De crypte
Deel 1 van de Dodenrijk-serie
Waar gaat het verhaal
over?
Een jonge vrouw is op
gruwelijke wijze vermoord en achtergelaten in een graf dat niet het
hare is. Voor rechercheur John Devlin, die op de zaak wordt gezet,
roept vooral de plek waarop ze is aangetroffen vragen op. Een
historisch kerkhof in Charleston, dat al tientallen jaren niet meer
wordt gebruikt. Waarom heeft de moordenaar haar juist daar begraven?
En waarom in het graf van een veertienjarig meisje dat lang geleden
aan roodvonk overleed?
Hij besluit de hulp in
te roepen van Amelia Gray. Zij restaureert historische
begraafplaatsen en kent de situatie op het kerkhof goed. Daarnaast is
zij de enige die meer weet over de symbolische betekenis van de
inscripties op het graf teksten waarvan Devlin hoopt dat ze hem naar
de dader zullen leiden.
Amelia, die van kinds
af aan vertrouwd is met de geesten die onder de mensen dwalen en jong
geleerd heeft ze op een afstand te houden, beseft al snel dat ze zich
nu op gevaarlijk terrein begeeft. Want met de teksten leidt de
moordenaar haar niet alleen naar de andere slachtoffers die hij heeft
gemaakt, hij lokt haar ook in een val. Omdat zij -door haar gave-
zijn uiteindelijke doelwit is...
Ik las het boek en dit
is mijn leeservaring:
Het verhaal pakte me
meteen. Er is vanaf het begin spanning aanwezig, maar je weet als
lezer nog niet welke kant het op zal gaan. Het is een thriller, maar
fantasy en een dosis romantiek zijn ook aanwezig. Een verhaal waar
soms het ene, dan weer het andere genre de boventoon voert zodat je geboeid blijft en je in een sneltreinvaart door het boek
heen gelezen bent.
Tijdens het lezen proef
je de liefde van de auteur voor het gebied waar ze geboren en getogen
is en de streek zuidelijk daarvan. De sfeer van de zuidelijke staten
van Amerika wordt heel goed neergezet.
De volgende zinnen geven weer wat ik hiermee bedoel;
Het miezerde nog steeds, maar geen van ons stoorde zich aan het vochtige weer. We leunden tegen de muur, onze gezichten omhooggeheven naar de avondhemel.
Het miezerde nog steeds, maar geen van ons stoorde zich aan het vochtige weer. We leunden tegen de muur, onze gezichten omhooggeheven naar de avondhemel.
'Ik ben gek op de geur
van regen', zei Temple met een zucht. 'Zo fris en schoon, en toch is
er hier altijd een ondertoon van bloemen. Wat mij betreft is dit de
mooiste stad in het zuiden. Als New Orleans middernacht is, dan is
Charleston de schemering. Zacht en mistig en zoet-geurend.'
Een stukje waar de
spanning heerlijk voelbaar is wanneer het over geesten gaat;
De Anderen. Mijn hart
bonsde pijnlijk tegen mijn borst. 'Waarom kan ik ze niet zien?'
'Wees dankbaar dat je dat niet kunt, kind. Als die deur eenmaal is geopend … dan kan hij niet meer worden gesloten.'
Ik dempte mijn stem tot een fluistertoon 'Heb jij ze gezien, vader?' Hij sloot zijn ogen. 'Ja,' zei hij, Ik heb ze gezien.'
'Wees dankbaar dat je dat niet kunt, kind. Als die deur eenmaal is geopend … dan kan hij niet meer worden gesloten.'
Ik dempte mijn stem tot een fluistertoon 'Heb jij ze gezien, vader?' Hij sloot zijn ogen. 'Ja,' zei hij, Ik heb ze gezien.'
Een ander gedeelte waar
het niet over geesten gaat, maar over de moordenaar;
'Dat zou kunnen betekenen, dat ik ergens op die middag in de nabeijheid van de moordenaar was geweest. Misschien waren we elkaar wel gepasseerd, of hadden we zelfs beleefdheden uitgewisseld. Een misselijkmakende gedachte, zeker na deze ontdekking...'
'Dat zou kunnen betekenen, dat ik ergens op die middag in de nabeijheid van de moordenaar was geweest. Misschien waren we elkaar wel gepasseerd, of hadden we zelfs beleefdheden uitgewisseld. Een misselijkmakende gedachte, zeker na deze ontdekking...'
Voor Amelie is het een
rollercoaster wat haar gevoelens betreft die ze heeft voor John
Devlin.
De romantiek viert hoogtij, maar worden haar gevoelens ook beantwoord?
De romantiek viert hoogtij, maar worden haar gevoelens ook beantwoord?
De ontknoping heeft me
enorm verrast. Het is zeker geen verhaal voor tere zieltjes; hier en
daar kon ik datgene wat beschreven werd, voelen en soms zelfs bijna
ruiken.
Deze epiloog draagt er
zeker aan bij dat de lezer uitkijkt naar het volgende deel van deze
Dodenrijk-serie.
Wat zal Amelia gaan
ontdekken over zichzelf en over de mensen waar ze van houdt?
Een prachtig einde: 'Ik
richtte mijn blik op de weg en reed de schemering in.'
Ik heb het boek heel
graag gelezen en waardeer het met 4,5/5 sterren. Een aanrader!
Bestel dit boek via je lokale boekhandel of bij
Harlequin
Harlequin
Bekijk hier
de boektrailer van 'De crypte'.
Over de auteur:
Amanda Stevens groeide
op in de Ozarks (Verenigde Staten), een gebied dat bekendstaat om zijn meren, bergen en
- wat voor haar ontwikkeling veel belangrijker bleek - een sterke
hang naar folklore en bijgeloof. Nadat Amanda in de jaren tachtig tot
de conclusie was gekomen dat een carrière bij de Amerikaanse
belastingdienst toch niet helemaal was wat ze in gedachten had, ging
ze Engelse taal- en letterkunde studeren aan de universiteit van
Houston. Niet lang daarna verscheen haar eerste boek.
Vele jaren en boeken
later, en op zoek naar een inspiratie voor een nieuw project, las
Amanda iets over een zeldzaam beroep: het restaureren van oude
begraafplaatsen. Dit trok onmiddellijk haar aandacht, en gecombineerd
met haar voorliefde voor thrillers en spookverhalen was het fundament
voor de Dodenrijk-serie snel gelegd.
Boekgegevens:
Auteur: Amanda Stevens
Genre: literaire thriller
Uitgave: luxe formaat, 320 pagina's
Uitgever: Harlequin Holland, 3 februari 2015
ISBN: 978 90 34754 54 7
Nur: 305
Ook als Ebook verkrijgbaar
Deze titel is eerder verschenen in de reeks IBS Thriller (#47).
Ik heb alleen even naar de sterren gekeken maar je recensie nog niet gelezen . Hier ligt het boek ook klaar .
BeantwoordenVerwijderenVeel leesplezier, Connie! Dank voor je reactie.
Verwijderen