zondag 1 juli 2018

Ik las: 'Misschien volgende keer', geschreven door J.W. Jansen



Misschien volgende keer

Boekgegevens
Titel: Misschien volgende keer
Auteur: J.W. Jansen
Genre: literaire roman
Uitgave: paperback, 183 pagina's
Uitgever: Mijnbestseller.nl, januari 2018
ISBN: 978 94 63679 0 77

Van de achterflap:
''Vanochtend om acht uur werd ik uit de gesloten inrichting van het Huis van Bewaring gehaald om naar de rechtszaal te worden gebracht. Het kwam niet als een schok. Deze dag was al enige tijd geleden aangekondigd en daarbij had ik in het verleden al twee keer eerder dezelfde procedure doorlopen.''

Zo begint Misschien volgende keer, de nieuwe roman van J. W. Jansen, over de ongelukkige Jim Jozef die voor de derde keer geprobeerd heeft om zelfmoord te plegen, maar ook dit keer in leven blijft. Hij wordt veroordeeld tot een minimale levensduur van 85 jaar, omdat op het Continent leven een plicht is en zelfmoordpogingen zwaar bestraft worden. Hij zit zijn straf uit op het eiland Infinus III waar hij deel moet nemen aan het collectieve heropvoedingsprogramma dat hem dwingt om voortaan het leven te omarmen en niet de dood. Maar, als de wens om te sterven zo groot is kan iemand dan op andere gedachten gebracht worden?

Mijn leeservaring:
Misschien volgende keer is een verhaal waarin meer stof tot nadenken wordt gegeven dan ik in eerste instantie verwacht had.
Na het lezen van de tekst op de achterflap was het duidelijk dat zelfdoding en euthanasie een onderwerp zouden zijn.

De titel Misschien volgende keer in vrij kleine witte letters tegen een zwarte achtergrond deed me meteen denken aan een sprankje hoop. Een heel klein sprankje hoop om je te kunnen ontworstelen aan een donker verleden wat je blijft achtervolgen. 
Ik werd hierdoor al meteen ontroerd; het was als het ware een belofte voor een verhaal met diepgang!

De auteur heeft me zeker niet teleurgesteld!
Jan Willem Jansen vertelt naast het verhaal van Jim Jozef, het droevig liefdesverhaal van Daniel en Maira. Deze verhalen komen samen in de epiloog die toch nog weet te verbazen. 

Niemand weet wat er omgaat in iemand die in een comateuze toestand is. De toeschouwers denken vaak dat ze het wel weten, maar alleen de patiënt weet het zeker. Er is in het verhaal sprake van een vrouw waar Daniel graag bij wil zijn, maar het lukt alsmaar niet. Ik zag in haar een pseudoniem voor de dood die Daniel al zo lang wenst voor zichzelf. 
Waar liefde voor een ander je van kan weerhouden!

Het is duidelijk, de mannen die over mijn lot zullen oordelen zijn doodnormale, hardwerkende mensen die niets zullen begrijpen van het leven waar ik aan lijd. Het is als een koe die moet oordelen of de slager lijdt als deze de broer van de koe in stukken snijdt.

De auteur heeft een boeiende schrijfstijl; het was alsof ik voelde wat de hoofdpersonen meemaakten, de dialogen zijn daardoor heel natuurlijk.
Bovendien is het niet allemaal kommer en kwel waarover je leest, de humor spat er hier en daar vanaf.
Ook dat hoort bij het leven… en de dood.

Ik heb Misschien volgende keer graag gelezen.




De auteur:
(foto: ontvangen van auteur)

Jan Willem Jansen (geboren 22 juli 1982) is woonachtig in Amsterdam. Hij studeerde geschiedenis en verpleegkunde en is docent bij Universiteit van Amsterdam.
Misschien volgende keer is na Aangenaam gevoelloos (2013) en  Vallen en helpen opstaan 
(2016) zijn derde roman.

Misschien volgende keer koopt u bij uw lokale boekhandel of bij

Met dank aan de auteur voor het gesigneerd recensie-exemplaar.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Laat gerust een reactie achter. Dat waardeer ik. Ik zal zo snel mogelijk op de vraag of opmerking reageren. Bij voorbaat mijn dank.