De wraak van een gekwetste vrouw zal genadeloos zijn...
Klein klein kleutertje
Het verhaal en mijn mening:
Dit is het eerste boek van M.J. Arlidge dat ik gelezen heb en heb geen vergelijkingsmateriaal met een van de eerdere titels met Helen Grace in de hoofdrol.
Wanneer Sonia vroeg in de herfstochtend op weg is naar haar werk in Southhampton is ze volmaakt gelukkig terwijl ze over de landweggetjes rijdt. Ze kan dan niet weten hoe kort dat gevoel maar zou blijven duren...
Helen Grace is die ochtend ook op weg naar haar werk, ze rijdt veel te hard en kan ternauwernood een tegenligger ontwijken. Ze kan nog net op de weg blijven en ziet meteen daarop een vrouw op de rug op het wegdek liggen. Ze is zwaargewond en wanneer ze langs de stervende vrouw knielt, is het Helen al snel duidelijk dat het om een koelbloedige moord gaat.
Maar waarom deze vrouw het slachtoffer is, is een raadsel.
"Was de moordenaar bewust op pad gegaan om haar te vermoorden of had hij haar vermoord omdat hij de gelegenheid had gehad?"
Een paar uur later wordt er in het winkelcentrum een apotheker gedood, terwijl hij nog klanten in zijn zaak had. Waarom worden er getuigen levend achtergelaten door de moordenaar? Is het niet belangrijk wie hem ziet?
Terwijl Helen nog kampt met de psychische gevolgen van een valse beschuldiging die haar een gevangenisstraf opleverde en ze haar plaats als leider van het team weer terug moet vinden, maar bovenal het vertrouwen weer moet vinden van haar collega's, wordt ze ook nog eens tegengewerkt door een behoorlijk eigenwijze en egoïstische journaliste die alleen op haar eigen gewin uit is.
Al snel wordt duidelijk wie de dader is van elk misdrijf, maar het waarom is bij lange na niet duidelijk en Helen moet al haar kennis van het misdadige brein in de strijd gooien, wil ze voorkomen dat het volgende slachtoffer valt.
"Het kostte Charlie moeite om zich nog te concentreren. Ze was met bewijsmateriaal van de boerderij op weg naar het hoofdbureau, maar was geschrokken van de angst in Helens stem en kon nu nergens anders meer aan denken. Helen verloor haar zelfbeheersing nooit - nooit - maar nu was ze duidelijk van slag. Er was iets heel, heel erg fout gegaan."
Wat een heerlijke schrijfwijze hanteert deze auteur: lekker korte hoofdstukken, natuurlijke dialogen van levensechte personages. Hierdoor ontstaat een heel hoog tempo en dat is wel zo prettig omdat deze moordtocht zich binnen slechts vierentwintig uur afspeelt!
De personages groeien en hierdoor begrijp je tijdens het verder lezen meer van hen dan je voor mogelijk had gehouden in het begin.
"Ik ben onder de indruk van "Klein, klein, kleutertje"; het is een snelle thriller die leest als een trein, met veel aandacht voor de menselijke psyche." - Graag Gelezen
(foto: © Mark Sims)
De auteur
M.J. Arlidge schrijft al jaren scenario's voor verschillende Britse crimeseries. Iene Miene Mutte was zijn debuut als thrillerauteur en werd lovend onthaald door pers en publiek.
Inmiddels verschenen bij Boekerij de volgende titels met de intrigerende inspecteur Helen Grace in de hoofdrol:
Eeny Meeny, vertaald als Iene
miene mutte
Pop Goes the Weasel, vertaald als Piep
zei de muis
The Doll’s House, vertaald als Pluk
een roos
Liam Liar, vertaald als Klikspaan
Little Boy Blue, vertaald als Naar
bed naar bed
Hide and Seek, vertaald als Wie
niet weg is
Love Me Not, vertaald als Klein
klein kleutertje
Klein klein kleutertje koopt u bij uw lokale boekhandel of bij:
Boekgegevens
Titel: Klein klein kleutertje
Serie: Helen Grace
Nummer in serie: 7
Auteur: M.J. Arlidge
Genre: thriller
Uitgave: paperback, 352 pagina’s
Uitgever: Boekerij, april 2018
ISBN: 978 90 22582 85 5
ISBN: 978 94 02310 68 9 (eBook)
NUR: 330
Oorspronkelijk titel: Love Me Not
Vertaald door: Harmien Robroch
Met dank aan Meulenhoff Boekerij voor het toezenden van een recensie-exemplaar.
Ha Mieke, dank voor deze beschrijving. Het maakt dat ik mijn boog om "M.J. Arlidge" misschien toch ga opgeven. Ik dacht namelijk dat deze boeken meer in de trant van Nicci French lagen en dan bedoel ik extreem bloederig, volkomen geschifte mensen en psychologisch doodenge verhaallijnen (en dan moet ik ook nog toegeven dat ik ooit maar één Nicci French gelezen heb .....). Dat spreekt mij niet zo aan. Maar Helen Grace klinkt wel als een driedimensionaal karakter.
BeantwoordenVerwijderen