'Graag Gelezen', mijn boekenblog: 'Muurballade', geschreven door Jan Herman Brinks

vrijdag 20 mei 2016

'Muurballade', geschreven door Jan Herman Brinks

Muurballade

De Nederlandse historicus Xavier Hackel arriveert in 1988 in het afgesloten Oost-Berlijn om onderzoek aan de Humboldt Universiteit te doen.

Al gauw krijgt hij het gevoel dat elke stap die hij zet geregistreerd wordt. Onvermijdelijk dringt zich de vraag op: wie is te vertrouwen en wie niet?

Is zijn huisgenoot Emile wel eerlijk tegen hem? Werkt zijn prille geliefde Ilse niet heimelijk voor de Stasi? Wanneer Ilse plotseling verdwijnt, maakt hij amok en wordt hij Oost-Duitsland uitgezet.

Muurballade is een politiek-psychologische roman. Tegen het decor van een staat waarin het wantrouwen regeert, proberen de personages hun vrijheidsidealen te verwezenlijken. Hierbij overschrijden ze grenzen zonder acht te slaan op de gevolgen. Niet alleen aan gene, maar ook aan deze zijde van de Muur.

Mijn mening:

Voor in het boek staat geschreven:

'Freiheit ist immer Freiheit der Andersdenkenden.' – Rosa Luxemburg, 1918

Met deze woorden voor ogen, heb ik 'Muurballade' gelezen en heb daardoor waarschijnlijk nog meer kunnen genieten van de woorden van deze auteur.

De hoofdpersoon Xavier wordt tijdens zijn verblijf in Oost-Berlijn verliefd op Ilse en voelt zich daardoor al snel op zijn plaats. Maar dat gevoel duurt maar even. Alle gebeurtenissen en gesprekken beginnen steeds meer een andere betekenis te krijgen, wantrouwen gaat hand in hand met achterdocht en als klap op de vuurpijl verdwijnt Ilse van de aardbodem en Xavier flipt!

Het tweede deel speelt zich een aantal jaren later af, na het vallen van de Muur, waardoor vrijheid vanzelfsprekend lijkt. Maar is dat ook het geval?

Het is maar net hoe je het wilt of kunt zien en wat het is dat je tot tevredenheid stemt.

Dit boek neemt je mee door de verschillende sferen zoals romantiek, de huiselijke sfeer, de kilte van de macht en het duister van het wantrouwen, waardoor de lezer het gevoel krijgt dat hij alle kanten gezien heeft van het verhaal.

'Dit land voedt zich met haar eigen onderdanen. Dat hebben we aan onze beroepscommunisten te danken; bejaarden die niet in het heden maar in het verleden leven. In hun hoofden is het nog steeds 1930 toen zij dagelijks met de Nazi's op de vuist gingen. In de loop van de jaren hebben deze lieden niet alleen hun eigen hart, maar ook de harten van hun kinderen vergiftigd.'

De hoofdpersoon riep bij mij gemengde gevoelens op; zowel medelijden als onbegrip maar ook boosheid en geïrriteerdheid over zoveel domheid in zijn geloof in zijn medemens. Terecht, of toch niet?

Binnen dit verhaal zul je een aantal verhalen en herinneringen van andere personen aantreffen. Ook deze zijn mooi om te lezen.

Door de manier van beschrijven laat de auteur veel ruimte over voor de lezer om te bepalen of je de diverse personages wel of niet te begrijpen zijn. Zijn de foute mensen wel fout geweest? Wie bepaalt dat eigenlijk? Het ligt er ook maar aan wie aan de macht is en wie zijn of haar hand openhoudt om het gezin te voeden, ongeacht de consequenties.

Een heerlijk boek met een inhoud om je eigen mening over te kunnen hebben. Met dank aan de auteur die ons deze kans toestaat. Niet alles ligt vast, of toch wel?

Graag gelezen!

De auteur: