'Graag Gelezen', mijn boekenblog: Ik las: 'Het uur van Zimmerman' van Karolien Berkvens

woensdag 21 oktober 2015

Ik las: 'Het uur van Zimmerman' van Karolien Berkvens

Het uur van Zimmerman

Aan de vooravond van zijn pensioen wordt een man op straat overvallen. De gebeurtenis brengt herinneringen naar boven die hij lang heeft weten weg te drukken.

Op de achterflap:

Aangrijpende roman over verlies, angst en het gevecht tegen de tijd.

Loet Zimmerman denkt in acht blokken van vijftig minuten. Hij heeft veertig jaar als roostermaker op een middelbare school gewerkt en gaat met pensioen. Op de avond van zijn afscheid berooft een jongen hem van zijn horloge. Deze gebeurtenis werpt zijn gestructureerde bestaan omver en voert hem terug naar een weggestopt verdriet: het verlies van zijn vrouw Lucy.

Zimmerman raakt ervan overtuigd dat zijn overvaller het nog steeds op hem gemunt heeft. Als zijn zoon noch de politie hem wil helpen, ziet hij zich genoodzaakt het heft in eigen handen te nemen.

Het uur van Zimmerman is een verhaal over een man die door een ongelukkige samenloop van omstandigheden gedwongen wordt om een verlies onder ogen te zien dat hij altijd zorgvuldig heeft weten weg te drukken.

Wat vond ik van dit boek?

De cover laat een wat grijs wordende man zien die een regenjas aanheeft. Uit zijn houding kun je afleiden dat het geen jonge man is.

'Het uur van Zimmerman' is een verhaal dat blijft boeien door de goede beschrijving van de personages. Vaak stereotiep, zoals de rector die joviaal voor de dag komt bij het afscheid van Zimmerman.
Karolien Berkvens laat de wat droge humor niet ontbreken in dit boek, zo ook bij deze gedachten van de hoofdpersoon bij datzelfde afscheid;

'Zimmerman buigt zijn hoofd en heft zijn glas. Het beleefde kuchen verraadt dat men meer van hem verwacht. Hij zuigt op de binnenkant van zijn wangen en slikt het daarbij ontstane speeksel door. 'Bedankt allemaal,' zegt hij. Goddank klinkt het definitief genoeg. Hij laat zijn ogen langs de gezichten op de foto glijden. Met sommige mensen heeft hij nooit een woord gewisseld, maar het is beter dan bowlen.'

De gedachten van de hoofdpersoon gaan nadat hij met pensioen is gegaan, steeds vaker terug naar de tijd dat zijn vrouw Lucy nog leefde. Hij krijgt meer tijd om na te denken en alle structuur is verdwenen. Deze man van de klok wordt letterlijk en figuurlijk zijn klok ontnomen, door het afscheid van zijn baan en door de diefstal van zijn horloge.
Het cadeau dat hij kreeg schijnt hem aan te kijken, zo ervaart hij dat in ieder geval. Het is een puzzel met een groepsfoto van zijn collega's.

Hij heeft het gevoel dat hij in de gaten gehouden wordt en kan daar niet meer omgaan. Als kind ontsnapte hij aan de werkelijkheid door onder zijn bed te kruipen, als volwassene had hij zijn baan waarin hij zich verstopte. Toen dat wegviel, had hij niets meer naar zijn gevoel;

'Tijd is alles wat hij nu nog heeft. Bij het indelen van zijn laatste jaren hoeft hij met niemand rekening te houden, behalve met zijn dood. Dat wordt misschien de grootste uitdaging die hij als roostermaker heeft gehad.'

Terwijl ik verder las, werd ik ook steeds nieuwsgieriger naar hoe het verder zou gaan met Loet Zimmerman. Een verrassend open einde, heeft mijn nieuwsgierigheid niet kunnen bevredigen.
De lezer kan zelf een einde bedenken. Ik bedacht er een waarmee ik tevreden kon zijn.

Over de auteur: Karolien Berkvens (1986) studeerde Theaterwetenschap aan de Universiteit van Amsterdam, en schreef enkele toneelstukken. Ze woont en werkt in Berlijn. Lees op haar website haar 'verhalen over Berlijn'.