'Graag Gelezen', mijn boekenblog: Ik las: 'Tuin van Eden' van Tine Hertmans

woensdag 19 augustus 2015

Ik las: 'Tuin van Eden' van Tine Hertmans

Tuin van Eden – Gedichten over seksueel misbruik

Deze bundel is, zoals Thierry Deleu het noemde in zijn essays over poëzie "Dichters dromen lucide", een "document humain", een getuigenis. De beklijvende poëzie handelt over seksueel misbruik, een kennelijk universeel gegeven. Vaak zijn ook erg jonge kinderen hiervan slachtoffer en de gevolgen zijn dramatisch, veelal levenslang.

Door de bewuste keuze tot het hanteren van een strak stramien in de gedichten, verkrijgt het geheel een zeker monotoon ritme. Het leed van de slachtoffers wordt hierdoor treffend verwoord. Toch is de bundel boeiend en vlot leesbaar tot het einde toe.

'Tuin van Eden'

De toelichting van de auteur eindigt met de volgende woorden;

'Als eerbetoon aan alle slachtoffers, in het bijzonder diegenen wier stem nooit is gehoord, diegenen die hun wonden niet hebben overleefd en hun geheimen met zich meenamen in het graf.'

Een gedeelte uit het voorwoord van vertrouwensarts Dr. Johan Marchand;

'Het verbaast mij steeds weer dat mensen, die zo zwaar zijn vernederd en geraakt in hun diepste ik, toch de sterkte vinden om hun gevoelens te uiten en zo een deel van hun verleden te verwerken.'

In ben enorm aangegrepen door de woorden van Tine Hertmans in deze bundel, aangegrepen door wat zij hier aan de lezer duidelijk maakt. Het slaat in als een bom; het onbegrip, de angst, de liefde, de afschuw en dat alles vaak in een en hetzelfde gedicht.

Hier lees je een gedicht waarbij je een klein meisje voor je ziet als onderwerp, daar een gedicht over een wat ouder kind. Maar steeds is het onbegrip, de pijn en ook het afscheid nemen van wat eens was aan de orde. Dat wat afgenomen is en nooit meer terugkomt.
De dader is soms heel dichtbij het slachtoffer, vaak is het zelfs een familielid.

Uit het gedicht met als titel 'Neurose';

'één twee drie vier vijf

weg met die verscheurende pijn in mijn onderlijf

één twee drie vier vijf zes zeven

wie geeft er nog wat om mijn prille leven

één twee drie vier vijf zes zeven acht

de pijn laait in extremis op, wat had ik verwacht'

Uit deze bundel leer je bovendien dat ook wanneer de dader reeds overleden is, hij toch voortleeft in de angsten van het slachtoffer. Dat wat het slachtoffer is aangedaan, stopt niet doordat de dader niet meer lijfelijk aanwezig is maar gaat door en door en door in de herinneringen van de misbruikte.
Deze slachtoffers worden vaak zelfs niet geloofd wanneer ze over het misbruik vertellen;
'ze werd bespot
ze was nu eenmaal, zeiden ze, “zot”!' (Uit: dorpsgek)

In deze bundel voelde ik bovenal de vertwijfeling en wanhoop van de slachtoffers.
'het leven heeft zijn glans verloren

niets kan mij nog bekoren' (Uit: levensmoeheid)

'Tuin van Eden' is een indrukwekkende bundel met aangrijpende gedichten over seksueel misbruik.

Over de auteur: Tine Hertmans werd geboren in Gent. Ze werkte een tijdlang als leerkracht, doch haar creatieve geest stuwde haar andere richtingen uit. Toch duurde het nog tot 2006 vooraleer haar debuutbundel verscheen "De dagen zijn van spinrag", met een tiental illustraties van grafisch kunstenaar Tony De Bruycker. In 2010 publiceerde ze "De geur van akkerwinde" en in 2011 "Tuin van Eden". In 2014 verscheen een kinderbundel "Vannacht heb ik een droom gevangen". Verder werkte ze mee aan een veertigtal verzamelbundels. Ze schreef ook korte verhalen en publiceerde veelvuldig in literaire en andere bladen, in kunstcatalogi e.d.
In 2009 werd ze aangesteld als eerste Dorpsdichter van Destelbergen. Haar werk werd veelvuldig bekroond.
Tuin van Eden werd verkozen tot beste bundel van 2011 (ANSIEL). Het gedicht "tijd" werd opgenomen in de bundel van VSB Poëzieprijs 2012.

www.tinehertmans.be