'Graag Gelezen', mijn boekenblog: Ik las: 'De gruwelijke en giftige sprookjes van Abuelo Pabuelo', geschreven door Paul Boogers

zaterdag 1 juni 2019

Ik las: 'De gruwelijke en giftige sprookjes van Abuelo Pabuelo', geschreven door Paul Boogers

De gruwelijke en giftige sprookjes van Abuelo Pabuelo

Sprookjes vol geniale waanzin voorzien van nooit onthulde geheimen en waarheden. Gruwelijke, boosaardige, asociale en pontificale onzin die de sprookjeswereld doet daveren op zijn grondvesten.

Een must voor elke zieke geest of hij die denkt er een te bezitten.

(bron: achterflap)

Mijn mening:

Er bestaan verschillende soorten sprookjes, maar sprookjes zoals deze gruwelijke en giftige sprookjes ben ik niet eerder tegengekomen.

Een aantal verhalen beginnen ook met "Er was eens..." of "Heel ver weg..." maar dat is dan ook de enige overeenkomst.

Grof taalgebruik is aan de orde van de dag in 'De gruwelijke en giftige sprookjes van Abuelo Pabuelo.

Woorden die ik tijdens het lezen noteerde zijn: bizar, zot, absurd en lachwekkend.

Er moesten bij mij niet één maar wel drie knoppen om in het begin en toen besefte ik ook dat de auteur geslaagd is in zijn opzet. Het is duidelijk dat dit werk helemaal niets te maken heeft met sprookjes, maar dat de auteur hier zijn fantasie de vrije loop heeft gegeven. Hier en daar tikt een gebeurtenis aan bij de realiteit.

Een leesfragment uit het hoofdstuk 'Klein Duimpje En De Middelvinger'

"Het weerzinwekkende gegil kwam steeds maar dichterbij. In zijn wanhoop begon Klein Duimpje om de reus te roepen: 'reus', riep hij, 'reus, breng me snel je zevenmijlslaarzen!' Maar de reus was net met vakantie naar de Efteling vertrokken om een weekje bij zijn broer te gaan doorbrengen. Het gebrul werd oorverdovend en in een flits zal Klein Duimpje de middelvinger staan tussen de bomen, nog een tien meter van hem vandaan. Het gebrul deed de lampjes van de tuinkabouters uit elkaar spatten. Duimpje liet zich op de grond vallen en begon te snikken.

Toen hij opkeek stond de middelvinger grijzend boven zijn kleine bevende lichaampje."

Een aantal personages komen in meerdere verhalen voor, zodat je iets van herkenning hebt tijdens het lezen. De karakters zijn zo buitengewoon dat het de leesbaarheid beïnvloed heeft.

Eerlijkheidshalve moet ook gezegd worden dat humor soms aanwezig is.

In een paar verhalen kom je een personage tegen met de naam 'Trumpodil' die wel heel erg aan een bestaand persoon doet denken:

"Dat afschuwelijke groene monster met die wilde gele haren dat bekend stond onder de naam Trumpodil."

Onderaan deze recensie zal ik een overzicht van de hoofdstukken publiceren om je een idee te geven van de diversiteit. Let op: deze titels zeggen helemaal niets over de inhoud.

Ooit las ik: "Wanneer je de controle loslaat, zijn de mogelijkheden oneindig."

'De gruwelijke en giftige sprookjes van Abuelo Pabuelo' is een bundel met absurde, boosaardige en vooral seksueel getinte verhalen. Je moet een liefhebber zijn om daar van te kunnen genieten.