'Graag Gelezen', mijn boekenblog: Ik las: 'Doodsengelen' geschreven door Wouter Helders

Doodsengelen

Het verhaal:

Tijdens een missie in Erbil (Irak) slaagt geheim agent Sam de Wild, geplaagd door geesten uit het verleden, er niet in zijn doelwit, een Koerdische politicus, te doden.

Terug in Nederland krijgt hij de kans zijn fout goed te maken, maar tegen een hoge prijs. Wat een eenvoudige eliminatie lijkt, blijkt al snel slechts een puzzelstukje in een internationaal complot. De inzet: een politieke omwenteling in Nederland en een machtsverschuiving in het Midden-Oosten.

Tegen wil en dank bevindt Sam zich al snel in het middelpunt van deze intrige die zich uitstrekt van het politiek pluche in Den Haag, tot de onderwereld. Van de Iraakse bazaar, tot aan Jeruzalem. Wanneer Sam wordt gedwongen een oude vriendin te verraden, heeft dit verschrikkelijke gevolgen. Om zijn fout recht te zetten, is Sam al snel genoodzaakt al zijn schepen achter zich te verbranden.

Maar of dit genoeg is?

INKIJKEXEMPLAAR

Mijn mening:

In het eerste hoofdstuk lees je over gebeurtenissen op 7 september en in het laatste hoofdstuk lees je over gesprekken op 24 oktober. In deze korte tijd is het leven voor alle betrokkenen enorm veranderd.

De lezer valt door de goede beschrijving van Sam de Wild meteen binnen in zijn wereld; zijn missie is het uitschakelen van een Koerdische leider met de naam Guzman. Guzman wordt beschermd door Alan Sivan en een klein leger lijfwachten, dat hem altijd omringt.

Sam spreekt vloeiend Arabisch en door zijn donkere haar en door de zon gebruinde huid valt hij tussen Arabieren niet op.

Door de vele terugkijkjes in het leven van Sam de Wild leren we hem goed kennen. Je kunt dit laatste deel goed lezen zonder de andere delen gelezen te hebben.

Sofie Lafleur is journalist, heeft een Congolese moeder, een Waalse vader en woont in Brussel. Ze heeft donkere krullen, een getinte huid en blauwe ogen en veel mannen vinden haar aantrekkelijk. Ze woont samen met Philippe en samen zorgen ze voor haar vierjarige zoon Marcel uit een eerdere relatie.

De relatie tussen Philippe en Sofie is ontroerend mooi beschreven.

Sofie Lafleur is in de gelegenheid om Murat Guzman te interviewen en raakt betrokken bij een politiek spelletje en een aanslag. Niets zal daarna voor haar nog hetzelfde zijn.

Vanaf het begin is deze actiethriller gevuld met veel geweld, de lezer kan al op de eerste bladzijde veel bloedvergieten verwachten. Een heleboel mensen krijgen ervan langs op een manier die soms onvoorstelbaar is. Maar door de goede dialogen en beschrijvingen van de gebeurtenissen wordt hetgeen men leest werkelijkheid.

Er worden drie hoofdlijnen beschreven vanuit hun verschillende perspectieven. Door de wisselingen in perspectief en de korte hoofdstukken zou men het overzicht een beetje kwijt kunnen raken. Maar hierdoor lees je ook gretig door, want je wilt tenslotte niets missen.

‘Doodsengelen’ is een thriller die zich afwisselend afspeelt in Nederland, Irak en Israël.

Een van de hoofdpersonen is Hein de Rijcke. Hij neemt afscheid van zijn positie als generaal in het Nederlandse leger, maar heeft zeker nog politieke ambities. Niet iemand om uit het oog te verliezen.

Hij heeft helpers om de macht van de Volkspartij Nederland vlak voor de verkiezingen te vergroten door de kiezers te vertellen wat ze willen horen, maar dan uiteindelijk toch anders te regeren.

“Iets meer dan een week hadden ze nog om een zeteltje of vier extra te veroveren. Hein wist dat het kon. Het plannetje was waterdicht. Hij voelde zich net een marionettenspeler die, samen met zijn team, aan de touwtjes trok. De bevolking zou dansen.”

‘Doodsengelen’ is een actiethriller die zich in een wereld afspeelt waarin kindermisbruik en kinderhandel aan de orde van de dag zijn; niet zichtbaar voor iedereen, maar het gebeurt achter de schermen en niet alleen door de brave burgers maar ook door de leiders.

De afkortingen die gebruikt worden door de auteur, worden meestal op de volgende bladzijde al verklaard.

Het is duidelijk dat de achtergrond van Wouter Helders een grote rol heeft gespeeld bij het tot stand komen van deze serie.

De lezer zal zo nu en dan een brok in zijn of haar keel krijgen bij hetgeen te lezen is. Kan het nog erger, vraag je jezelf af? Maar dat kan inderdaad.

“De zwarte loop van het wapen was op de achterkant van het hoofd van Marcel gericht. Op dat moment keek Marcel op. Zijn ogen opengesperd, zijn mond geopend, klaar om te schreeuwen. De luide knal die het schot veroorzaakte, werd versterkt door de kleine ruimte waarin het gebeurde en klonk als een kanonschot. Het hoofd van het jongetje op het matras explodeerde en een wolk van bloed sloeg neer op de muur en het matras.”

In de laatste hoofdstukken van het verhaal nemen we afscheid van twee van de drie protagonisten, daarna lezen we verder over hetgeen de andere hoofdrolspeler bezig houdt. Het moet niet akeliger worden…

Dit laatste deel van de vierdelige serie is er een om niet te laten liggen.

Ik heb ‘Doodsengelen’ graag gelezen en rilde nadien nog even van de laatste woorden die ik las.

De auteur:

Wouter Helders (Eindhoven, 1983) was officier bij de Koninklijke Landmacht. Als militair journalist werd hij verschillende keren uitgezonden. Inmiddels werkt hij als persvoorlichter bij het Ministerie van Defensie, heeft PR-bureau MAD MAN MEDIA opgericht en werkt als communicatieadviseur. Maar reportages bij het Franse Vreemdelingenlegioen in Frans Guyana, meevaren op een mijnenveger in op Oostzee en diverse uitzendingen naar Mali en Afghanistan vormen nog steeds een bron van inspiratie. Zijn thrillers Machtsstrijd (2016), waarmee hij de Hebban Thriller Debuutprijs won (2016), Verraad (2017), Opgejaagd Wild (2018) en Doodsengelen (2020) zijn gedeeltelijk gebaseerd op zijn ervaringen.

‘Doodsengelen’ is het vierde en tevens laatste deel van de Sofie Lafleur-reeks.

Wouter is getrouwd en heeft drie kinderen.

Eerder las ik van Wouter Opgejaagd wild

Klik op de gekleurde link en lees mijn recensie.

Doodsengelen koopt u bij (de webwinkel van) uw lokale boekhandel of bij

Boekgegevens:

Titel: Doodsengelen