'Graag Gelezen', mijn boekenblog: Ik las: 'Stilstaand water' geschreven door J. W. Jansen

Stilstaand water

De wereld is stervende. Dalende temperaturen, ver onder het vriespunt zetten de vlucht van miljoenen mensen in gang. Gezinnen die in armoede zijn vervallen hopen op een beter leven in het Zuiden, de laatste warme plek op Aarde.

In Stilstaand water beschrijft J. W. Jansen de verhuizing van de familie Munius richting het Zuiden, op zoek naar nieuw viswater en een menswaardig bestaan. Generaties lang heeft de familie jacht gemaakt op de mooiste vissen om deze in hun eigen water, het Meer van Munius, vrij te laten, zodat vissers tegen betaling een recordvis konden vangen. Als het Meer tot op de grond toe bevriest vertrekt ook de familie naar het Zuiden.

Met het boek De Volleerde Hengelaar (the Compleat Angler) van Izaak Walton als overlevingsfilosofie en een vrachtwagen vol visspullen begint de familie Munius aan de desolate tocht. Onderweg krijgen ze te maken met onverschilligheid, vechtpartijen, moord en xenofobie, want het Zuiden wil haar rijkdommen niet delen met nieuwkomers.

Families die hen voorgingen keerden gedesillusioneerd huiswaarts of stierven in een land dat geen traan om hun dood zou laten. Zal het de familie Munius wel lukken om voet aan de grond en vis in het net te krijgen in het Zuiden?

LEES HIER DE EERSTE BLADZIJDEN.

Mijn leeservaring:

Voor in het boek lees je enkele regels uit het boek van Izaak Walton: De Volleerde Hengelaar. De tekst in dit boek werd een aantal keren aangepast door de auteur en het was naast De Bijbel en een ander boek het meest verkochte boek in Engeland.

Pa Munius gebruikt de woorden ‘bij Walton’ in plaats van ‘bij God’ of ‘in Gods naam’.

Het personage Winn kreeg van de vader van Buk een exemplaar van De Volleerde Hengelaar cadeau; pa Munius behandelde hem als een eigen zoon wat niet gewaardeerd werd door Buk.

Net zoals in het echte leven kun je iets van plan zijn, maar dat wil niet zeggen dat het ook zo zal uitwerken; het is niet erg om je plannen aan te passen aan de gewijzigde omstandigheden.

De dalende temperaturen zoals beschreven zijn in Stilstaand water zouden realiteit kunnen worden in onze wereld waar de luchtvervuiling steeds grotere vormen aanneemt.

Een belangrijke warmwaterstroom (warme golfstroom) in de Atlantische Oceaan wordt nu al zwakker, vermoedelijk als gevolg van klimaatverandering. Zulke oceaanstromen zijn belangrijk in het klimaatsysteem van de aarde. Ze reguleren de opname van CO2 uit de atmosfeer en verspreiding van voedingsstoffen in de oceanen. De golfstroom transporteert daarnaast warmte vanuit de tropen naar het noorden. West-Europa heeft hierdoor een relatief mild klimaat.

Je moet er niet aan denken dat dit water stil komt staan.

Door De Kou wordt het Zuiden gezien als een toevluchtsoord, een soort utopie waar je alleen maar van kunt dromen.

Wat op reis er naartoe met de personages gebeurt deed me denken aan de stromen asielzoekers die vanuit het Zuiden naar het Noorden trekken. Dat gaat ook niet over een leien dakje en voor sommigen blijkt het een dystopie te zijn: het Noorden lijkt op een samenleving die alleen maar vervelende en nare kenmerken als onderdrukking, geweld en uitbuiting kent. De assielzoekers worden vaak als misdadigers gezien, net zoals de personages in en rond de familie Munius wanneer ze in het Zuiden aankomen.

Het gaat er vaak om hoe je het bekijkt:

De werkelijkheid bestaat van interpretaties door individuen; de werkelijkheid 'is zoals zij is.'

De eigenaar lachte opnieuw. ‘Iedereen zal het goed hebben? Waar je ook bent het is overal hetzelfde liedje. Een kleine groep heeft het goed en de rest moet het doen met wat overblijft. Je kan op een ander plek opnieuw beginnen, maar mensen blijven hetzelfde waar ze ook zijn.’

Jan Willem Jansen heeft het verhaal en de personages heel beeldend geschreven. Tijdens het lezen voel je soms een ijzige hand rond je hart, en voel je de wanhoop. Maar het is niet alles kommer en kwel wat je leest, er spreekt ook hoop uit dit verhaal.

Ik heb kunnen genieten van de schrijfwijze van J.W. Jansen, van de plotwisselingen en de spanning die door hem opgeroepen werd en laat daarom de typefoutjes niet meetellen in mijn beoordeling.

Stilstaand water zet zeker aan tot nadenken.

De auteur:

Jan Willem Jansen (geboren 22 juli 1982) is woonachtig in Amsterdam. Hij studeerde geschiedenis en verpleegkunde en is docent bij Universiteit van Amsterdam.

Hij schreef de volgende romans: Aangenaam gevoelloos (2013),

Vallen en helpen opstaan (2016) en Misschien volgende keer (2018).

Eerder las ik van J.W. Jansen Misschien volgende keer.

Klik op de gekleurde link en lees mijn recensie.

Stilstaand water koopt u bij uw lokale boekhandel of bij:

Boekgegevens: