Mijn eerste lijk is
gelukkig vers
Belevenissen
van een vrouwelijke officier van justitie
Mijn
eerste lijk is gelukkig vers biedt een uniek kijkje achter de
schermen van de misdaadbestrijding. Pascale Bruinen is officier van
justitie en schrijft een wekelijkse column over haar werk in Algemeen
Dagblad.
Welke gevoelens,
emoties en twijfels gaan er schuil achter die strenge zwarte toga van
de officier van justitie? Met een open en eerlijke blik beschrijft
Pascale Bruinen haar spannende, grappige en vaak indringende
ervaringen tijdens strafzittingen, nachtelijke diensten en het leiden
van opsporingsonderzoeken van de politie.
In Mijn eerste lijk
is gelukkig vers laat zij zien dat ze als officier van justitie
dan wel `één en ondeelbaar' is maar dat zoals ze in het voorwoord
aangeeft, ze als persoon en auteur juist de som van drie delen is:
magistraat, mens en moeder.
Met dit boek opent ze
een deur naar een wereld die tot voor kort hermetisch gesloten bleef.
Ik las het papieren
boek en dit is mijn leeservaring:
Toen ik de titel las
was ik als liefhebber van thrillers natuurlijk meteen geïnteresseerd
en het boek heeft me niet teleurgesteld mag ik wel zeggen. De zaken
die in het boek besproken worden, zijn kleine thrillers op zichzelf.
Als thrillerliefhebber kun je dit boek lezen als een aanvulling op wat je dacht, als verrijking voor
jezelf.
Je zult zien dat je nu anders aankijkt tegen een krantenartikel over een misdaad of wanneer iemand voor de rechter moet verschijnen.
Je zult zien dat je nu anders aankijkt tegen een krantenartikel over een misdaad of wanneer iemand voor de rechter moet verschijnen.
Dit is een boek om iedere dag een aantal hoofdstukken uit te lezen. Het leest
lekker vlot door de ontspannen maar toch directe schrijfstijl van
Pascale Bruinen. Heel natuurlijk, geen hoogdravend taalgebruik en
zonder poespas.
Achter in het boek
staat een verklaring van de gebruikte noten; soms is het een
verwijzing naar een artikel of column een andere keer een verklaring
of een gedachte van de auteur. Alles is wel gemakkelijk te volgen op
deze manier.
De columns van Pascale Bruinen in het Algemeen Dagblad zijn op een goede manier in het boek verwerkt. Het vloeit over in de rest van de tekst.
De columns van Pascale Bruinen in het Algemeen Dagblad zijn op een goede manier in het boek verwerkt. Het vloeit over in de rest van de tekst.
Ook is een dosis humor
deze auteur niet vreemd. Ik lag in een deuk toen ik las wat ze
allemaal uit haar kantoor heeft moeten halen wanneer besloten wordt
dat men gaat flexwerken en er daarom geen persoonlijke spulletjes op
kantoor moeten staan. Ik zie het voor me terwijl ik lees;
'Nadat ik drie zakken tjokvol heb gestouwd, kijk ik tevreden om me heen. Hé, ik kan de vensterbank weer zien!' en 'Ik voel me verlost, gelouterd, bevrijd.'
'Nadat ik drie zakken tjokvol heb gestouwd, kijk ik tevreden om me heen. Hé, ik kan de vensterbank weer zien!' en 'Ik voel me verlost, gelouterd, bevrijd.'
De lezer krijgt een
persoonlijke inkijk op haar werk.
Tijdens een huiszoeking op een adres waarvan bewoners verdacht worden van het in bezit hebben van kinderpornografie, ziet ze twee dochtertjes van de verdachte;
Tijdens een huiszoeking op een adres waarvan bewoners verdacht worden van het in bezit hebben van kinderpornografie, ziet ze twee dochtertjes van de verdachte;
'Bij het zien van zo
veel angst en wantrouwen in hun ogen moet ik even slikken. Ondanks
het feit dat ik gewoon mijn werk doe en de mij gegeven bevoegdheden
correct uitoefen, voel ik plaatsvervangende schaamte om zo in hun
privéleven binnen te dringen. Het voelt heel dubbel, want als de
verdenking klopt, zijn zij zelf mogelijk slachtoffer...'
Hier spreekt de
zakelijkheid, vertaald naar haar thuis-situatie. Ze stelt zich
kwetsbaar op in dit boek.
Ik denk dat het heel
goed is dat ze dit boek geschreven heeft; goed voor zichzelf maar
vooral goed voor ons, de lezers. We weten nu meer dan we eerst voor
mogelijk hadden gehouden. Ik heb dit boek graag gelezen en waardeer
het met 4/5 sterren.
Bestel dit boek via uw
lokale boekhandel of via:
Over de auteur:
Pascale Bruinen (11
februari 1964) is al ruim zestien jaar officier van justitie. Ze
werkt thans bij Parket Limburg. Voorheen heeft ze zeven jaar gewerkt
als advocaat.
Daarnaast is ze ook
freelance columnist voor onder andere het Algemeen Dagblad, blogt ze
regelmatig op haar twee eigen sites http://www.coolcolumns.com
en http://www.cruisecraver.com
en heeft ze artikelen gepubliceerd in Fabulous Mama Magazine.
Pascale woont samen en
heeft een zoon van 20 en een dochter van 18.
Boekgegevens:
Auteur: Pascale Bruinen
Genre: literaire
non-fictie algemeen
Uitgave: paperback, 352
pagina's
Uitgever: Uitgeverij De
Fontein, januari 2015
ISBN: 978 90 26136 83 2
Ook als Ebook
verkrijgbaar
Mooie recensie. Ik ga deze nu toch lezen. Ik twijfelde nog. Op mijn NTL. Dank je.
BeantwoordenVerwijderenDank je Sonja! Vooral niet het boek heel snel uit willen lezen, liever iedere dag een paar hoofdstukken. :-)
VerwijderenMooie recensie Mieke, lijkt mij heel interessant om te lezen!
BeantwoordenVerwijderenHet is een openbaring Ellie. Dank je voor deze reactie :-)
Verwijderen