'Een huis met zeven kamers', geschreven door Alma Post

Een huis met zeven kamers

Erin is vertaalster en leeft na haar scheiding ogenschijnlijk tevreden in haar Amsterdamse flat. 

Wanneer ze naar een schoolreünie gaat, wordt ze er weer aan herinnerd dat haar schoolgenoten haar behoorlijk gepest hebben.

Haar ouders stuurden haar naar een behoorlijk elitaire school, omdat ze vonden dat het mogelijk moest zijn dat een meisje uit hun milieu op deze school onderwijs kon krijgen. 

Klasseverschil bestond niet in hun ogen.

Op de reünie besluit Erin om op de een of andere manier wraak te nemen op de pestkoppen van vroeger.

Maar het leven gaat niet altijd zoals gepland is en Erin valt op Pieter, een goed gesitueerde man, hij was een leerling op dezelfde school.

Het probleem lijkt hiermee opgelost.

Hun relatie gaat zelfs zo ver dat ze samen op vakantie gaan naar Frankrijk en alles lijkt geweldig. Daarna blijkt dat Erin niet wil veranderen, zoals Pieter stiekem had gehoopt. Hij kan met haar als vriendin in zijn kringen niet voor de dag komen, is zijn mening.

'Langzaam maakte haar boosheid plaats voor verdriet. Gelukkig maar, op verdriet kon je slapen, op woede niet.'

Ook Erin ziet dat het niet gaat zoals ze had gehoopt en ze nemen afscheid van elkaar. Toch blijft er iets smeulen bij Erin en op het eind van het verhaal neemt ze weer contact op met Pieter.

De auteur zet  mooie zinnen neer, heel beeldend waardoor het verhaal lekker leest.

'Hij had haar uitgenodigd in weerwil van haar armzalige flat op een plein waar iedere uitbater zijn eigen kleur parasol en zijn eigen type buitenmeubilair had neergezet, zodat zich een kakelbonte verzameling aan je opdrong van groene, rode, gele en blauwe parasols voorzien van  reclameopdruk, boven lange houten tegels en banken, rieten ameublementjes, metalen stoelen.'

Wanneer je dit leest, zie je datgene voor ogen wat de auteur beschreven heeft.

Een huis met zeven kamers is een verhaal over klasseverschil in Nederland; het bestaat nog steeds. Het verhaal komt heel langzaam op gang en stop vrij abrupt. Graag had ik iets meer diepgang gezien. Een verhaal over mensen die proberen om te gaan met een probleem dat zich nog steeds voordoet in onze maatschappij.

De auteur:

(foto: Alma Post Twitter)

Toen ik geboren werd woonden mijn ouders 'in'. Ze hadden twee kamers op de bovenverdieping van een echtpaar in de gemeente Hoogvliet bij Rotterdam. Inwoning geven was verplicht, vanwege de naoorlogse woningnood. Mijn ouders waren de koning te rijk toen ze na vijf jaar een driekamerwoning kregen in de nieuwbouw. Onze flat was het eerste bouwwerk in de wijk. Ik groeide op tussen koolzaadvelden en bouwmaterialen. Het verschil met mijn klasgenootjes op de montessorischool en hun jarendertig villa's was groot en moeilijk in te halen. Het zat in alle facetten van mijn leven. Taalgebruik, kennissenkring, wasgelegenheid, vakanties. Mijn grootste avontuur, tot mijn twaalfde, was vanuit het geleende vakantiehuisje in Noord-Brabant heel ver fietsen. Naar België! En dan in het plaatsje Poppel, vijf kilometer van de grens, snoep kopen. Bleekroze zuurtjes en suikerklonten aan een draadje. Mijn klasgenoten gingen naar Frankrijk en Italië. Als ik hen over de geneugten van een pizza in Florence hoorde praten, zweeg ik.

Website: www.almapost.nl

(bron: Uitgeverij De  Onderstroom)

Alma Post (Rotterdam, 12 december 1948)

Koop dit boek via uw lokale boekhandel of via:

bol.com

Ako.nl
Bruna.nl
ECI.nl

Boekgegevens:

Titel: Een huis met zeven kamers

Auteur: Alma Post

Genre: roman 

Uitgave: paperback, 260 pagina's

Uitgever: Uitgeverij De Onderstroom, 2016

ISBN: 978 90 82349 10 8

ISBN: 978 90 82349 11 5 (e-book)

NUR: 301

Met dank voor het recensie-exemplaar