controle, steeds scherp en correct te zijn.
Verzet, sperrtijd, verduistering, geen uitgaansleven, geen clubs of verenigingen, honger, kou, zwarte handel, bevrijding, soldaten, het komt allemaal aan de orde. Vaak niet zonder een element van humor en zelfs met een vleugje nostalgie.
(bron info: achterflap)
Mijn mening:
De auteur beschrijft in een rustige schrijfstijl zijn herinneringen aan de oorlog vanaf mei 1940. Hij vertelt over zijn ouders en hun manier hoe om te gaan met de oorlog en wat er gebeurde of juist niet gebeurde.
“Mijn vader was eigenlijk een heel stille, verlegen man. Maar hij dacht toch wel beter door dan de meesten. Dat eerste oorlogsjaar nam hij een aantal merkwaardige besluiten.”
Verder in het boek lezen we dat het nemen van deze besluiten achteraf niet merkwaardig was, maar eerder ontzettend slim.
“Wat mijn moeder deed was erg riskant. Ze kende deze mensen helemaal niet. Als ze ‘fout’ waren geweest had ze gevangenisstraf kunnen krijgen. Nog erger, we zouden dan vast en zeker huiszoeking hebben gekregen en dan was onze hele ruilvoorraad waarschijnlijk ontdekt. Niks zwakke geslacht!”
Toen ik las over de avondklok moest ik meteen aan onze avondklok van tegenwoordig denken. Er wordt nu stevig gemopperd, maar het is geen oorlog, laten we dat niet vergeten!
De bombardementen door Engelsen, Canadezen, Duitsers en later Amerikanen hebben een enorme indruk achtergelaten. De hele Eindhovense binnenstad is toen vernield! Dat is nog steeds zichtbaar.
Men keek uit naar de komst van de geallieerden, maar ze hadden geen notie dat bijna alles nog veel slechter zou worden.
Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak was de auteur ongeveer zes jaar.
Wat hij gedurende deze oorlog meemaakte heeft zeker een stempel op hem gedrukt, maar gelukkig heeft hij zijn gevoel voor humor gehouden. De geluidsherinneringen bleven hem nog lang bij; zelfs wanneer de auteur in Canada woont in de jaren zeventig, herkent hij een overvliegende Lancaster aan het geluid.
De ontberingen en besmettelijke ziektes worden wel eens vergeten, maar TBC en bijvoorbeeld schurft ontstaan door ziekte of ondervoeding en gebrek aan hygiëne. Ook dat kan een gevolg zijn van oorlogsvoering.
Goed om nog een keer benadrukt te zien dat je niet alles voor zoete koek moet slikken, omdat soms een niet correcte bewering gewoon overgenomen wordt door iemand die er daarna ook over schrijft.
Zelf ook even controleren als het kan, is de boodschap!
Ik ben niet ver van Eindhoven geboren en herkende de meeste van de genoemde straten.
Ondanks de slechts negen hoofdstukken is het een indrukwekkend boek geworden. Ik heb ‘Oorlogsherinneringen 1940-1945’ graag gelezen.
De auteur:
Auguste van der Molenschot is een geboren en getogen Eindhovenaar van Belgische ouders. Hij emigreerde naar Canada waar hij hoogleraar Fysische Scheikunde werd. Hij publiceerde veel wetenschappelijke werken waaronder enkele boeken. Na zijn emeritaat keerde hij terug naar Nederland waar hij een literaire carrière begon. Van hem zijn inmiddels verschenen:
Leven en Liefde, Heimdall 2013. Een gedichtenbundel.
Er zijn nog XX wachtenden voor u, Nostalgia Publishing 2014. Korte verhalen.
Essays 1996-2014, Nostalgia Publishing 2014. Een negental essays, ten dele uit het Engels vertaald.
Brabantse Tranen, Aspekt 2017. Roman.
Tears from Brabant, Aspekt/Amazon 2018, hertaald van ‘Brabantse Tranen’.
Oorlogsherinneringen 1940-1945 is een egodocument van de auteur.
Boekgegevens:
Titel: Oorlogsherinneringen 1940-1945
Auteur: Auguste van der Molenschot
Genre: geschiedenis
Uitgave: paperback, 60 pagina’s
Uitgever: Uitgeverij Nostalgia, september 2020
ISBN: 9789082313338
NUR: 242
Oorlogsherinneringen 1940-1945 koopt u (via de website van) uw lokale boekhandel of:
Met dank aan de auteur voor het toezenden van een recensie-exemplaar.
