'Graag Gelezen', mijn boekenblog: Ik las: 'Het serpent' geschreven door Pierre Lemaitre

Ze is de meest onwaarschijnlijke, maar beste huurmoordenaar ooit

Het serpent

Een thriller als een Tarantino-film

Pierre Lemaitre is de meester van de vindingrijke plotlijnen, cliffhangers, bijna aandoenlijk egoïstische personages en rake dialogen. Zelfs bij het schrijven van zijn debuutroman bezat hij dit schrijftalent al. Hij schreef Het serpent in 1985, maar stuurde het nooit naar een uitgever. Tot nu, en daarmee rondt hij zijn oeuvre crime noir naar eigen zeggen officieel af.

Mathilde is drieënzestig jaar, elegant en goedgekleed. In de buurt kent iedereen haar dankzij haar wandelrondjes met Ludo, haar dalmatiër. Niemand weet echter dat ze een koelbloedige huurmoordenaar is en dat ze áltijd keurig en onberispelijk werk levert. Mathilde is meedogenloos, kent de straten van Parijs op haar duimpje en er is geen brug waar ze de afgelopen dertig jaar geen pistool vanaf heeft gegooid.

Maar Mathilde wordt oud en slechtgehumeurd, en haar opdrachtgever maakt zich zorgen. Als klussen uit de hand beginnen te lopen en Mathilde haar grip op de zaken verliest, moet ze zélf vrezen voor haar leven... En dat laat ze niet zomaar over haar kant gaan.

Een heerlijk verhaal vol zwarte humor, met een onvergetelijke hoofdpersoon: dit is Pierre Lemaitre op zijn best.

(bron info: achterflap)

Mijn leeservaring:

In het voorwoord vertelt de auteur over het tot stand komen van deze thriller en de tijd waarin het verhaal zich afspeelt.

“Het verhaal speelt zich af in 1985, die goede oude tijd van telefooncellen en wegenkaarten, toen een schrijver niet bang hoefde te zijn dat zijn plot ontkracht zou worden door mobiele telefoons, GPS, sociale media, bewakingscamera’s, spraakherkenning, DNA, centrale databases, enzovoort.”

Je leest voornamelijk uit het gezichtspunt van Mathilde. In de eerste hoofdstukken stelt de auteur de hoofdpersoon aan ons voor; een ietwat gezette vrouw van 63 jaar, elegant gekleed en goed verzorgd. In de buurt kent iedereen haar, tenminste dat is wat ze denken...

Hoeveel dit verschilt van de realiteit komen ze in de buurt niet achter, en dat is maar goed ook, want anders zou hun laatste uur geslagen hebben.

Maar Mathilde gaat steeds vaker foutjes maken.

“Ze herkent haar handschrift. De gegevens van het doelwit van de Avenue Foch. Normaal gesproken mag ze niets opschrijven. Als ze iemand schaduwt om de beste aanpak te bepalen, slaat ze alles op in haar hoofd, dat is de regel. Door Personeelszaken is het verboden om wat dan ook op te schrijven.”

Omdat niemand Mathilde van iets slechts verdenkt, is ze in de gelegenheid om de ‘perfecte moord’ te plegen. Haar relatie met haar opdrachtgever Henri wordt langzaam maar zeker duidelijker, maar tegelijkertijd zie je de Mathilde van het begin in het boek wat wegglijden. De kleine foutjes die ze maakt, hebben alleen maar tot gevolg dat haar opdrachtgever haar anders aanpakt en ze hebben geen bezoekjes van de politie tot gevolg.

“Ze vindt hem veranderd, anders dan bij hun laatste ontmoeting. Ik ben zelf veranderd, zegt ze bij zichzelf, en een gevoel van neerslachtigheid maakt zich van haar meester. Ze wil niets meer, of eigenlijk wel, ze zou willen dat dit allemaal nooit gebeurd was, dat alles weer kon worden zoals vroeger, en zelfs nog eerder, toen ze nog maar een klein meisje was dat jongensspelletjes deed.”

Door het hele verhaal heen hangt een sfeertje waar ik persoonlijk wel van hou:

een beetje onheilspellend, een sfeer die je niet meteen weg lacht ondanks de grappige gebeurtenissen die Lemaitre beschrijft. En humor is zeker aanwezig in ‘Het serpent’.

De onderhuidse spanning is goed voelbaar en de (inmiddels nogal wat oudere) verzetsstrijder van 19 jaar uit de Tweede Wereldoorlog is nu nog even meedogenloos als toendertijd.

Door de foutjes die Mathilde steeds vaker gaat maken is het duidelijk dat zowel de opdrachtgever als de politie haar uitgeschakeld willen zien, maar dan hebben ze geen rekening gehouden van de volharding en scherpte die aangeboren lijken te zijn.

Het einde van dit verhaal met Mathilde in het middelpunt is enorm goed neergezet. Ze zal gemist worden…

‘Het serpent’ waardeer ik met vier vette sterren.

INKIJKEXEMPLAAR

De auteur:

De Franse schrijver en scenarist Pierre Lemaitre is opgeleid als psycholoog en is een autodidact in de literatuur, die sinds 2006 van zijn pen leeft. Naast zijn bekroonde literaire romans (winnaar van de prestigieuze Prix Goncourt) schreef hij zeer succesvolle thrillers. In Nederland en België verkocht Lemaitre inmiddels meer dan 90.000 boeken.

Het serpent koopt u bij (de webwinkel van) uw lokale boekhandel of bij:

Boekgegevens:

Titel: Het serpent

Auteur: Pierre Lemaitre

Genre: literaire thriller

Uitgave: paperback, 256 pagina’s

Uitgever: Xander Uitgevers, 25 mei 2022