donderdag 2 januari 2014

Mijn recensie van 'De ondergang van de SNS Bank'

De ondergang van de SNS Bank‘ geschreven door Hetty van de Laar is een pakkende titel. Ook de ondertitel ‘Klokkenluider tegen wil en dank’ is veelbelovend. De auteur wil ons informeren over de gebeurtenissen die ons allemaal aangaan en zeker interessant zijn voor alle mensen die ooit bij een bank gewerkt hebben of daar nog werken. Er komen een heleboel zaken boven tafel die zonder dit boek niet bekend geworden zou zijn. Wij, belastingbetalers, hadden hier dan niets over geweten. Maar of dit allemaal positief is…

POSITIEF EN NEGATIEF
Iedereen die bij een bank werkt of gewerkt heeft zal een aantal onderdelen herkenbaar vinden, positief en negatief. Ik vraag me alleen af waarom Hetty ervoor gekozen heeft dit boek zelf te schrijven in plaats van door een ghostwriter. Door de emotie, rancune, opmerkingen en persoonlijke ervaringen, geeft het boek geen objectief verhaal weer waardoor het ongeloofwaardig wordt. Het échte onderwerp, ‘De ondergang van de SNS Bank‘, raakt hierdoor ondergesneeuwd. Er had van mij wat meer afstand in mogen zitten.

KLOKKENLUIDER
Een klokkenluider is bepaald geen geliefd persoon. De auteur geeft bij de inleiding aan de angst te hebben om vermoord te worden. Ik vindt het dan ook dapper dat zij dit boek heeft willen schrijven. Door het schrijven van haar verhaal laat ze van binnenuit zien hoe een criminele organisatie binnen de SNS bank jarenlang zijn gang kon gaan, betrokkenen elkaar op sluwe wijze de bal toespeelden en hoe ze elkaar de hand boven het hoofd hebben kunnen houden. Zodra zij het verhaal vanuit ‘wij’ in plaats van ‘ik’ had geschreven, hadden ook buitenstaanders of (ex-)klanten hun verhaal kunnen doen. Op deze wijze zou het verhaal compleet geworden zijn en voor veel fijner leesvoer gezorgd.

BOEMAN
De naam van een man die vaker aan de orde komt is die van Buck Groenhof, projectleider van een team, dat opgericht is om opnieuw structuur aan te brengen binnen de SNS bank en toenmalige baas van de auteur in de periode 2009 – 2012. Hij is in dit boek de grote boeman. Zo vergat hij geregeld haar facturen te accorderen en door te sturen waardoor een deel van haar prestaties nooit vergoed werd.

SITUATIES
Andere situaties die je vaak in dit boek tegenkomt zijn deze:
Als ik mijn baas Buck vertelde dat er geld verdween, of hem vroeg waarom hij zo nonchalant was terwijl hij een bank moest redden, dan antwoordde hij steevast: “Ik heb de bankencrisis niet veroorzaakt, dus ik neem alle tijd. Neem jij ook de tijd!” Waarna hij een sigaar opstak.
Het is duidelijk dat de auteur hier heeft willen laten zien dat er nauwelijks moeite gedaan werd om iets te herstructureren.

CONCLUSIE
Het boek leest als een thriller, het ene verschrikkelijke onderwerp is nog niet afgesloten of het volgende ligt op de loer. Durf jij het aan?


Deze boekrecensie is mede mogelijk gemaakt doorManagementboek.nl en Mission Like.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Laat gerust een reactie achter. Dat waardeer ik. Ik zal zo snel mogelijk op de vraag of opmerking reageren. Bij voorbaat mijn dank.