'Graag Gelezen', mijn boekenblog: Ik las: 'Stille dagen' geschreven door Jeroen Guliker

vrijdag 5 augustus 2022

Ik las: 'Stille dagen' geschreven door Jeroen Guliker

een goed geheugen weet wanneer het moet vergeten

Stille dagen

Wanneer Mette Eradus na een sabbatical volgend op het overlijden van haar vader de beslissing neemt om weer aan de slag te gaan bij het Openbaar Ministerie valt ze meteen met haar neus in de boter. Een gruwelijke moord op een bekende van Mette komt op haar bordje terecht.

Al snel blijkt dat het slachtoffer meer is dan alleen maar een bekende en ze besluit de zaak over te dragen aan een collega.

Maar haar nieuwsgierigheid is groter dan zou moeten zijn en ze blijft doorgaan met puzzelen; want ze wil weten wie liegt en wie de waarheid spreekt. Hoe komt ze heelhuids uit dit web van leugens en bedrog?

Het boek begint met een intrigerende proloog waardoor je snel verder wilt lezen. Wat is dit voor een mens die op deze manier denkt en handelt, vraag je jezelf af? Het is een bijzonder angstaanjagend begin van het verhaal.

“Niets of niemand heeft me ooit geholpen. Het leven is één grote leugen en ik geloof alleen nog in mezelf. Ik ben door alles en iedereen in de steek gelaten en sta er alleen voor, ook nu weer. Zelfs de weidevogels zijn gevlogen en de hazen hebben het naar hen vernoemde pad gekozen.”

Het verhaal speelt zich zowel in Nederland als in Denemarken af.

De personages worden stuk voor stuk duidelijk beschreven en komen hierdoor heel natuurlijk over bij de lezer. Ondanks de spanning is hier en daar een ondertoon van humor herkenbaar.

De titel wordt duidelijk wanneer gesproken wordt over de gevolgen van mishandeling van de moeder van een van de personages; ze trok zich lange tijd terug in haar slaapkamer zonder tegen haar kinderen te spreken. Ze noemden die periodes: haar stille dagen.

Door de vloeiende schrijfwijze van de auteur leest het boek als een trein. Je leert Mette steeds beter kennen en wanneer bij haar de twijfel toeslaat over haar toekomst, kun je niet anders dan met haar meevoelen.

“Mette voelde de koude wind in haar gezicht snijden...

...Ze staarde over de Amstel en twijfelde voor de zoveelste keer of ze wel de juiste persoon was om het stokje over te nemen…

...Mette was zich opnieuw af gaan vragen of dit echt wel de baan was die ze ambieerde.”

‘Stille dagen’ is een mooie, mysterieuze thriller met een heleboel akelige gebeurtenissen die de hoofdpersonen te verwerken krijgen en heeft bovendien een knappe spanningsboog die door het hele verhaal voelbaar is.