Bloedverwanten
Als
niets is wat het lijkt, wie kun je dan nog vertrouwen?
Van
de achterflap:
Als hoofdcommissaris
Havinga wordt neergeschoten, ontdekken rechercheur Ava van Amstel en
haar collega Rob Welsman dat hun baas op eigen houtje en in het
grootste geheim bezig is met een internationaal onderzoek naar
kinderhandel. Al zijn aantekeningen zijn in een code, die niet te
kraken lijkt.
Lukt het Ava om op tijd de sleutel te vinden?
Lukt het Ava om op tijd de sleutel te vinden?
De
cover geeft een gevoel weer van wanhopig zijn en je alleen gelaten
voelen. Goed gekozen, zeker
wanneer je weet waar het verhaal over gaat!
Het onderwerp is helaas een actueel onderwerp en we weten niet altijd wie er bij betrokken zijn en in wat voor kringen de daders verkeren.
Het onderwerp is helaas een actueel onderwerp en we weten niet altijd wie er bij betrokken zijn en in wat voor kringen de daders verkeren.
De
titel wordt duidelijk in een van de laatste zes hoofdstukken van dit
boek.
Een
heel spannende proloog nodigt uit tot meteen verder willen lezen om
te weten hoe het deze persoon zal vergaan. Ik voelde tijdens het
lezen hoe gespannen hij was;
'De derde trede
kreunde als een oud mannetje. Hij stapte behoedzaam op de plank die
daaronder kwam. Ook nu gekraak. Maar het was niet hard, al leek dat
in zijn oren wel zo. Hij bedacht dat hij een goede nacht had
uitgekozen om zijn plan uit te voeren. De wind deed het landhuis
kraken en piepen. Zijn voetstappen gingen verloren in het gebulder.'
De
hoofdpersonen zijn heel duidelijk beschreven en met name Ava heb ik
in mijn hart gesloten. Wat een sterke meid is dit! Direct en soms wat
kort door de bocht, maar toch iemand om van te houden.
''Ik
ben gewoon geen moedertype. Ik hoef niet zo nodig kinderen.' We
praatten er nog even over en daarna viel ik stil. Was dat eigenlijk
wel zo? Wilde ik geen kinderen? Waarom niet? Ik had er nog nooit echt
goed over nagedacht.''
De
'Steen van Rosetta' is mooi
verwerkt in het verhaal is de. Dit is een donkere granieten steen
die in juli 1799 in Egypte door Franse genietroepen werd ontdekt bij
werkzaamheden aan het forst St. Joien (nu Quaitbay) bij de Egyptische
plaats Rosetta (nu El Rashid).
Op de steen staat één tekst, neergeschreven op
drie verschillende manieren:
– in het Egyptisch door middel van Egyptische hiërogliefen,
– in het Egyptisch door middel van het demotisch schrift en
– in het Grieks alfabet.
Hierdoor bleek deze steen een belangrijk hulpmiddel voor het ontcijferen van hiërogliefen die al vele eeuwen niet ontcijferd konden worden.
Ik ben dol op dit soort 'weetjes'.
– in het Egyptisch door middel van Egyptische hiërogliefen,
– in het Egyptisch door middel van het demotisch schrift en
– in het Grieks alfabet.
Hierdoor bleek deze steen een belangrijk hulpmiddel voor het ontcijferen van hiërogliefen die al vele eeuwen niet ontcijferd konden worden.
Ik ben dol op dit soort 'weetjes'.
Ava vindt de 'Steen van Rosetta' van dit mysterie
en alles valt op zijn plaats:
'Het bloed steeg naar mijn wangen toen ik de naam, letter voor letter op mijn schrijfblok zag ontstaan.'
'Het bloed steeg naar mijn wangen toen ik de naam, letter voor letter op mijn schrijfblok zag ontstaan.'
De opbouw is heel rustig en duidelijk, ook tijdens
al het gruwelijke dat je te lezen krijgt, zodat je als lezer steeds
op de hoogte bent van wat er zich afspeelt bij de rechercheurs.
Ook hoe het gesteld is tussen de hoofdpersonen onderling wordt prachtig beschreven:
'Op dat moment knetterde de lucht in de kamer haast van de chemie. Dát was wat ik zo gemist had, dat gevoel dat Rob mij wilde ik ik hem. Zelfs nu ik Ivo in mijn leven had en stapelgek op hem was. Het zou nooit echt veranderen. Misschien een beetje minder heftig worden na verloop van tijd, maar de klik die we hadden, die zou blijven. Altijd.'
Er zit een spanning in die vooral naar het einde toe nog groeit waardoor het lezen in een sneltreinvaart verder gaat. Dit is het derde boek met Ava en Rob als hoofdpersonen, maar het boek kan goed ook afzonderlijk gelezen worden.
Ook hoe het gesteld is tussen de hoofdpersonen onderling wordt prachtig beschreven:
'Op dat moment knetterde de lucht in de kamer haast van de chemie. Dát was wat ik zo gemist had, dat gevoel dat Rob mij wilde ik ik hem. Zelfs nu ik Ivo in mijn leven had en stapelgek op hem was. Het zou nooit echt veranderen. Misschien een beetje minder heftig worden na verloop van tijd, maar de klik die we hadden, die zou blijven. Altijd.'
Er zit een spanning in die vooral naar het einde toe nog groeit waardoor het lezen in een sneltreinvaart verder gaat. Dit is het derde boek met Ava en Rob als hoofdpersonen, maar het boek kan goed ook afzonderlijk gelezen worden.
Dit boek had ik in een mum van tijd uitgelezen en
ik kon toen mijn adem laten ontsnappen.
Wat ik bijzonder waardeer is dat het verhaal niet heel abrupt stopt nadat de verschrikkelijke geheimen boven water gekomen zijn, maar dat het verhaal op een mooie manier afgesloten wordt. Een knap einde van een geweldig goed verhaal.
Wat ik bijzonder waardeer is dat het verhaal niet heel abrupt stopt nadat de verschrikkelijke geheimen boven water gekomen zijn, maar dat het verhaal op een mooie manier afgesloten wordt. Een knap einde van een geweldig goed verhaal.
FIN (mooi om weer aan het eind van een verhaal te zien staan)
Over de
auteur:
Els Ruiters (Eindhoven, 1964) debuteerde in 2005
met het jeugdboek De Drakenmeester, een ontroerend verhaal
over een jongen die zichzelf weet te overwinnen met de hulp van een
ongewoon huisdier. Binnen drie maanden was De Drakenmeester
uitverkocht en het werd dan ook meteen herdrukt.
Dat droomdebuut was het
begin van een reeks boeken over uitlopende onderwerpen en voor totaal
verschillende doelgroepen. Els schrijft afwisselend voor zowel
kinderen als voor young adults. Daar blijft het echter niet bij.
Naast de jeugdboeken en de romantische fictie kwam daar het
crimegenre bij. Ze is altijd op zoek naar iets nieuws, iets anders om
het schrijven voor zichzelf uitdagend te houden. Eerder schreef Els
Geraakt
en Verborgen
verleden met Ava van Amstel en RobWelsman in de hoofdrol.
Els woont in Eindhoven,
is getrouwd en heeft twee volwassen dochters. Ze werkt bij een
reclamebureau en heeft zelf een kleine grafische studio. Naast haar
werk en het schrijven maakt ze tijd vrij om saxofoon te spelen. Ze
houdt van lezen, verdiept zich met plezier in grafische software en
kijkt op z'n tijd graag naar een film.
Boekgegevens:
Titel: Bloedverwanten
Auteur: Els Ruiters
Genre: thriller
Uitgave: paperback, 300 pagina's
Titel: Bloedverwanten
Auteur: Els Ruiters
Genre: thriller
Uitgave: paperback, 300 pagina's
Wat een prachtige recensie weer. Dank je wel Mieke!
BeantwoordenVerwijderenDank je voor deze reactie, Els! Ik heb echt van je boek genoten.
Verwijderen